Με αφορμή την τοποθέτηση του νομικού Γεώργιου Γεωργιάδη κατά της ισότητας στον γάμο, η Άννα Απέργη απαντά επισημαίνοντας ότι ο αποκλεισμός των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων από τον θεσμό του γάμου αποτελεί άνιση μεταχείριση.
Με μια ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, η πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ) αναφέρθηκε στην εκδήλωση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών με την ΕΕΔΑ.
Συγκεκριμένα, η ίδια αντικρούει τα επιχειρήματα κατά του ΛΟΑΤΚΙ+ νομοσχεδίου, που εξέφρασε ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Γεώργιος Γεωργιάδης, τονίζοντας ότι είναι παρόμοια με αυτά που ακούγονται από ακροδεξιούς πολιτικούς όπως ο Ορμπάν της Ουγγαρίας.
Παρακάτω η ανάρτηση της Άννας Απέργη:
«Παρακολούθησα πριν λίγο την επιστημονική εκδήλωση που συνδιοργάνωσε ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, με την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, με θέμα συζήτησης το νομοσχέδιο της ισότητας στο γάμο.
Ανάμεσα στις ομιλήτριες και τους ομιλητές του πάνελ, ήταν και ο κύριος Γεώργιος Γεωργιάδης, Καθηγητής Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ, από τον οποίο βέβαια δεν ακούσαμε τίποτε καινούργιο, παρά μία copy paste ομιλία από άρθρο το οποίο είχε γράψει στις 16 Ιανουαρίου με τίτλο “Περί «ισότητας στο οικογενειακό δίκαιο»” (ίσως να μην είχε χρόνο βέβαια ο άνθρωπος για να γράψει κάτι πιο “φρέσκο”) και φυσικά ούτε εκπλαγήκαμε, ούτε και πέσαμε από τα σύννεφα από τις απόψεις του.
Τι μας είπε λοιπόν ο κύριος Γεωργιάδης;
Μα είπε ότι τον βρίσκει αντίθετο η θεσμοθέτηση του γάμου για πρόσωπα ιδίου φύλου, καθώς δεν συμμερίζεται την άποψη ότι τίθεται θέμα ισότητας για αυτό το ζήτημα, καθώς ο νόμος για το σύμφωνο συμβίωσης ρυθμίζει (και με επιτυχία μάλιστα) όλα τα ζητήματα που αφορούν την οργάνωση της συμβίωσης δύο προσώπων ιδίου φύλου, με τρόπο απολύτως ανάλογο με τα ισχύοντα στον γάμο.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρω -αν και εγώ δεν είμαι νομικός, όπως ο κύριος Γεωργιάδης-, ότι ο θεσμός του γάμου και ο θεσμός του συμφώνου συμβίωσης είναι δύο παντελώς διαφορετικά πράγματα. Έχουν πάρα πολλές και σημαντικές διαφορές και ως προς τη διαδικασία της σύναψης αλλά και της λύσης τους, όσο και ως προς τις έννομες συνέπειες για τα άτομα που τα τελούν. Όμως, ας υποθέσουμε ότι δεν είχαν καμία απολύτως διαφορά μεταξύ τους, ακόμη και έτσι να ήταν όπως πιστεύει ο κύριος Γεωργιάδης, ο ίδιος αποκλεισμός των ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγαριών από τον θεσμό του γάμου, αποτελεί ΑΝΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ, χωρίς ναι μεν αλλά, χωρίς κόμματα και αστερίσκους.
Επίσης αυτό που μας είπε ήταν ότι, ο θεσμός του γάμου έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο στην ελληνική έννομη τάξη και στην πεποίθηση της ελληνικής κοινωνίας και είναι κατά τη γνώμη του λάθος να το μεταβάλει κάποιος ξαφνικά.
Αλήθεια τώρα;
Αρχικά να πω ότι ο Αστικός μας Κώδικας αναγνωρίζει δύο μορφές γάμου, τον θρησκευτικό και τον πολιτικό χωρίς να αναφέρεται ρητά το φύλο των προσώπων που θα τους συνάψουν, αναφέρει “μελλόνυμφους” δηλαδή αναφέρεται γενικά σε πρόσωπα και όχι ξεκάθαρα σε άντρα και γυναίκα. Επίσης το ίδιο συμβαίνει και στο Σύναγμά μας και μάλιστα το Σύνταγμα μας είναι ένα από τα λίγα στον κόσμο που δεν αναγράφει ρητά για φύλο των μελλονύμφων.
Επίσης θα πρέπει να αναφέρω ότι οι πεποιθήσεις μίας κοινωνίας (όποιας κοινωνίας) αλλάζουν και εξελίσσονται, όσο ο κόσμος κάνει βήματα προς τα εμπρός, διότι εάν δεν άλλαζαν θα καθόμασταν ακόμη μέσα σε σπηλιές και θα φορούσαμε φύλλα συκής.
Άκουσα επίσης, ότι ο γάμος ομοφύλων είναι “επιθυμία” μιας πολύ μικρής μερίδας της ελληνικής κοινωνίας και εκείνη τη στιγμή το μόνο που σκέφτηκα ήταν, κοίτα να δεις πως μπορείς κάποιος από τη θέση προνομίου που έχει να βαφτίζει ως “επιθυμία” τα δικαιώματα που θα έπρεπε να έχεις όπως κάθε άλλος πολίτης αυτού του κράτους.
Χαρακτήρισε μάλιστα και ως “προπαγάνδα” τις διεκδικήσεις μίας κοινότητας που βιώνει αιώνες τώρα στο μέγιστο βαθμό διακρίσεις, αποκλεισμούς και απερίφραστη βία.
Χαρακτηρισμός που δεν σας κρύβω μόλις τον άκουσα με ταξίδεψε πίσω σε “σκοτεινές εποχές”, αλλά και σε άλλες χώρες, όπου πολιτικοί αρχηγοί όπως ο Ορμπάν στην Ουγγαρία χαρακτηρίζουν ακριβώς με την ίδια φρασεολογία των αγώνα μας για την κατάκτηση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων μας».
