«Αν όχι η κυβέρνηση, τότε θα αναλάβουν οι οικογένειές μας να μας σκοτώσουν. Αυτό συνέβη σε μερικούς από τους φίλους μας.”
Ένας συνήγορος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μοιράζεται από καρδιάς την πραγματικότητα των Τσετσένων προσφύγων, που ακόμα δεν αισθάνονται ασφαλείς, παρότι έχουν ξεφύγει από ορισμένες διώξεις.
Αποκαλύφθηκε ότι gay και αμφί κρατήθηκαν, βασανίστηκαν και σε ορισμένες περιπτώσεις σκοτώθηκαν στην Τσετσενία. Ορισμένες χώρες συμφώνησαν να πάρουν τους υποδεχθούν ως πρόσφυγες συμπεριλαμβανομένης της Λιθουανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Καναδά. Αλλά στην περίπτωση δύο Τσετσένων ανδρών η πραγματικότητα είναι ότι δεν αισθάνονται ασφαλείς, ακόμα και στο νέο τους σπίτι, σε μια πολυσύχναστη περιοχή σε μητρόπολη της δυτικής Ευρώπης.
Ο Bula κι ο Zelim* βρίσκονται κοντά στα 20 χρόνια της ηλικίας τους. Συναντήθηκαν με τον Boris Dittrich, Διευθύνοντα Σύμβουλο της Human Rights Watch (HRW), του Προγράμματος για τα Δικαιώματα των Λεσβιών, Gay, Αμφί και Διεμφυλικών αυτόμων.
«Είχαμε απαχθεί και βασανιστεί στο Γκρόζνι (πρωτεύουσα της Τσετσενίας). Η αστυνομία μας εκβίασε για χρήματα, επειδή είμαστε ομοφυλόφιλοι. Απειλούσαν να αποκαλύψουν τον σεξουαλικό μας προσανατολισμό στις οικογένειές μας. Τους πληρώσαμε πολλά για να το αποφύγουμε» , είπαν οι άνδρες στον Dittrich.
Είχαν κατορθώσει να ξεφύγουν από την Τσετσενία πριν από τη φετινή εκκαθάριση ενάντια στους ομοφυλόφιλους. Ο Bula έδειξε στον Dittrich μία φωτογραφία του με σπασμένη τη μύτη του και μαυρισμένο το μάτι του. Αλλά ακόμα και στη Δυτική Ευρώπη, οι δύο άνδρες δεν είναι ασφαλείς από εκείνους που θέλουν να τους βλάψουν.
«Αυτό συνέβη στη Μόσχα, όπου κρυβόμουν, αφού έφυγα από το Γκρόζνι. Είχα δεχτεί επίθεση από δύο Τσετσένους, που ήρθαν να με αναζητήσουν. Μετά από αυτό έφυγα προς τη Δυτική Ευρώπη το 2016” , είπε ο Bula: «Πριν από λίγες ημέρες η αστυνομία πήγε στο σπίτι των γονιών μου στην Τσετσενία. Ζήτησαν να επιστρέψω. Αν όχι, είπαν ότι θα επέστρεφαν για να πάρουν εκδίκηση και να συλλάβουν τον πατέρα μου. Η σύλληψη σημαίνει βασανιστήρια ή και χειρότερα πράγματα.”
Παρόλο που διέφυγαν από την Τσετσενία, οι αρχές μπορούσαν ακόμη να τους επιβάλλουν πρόστιμο: «Λάβαμε γραπτά μηνύματα από ανθρώπους που συναντήσαμε μόνο μία ή δύο φορές στο Γκρόζνι» , διηγείται ο Bula: «Έλεγαν ότι θέλουν να συναντηθούμε μαζί τους εδώ, στη χώρα αυτή, ή σε άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Αλλά υποψιάστηκα ότι ήθελαν να μας ξεγελάσουν και να μας οδηγήσουν πάλι πίσω στην Τσετσενία» .
Ο Bula εξήγησε ότι οι τσετσενικές αρχές δεν θα σταματήσουν μέχρι να τιμωρηθούν οι άνδρες που ζήτησαν άσυλο. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει θάνατο στα χέρια των δικών τους οικογενειών:
«Παραβιάσαμε την τιμή και τη φήμη της χώρας μας ζητώντας άσυλο με βάση τον σεξουαλικό μας προσανατολισμό και τώρα θέλουν να μας τιμωρήσουν» , εξηγεί.
«Αν όχι η κυβέρνηση, τότε θα αναλάβουν οι οικογένειές μας να μας σκοτώσουν. Αυτό συνέβη σε μερικούς από τους φίλους μας.”
Ο Zelim είπε απλά: «Μου λείπει η μάνα μου» .
*Δεν είναι τα πραγματικά τους ονόματα.
