Η Τσεχία ανακοίνωσε ως επίσημη υποψηφιότητά της για το Βραβείο Ξενόγλωσσης Ταινίας των Όσκαρ το «I’m Not Everything I Want to Be», ένα ντοκιμαντέρ της Klára Tasovská που αναδεικνύει τη ζωή και το έργο της κουήρ φωτογράφου Libuše Jarcovjáková.
Η ταινία προσφέρει μια βαθιά ματιά στην underground σκηνή της Πράγας πριν και μετά την πτώση του κομμουνισμού, καταγράφοντας με φωτογραφίες και αφήγηση την καθημερινότητα, τη σεξουαλικότητα και τις διαφορετικές ταυτότητες που συνυπήρχαν σε μια κοινωνία που άλλαζε ραγδαία. Μέσα από το έργο της Jarcovjáková, η ταινία φωτίζει όχι μόνο την τέχνη της φωτογραφίας, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η δημιουργικότητα μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο αντίστασης και καταγραφής μιας υποκουλτούρας που συχνά παραμένει αόρατη.
Η επιλογή της συγκεκριμένης παραγωγής αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς η ταινία δεν ακολουθεί την κλασική κινηματογραφική φόρμα. Αντίθετα, βασίζεται σε μια σειρά φωτογραφιών, οι οποίες συνδυάζονται με αφήγηση και ήχο για να δημιουργήσουν ένα προσωπικό, πειραματικό αλλά και πολιτικά φορτισμένο έργο. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το Variety, καθώς η Jarcovjáková ταξιδεύει από την πρώην Τσεχοσλοβακία στην Ιαπωνία και το Δυτικό Βερολίνο, αντιμετωπίζοντας την απόρριψη και τις ζωές διαφόρων συντρόφων, οι ψίθυροι των φωνών, τα αθόρυβα βήματα και τα βουητά των γεμάτων δωματίων συνοδεύουν τις εντυπωσιακές ασπρόμαυρες φωτογραφίες της.
Ενώ ο αγγλικός τίτλος της ταινίας υποδηλώνει μια συνεχή κατάσταση σύγχυσης και μεταμέλειας, ο αρχικός της τίτλος, «Ještě nejsem, kým chci být», μεταφράζεται στο ενδιαφέρον «Δεν είμαι ακόμα αυτή που θέλω να είμαι» — «ακόμα» — υπονοώντας ότι η ταινία είναι ένα ημερολόγιο όχι μόνο της αυτοεικόνας, αλλά και της προσωπικής και καλλιτεχνικής διαδικασίας. Η Jarcovjáková, που είχε ονομαστεί η Nan Goldin της Τσεχοσλοβακίας, αποτυπώνει αυστηρές και οικείες εικόνες, αποκαλύπτοντας τους ανθρώπους μέσω της έκθεσης, αλλά και κρύβοντάς τους στη σκιά.
Η κρατική ομοφοβία αποτελεί βασικό θέμα στο έργο της Jarcovjáková, η οποία βρίσκει παρηγοριά στην παρατήρηση, αναδεικνύοντας τη ζωή σε όλες τις αποχρώσεις της, αν και πίσω από κλειστές πόρτες. Η Tasovská αντικατοπτρίζει αυτό το δημιουργικό ένστικτο με ενεργητικό τρόπο, χρησιμοποιώντας εφέ στροβιλισμού που ταιριάζουν με το μεθυστικό χάος της queer νυχτερινής ζωής της Πράγας (συνοδευόμενα από σύγχρονα, techno κομμάτια του DJ GÄP) και εισάγοντας χρώμα σε φευγαλέες στιγμές απελευθέρωσης. Πέρα από ένα σημείο, η Jarcovjáková θεωρεί τον εαυτό της μια αιώνια αουτσάιντερ, πιο άνετη στα περιθώρια — είτε ως απόβλητη στη χώρα της (και μεταξύ του ρομά πληθυσμού της), είτε ως επισκέπτρια σε μια ξένη χώρα.
Η προβολή αυτού του είδους ντοκιμαντέρ σε διεθνές επίπεδο, και η αναγνώρισή του από την Τσεχία ως υποψηφιότητα για τα Όσκαρ, φέρνει στο προσκήνιο ζητήματα ταυτότητας, σεξουαλικότητας, κοινωνικής συμπερίληψης και αποκλεισμού.
Πληροφορίες από Variety.
