Στο κείμενο που ακολουθεί γράφει ο Craig Barton, ο νέος συντάκτης του Attitude, που θα φιλοξενεί στο εξής μόνιμη στήλη για τις σχέσεις.
“Η ιστορία ξεκινά, όπως και κάθε άλλη άλλωστε, ως εξής: αγόρι βλέπει όμορφο αγόρι στο Grindr, του στέλνει ένα φατσάκι που βγάζει γλωσσίτσα, το όμορφο αγόρι του απαντά με ένα “fist pump” emoji, ξεκινούν να συνομιλούν για κάνα μήνα και κλείνουν ένα ραντεβού για να βρεθούν από κοντά.
Αμέσως, ανακαλύπτουν ότι έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους κι ότι βασικά είναι αδελφές-ψυχές, παντρεύονται, αποκτούν παιδιά και ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Τώρα, προφανώς υπερβάλλω, αλλά αυτό δεν θέλουμε όλοι;
Αυτόν τον παραμυθένιο ρομαντισμό, όπου ο όμορφος πρίγκιπας σε ανεβάζει στα ουράνια, μακρυά από την κακιά μάγισσα με το δηλητηριασμένο μήλο της. Παρά το γεγονός ότι σε αυτή την περίπτωση, η κακιά μάγισσα έχει υποκατασταθεί από ένα ατέλειωτο μπαράζ από dick pics και “No femmes” στο Grindr.
Τώρα, ξέρω ότι πολλοί από εσάς θέλετε μάλλον να μου πείτε να πάω να γ…, αφού διαβάσετε το παρακάτω, αλλά η ζωή ΜΠΟΡΕΙ να είναι παραμύθι και το να βρεις μία σχέση ΕΙΝΑΙ εφικτό. Βέβαια, το να το κάνεις να δουλέψει είναι δέκα φορές πιο δύσκολο. Ποιος θέλει να περάσει τέτοια ταλαιπωρία;
Φαίνεται ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι με το να ζουν ελεύθεροι και single. Τι νόημα έχει να είσαι σε μία μακροχρόνια σχέση όταν μπορείς να απολαύσεις όλα τα οφέλη του να είσαι με κάποιον οποιοδήποτε βράδυ της εβδομάδας με ένα απλό click στο Tinder;
Αυτό μοιάζει λίγο οξύμωρο, αλλά σχεδόν αισθάνομαι ότι εγώ είμαι ο περίεργος, όντας gay ΚΑΙ σε σχέση (είναι σα να κάνω multi-tasking, δε νομίζετε;). Είμαι με τον σύντροφό μου Matt εδώ και περίπου 3 χρόνια και ποτέ δεν ήμουν πιο ευτυχισμένος.
Η σχέση βέβαια δεν ξεκίνησε και πολύ εύκολα. Στο 2ο ραντεβού μας (που ήταν ένα τυπικό Yorkshire ραντεβού, όπου πήγαμε για φαγητό σε ένα καθόλου γνωστό μαγαζί, στο Harvester και βλέπαμε το Paranormal Activity 2), ανταλλάξαμε το 1ο μας φιλί.
Ακόμη και μέχρι σήμερα δεν έχω καταλάβει τι με έπιασε. Την επόμενη μέρα μου έστειλε μήνυμα και με απογοήτευσε, προσθέτοντας άλλο ένα λάθος στην αρχή της σχέσης μας. Δεν τον κατηγορώ, εγώ είχα εγκαταλείψει τον εαυτό μου.
Μετά από ένα χρόνο και κάτι που είμαστε μαζί παρατήρησα ένα μήνυμα από τον Matt σε μία από τις αμέτρητες dating apps που χρησιμοποιούσα εκείνη την εποχή. Εγώ, διατηρώντας την τυπική μου απαισιόδοξη οπτική για την ζωή, δεν έπαιρνα ρίσκα και το έπαιζα cool, λέγοντας ότι απλά θέλω να μείνουμε φίλοι. Αφού τον άφησα να περιμένει για ένα διάστημα που μου φάνηκε αιωνιότητα (10 μέρες) αποφασίσαμε να συναντηθούμε συνομιλώντας όλο το απόγευμα για έναν straight τύπο που την είχε πατήσει μαζί του (πολύ ωραία κουβέντα για 1ο ραντεβού!). Αλλά, αφού με άφησε στο σπίτι, μου έστειλε ένα μήνυμα που δεν το περίμενα: “Συγγνώμη που δεν σε φίλησα σήμερα.”
Για τα επόμενα 3 χρόνια κυριολεκτικά μου το ξεπληρώνει κάθε μέρα. Ωστόσο, το καλύτερο πράγμα που συνέβη από όλη αυτή την εμπειρία είναι να έχω μία καλή δικαιολογία να μην θέλω να πάω στο Harvester!
Αλλά αναρωτιέμαι κάποιες φορές, μήπως χάνω πράγματα από την single ζωή; Οι gay άνδρες δεν είναι προγραμματισμένοι να αντιστέκονται αυτόματα στις τυπικά ετεροκανονικές μονογαμικές σχέσεις;
Πρόσφατα στη δουλειά, παρακολουθούσα μία παρουσίαση από μία gay συνάδελφο που ανακοίνωσε ότι ετοιμάζεται να παντρευτεί το καλοκαίρι με την σύντροφό της και πόσο καλό είναι να είσαι out και να εργάζεσαι με ορατότητα. Αυτό μου θύμισε ότι κάποιοι από εμάς ακόμη θέλουμε να είμαστε σε σχέσεις και θέλουμε να ζούμε τη ζωή μας στο φουλ με τα πιο αγαπημένα μας άτομα.
