Είμαι στο λεωφορείο για το Φεστιβάλ της Αρβανίτσας. Πέντε χρόνια μετά την τελευταία φορά που είχα πάει. Όλη μέρα χτες άκουγα το πρώτο album της Piel Fluida (aka Πολυξένη Λυκούδη). Από τότε που μου είχε δώσει συνέντευξη στο avmag.gr ανυπομονούσα πότε θα βγάλει τον δίσκο. Μετά την είδα και σε ένα opening act στο Six Dogs, που, για να είμαι ειλικρινής, δεν θυμάμαι ποιος ή ποια ακολουθούσε.
Τελικά ο πρώτος δίσκος της P.F. βγήκε. Και είναι όπως τον περίμενα. “Low Lights” είναι ο τίτλος και είναι ακριβώς αυτή η ατμοσφαιρική trip-hop, που μου έχει λείψει από την εποχή που μεσουρανούσαν οι Massive Attack και οι Portishead. Πάνε πολλά χρόνια.
Εντάξει, η P.F. κάνει σύγχρονη trip-hop, έχει κι επιρροές από Arctic Monkeys. Για τα δεδομένα της εγχώριας indie σκηνής το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Κατά τη γνώμη μου μπορεί άνετα με 5-6 τραγούδια να κάνει opening στους Massive Attack σε λίγες μέρες στην πλατεία Νερού. Ξέρω, αυτά δεν κανονίζονται έτσι, τελευταία στιγμή, αλλά αν με ακούει το σύμπαν και αν ακούει την P.F. θα μπορούσε να γίνει κάτι.
“Guay”, «Το κόκκινο μπαλόνι» και «Μερικές φορές όχι», είναι κομμάτια που είναι αποτέλεσμα συνεργασίας της Πολυξένης και τα έχω ξεχωρίσει. Από το δίσκο της πρέπει να ακούσετε το “LowLights” φυσικά, νύχτα, χωρίς πολλά φώτα και το “Lesson”, ταξιδεύοντας, είτε οδηγώντας, είτε με λεωφορείο ή τρένο, στα ακουστικά. Ιδιαίτερο για τον στίχο του είναι το “Over my skin”.
Πριν τον δίσκο, η P.F. είχε γράψει για όσα συμβαίνουν στον κόσμο μας σήμερα, στο “Blood on YourHands”.
Σήμερα, μετά τις 20.00 το «Μερικές φορές όχι» θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά από την BlackBee (aka Νατάσα Θεοδωρακοπούλου) στο “Poetry Event: Under the Volcano”, στο “Closer Books, Coffee & more”, Θεμιστοκλέους 74, Εξάρχεια.
Εγώ θα είμαι στην Αρβανίτσα, ανάμεσα στα έλατα, κάτω από την άγρια των άστρων μουσική.
