Ένα απλό φιλί είπε να μοιραστεί ο Στέλιος Ρόκκος με τον Ανδρέα Γεωργίου στο live του προηγούμενου X-Factor.
Πού να ήξερε, βέβαια, ότι η κίνησή του αυτή θα προκαλούσε την αντίδραση ενός ομοφοβικού παπά (Νικόλαος Γκούσιος) από τη Λάρισα, ο οποίος απειλεί με μηνύσεις.
Θα μου πεις, τώρα, σιγά το νέο. Μπορεί και να συμφωνούσα μαζί σου, αν δεν διάβαζα την επιστολή του συγκεκριμένου ιερέα, που δημοσιεύτηκε στο ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINΕ.
Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά: «Τα ανήλικα παιδιά μου παρακολούθησαν το χθεσινό αποκρουστικό θέαμα. Σκέφτεστε τι ζημιά μπορεί να κάνει στις ψυχούλες τους κάτι τέτοιο;», ενώ σε ένα άλλο σημείο αναφέρει για την ομοφυλοφιλία ότι πρόκειται «περί διαστροφικής φιληδονίας ορισμένων προσώπων, που δεν είναι από τη φύση τους τέτοια, αλλά γίνονται εξαιτίας της ακολασίας και του έκφυλου τρόπου ζωής τους.
Άρα η θεολογία μας δεν αφήνει περιθώρια να δικαιολογηθεί η ομοφυλόφιλη πράξη και κατάσταση, πολλώ δε μάλλον να γίνει αποδεκτή ως φυσική αδυναμία και να μη θεωρείται αμάρτημα, αστοχία δηλαδή από τον αρχικό προορισμό του ανθρώπου που είναι το «καθ’ ομοίωσιν».
Καταρχάς, το 2022 είναι απαράδεκτο οι εκπρόσωποι της εκκλησίας να χρησιμοποιούν τα παιδιά ως δικαιολογία για την όποια ομοφοβία τους. Επίσης, κάποια στιγμή η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να κατασταλάξει σχετικά με την άποψή της γύρω από την ομοφυλοφιλία, ενημερώνοντας παράλληλα και όλους τους ακόλουθούς της. Γιατί η συγκεκριμένη επιστολή ξεπερνά το μετριοπαθές ομοφοβικό ρητό “αγαπάμε τους ομοφυλόφιλους, αλλά όχι την ομοφυλοφιλία”, που προωθεί τελευταία.
Ολόκληρη η επιστολή
Σημεία των Έσχατων Καιρών!
Μια οικογένεια επιλέγει να παρακολουθήσει τηλεοπτικό πρόγραμμα και έρχεται αντιμέτωπη με απίστευτες εικόνες που προσβάλουν τα ήθη και τις αξίες ολόκληρης της κοινωνίας.
Τα ανήλικα παιδιά μου παρακολούθησαν το χθεσινό αποκρουστικό θέαμα. Σκέφτεστε τι ζημιά μπορεί να κάνει στις ψυχούλες τους κάτι τέτοιο;
Θα κινηθώ νομικά, θα κάνω καταγγελία στο ΕΣΡ για το ζήτημα αυτό, υπάρχουν Νόμοι.
Η ομοφυλοφιλία αντίκειται στο δημιουργικό σχέδιο του Θεού για τη ενότητα του ανθρωπίνου γένους, η οποία έγκειται στην ύπαρξη δύο φύλων, του αρσενικού και του θηλυκού.
Η ενότητα δεν έχει να κάνει μόνο με την συμπληρωματικότητα των ρόλων και την σαρκική ένωση «…. καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν».
Έχει να κάνει και με την συνύπαρξη των προσώπων η οποία φέρνει στην ζωή τα παιδιά, ως σημεία νέας δημιουργίας και συνέχειας του αρχικού έργου του Θεού σύμφωνα με την προτροπή Του «..αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε».
Ο Απόστολος Παύλος και οι Πατέρες της Εκκλησίας έχουν εκφραστεί αυστηρά κατά της ομοφυλοφιλίας και θεωρούν ότι δεν πρόκειται περί συντροφικότητας, αλλά περί διαστροφικής φιληδονίας ορισμένων προσώπων, που δεν είναι από τη φύση τους τέτοια, αλλά γίνονται εξαιτίας της ακολασίας και του έκφυλου τρόπου ζωής τους.
Άρα η θεολογία μας δεν αφήνει περιθώρια να δικαιολογηθεί η ομοφυλόφιλη πράξη και κατάσταση, πολλώ δε μάλλον να γίνει αποδεκτή ως φυσική αδυναμία και να μη θεωρείται αμάρτημα, αστοχία δηλαδή από τον αρχικό προορισμό του ανθρώπου που είναι το «καθ’ ομοίωσιν».
