Πολλές χώρες έχουν άρει τις απαγορεύσεις για την αιμοδοσία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, ωστόσο η Ινδία δεν το έχει κάνει ακόμη, με την κοινότητα τονίζει την ανάγκη να εξαλειφθούν οι διακρίσεις.
Το 2018, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας νομιμοποίησε το γκέι σεξ με μια απόφαση-ορόσημο – αλλά σύμφωνα με πληροφορίες η χώρα εξακολουθεί να μην επιτρέπει στα τρανς άτομα και στους ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους άνδρες να δίνουν αίμα.
«Έπρεπε να συνεχίσω να στέλνω σε ομάδες στο WhatsApp και στο Facebook», είπε, περιγράφοντας τη διαδικασία ως «τραυματική». Η Beoncy Laisharam – γιατρός στο βορειοανατολικό κρατίδιο Μανιπούρ – αφηγήθηκε την εμπειρία ενός ασθενούς της, του οποίου η τρανς κόρη δεν μπορούσε να δώσει αίμα για τη θεραπεία του. Παρά την αλλαγή στάσης, οι επακόλουθες πολιτικές διατήρησαν την απαγόρευση, συμπεριλαμβανομένου του τελευταίου κανόνα που συντάχθηκε το 2017.
Ωστόσο, ΛΟΑΤΚΙ+ ακτιβιστές τονίζουν ότι η πολιτική αυτή αποτελεί διάκριση σε βάρος της κοινότητας, η οποία έχει τις ρίζες της στο στίγμα και κάνει τους κουήρ ανθρώπους να αισθάνονται «αποκλεισμένοι και ασήμαντοι».
Σε πολλές περιπτώσεις, οι αιμοδότες μπορεί να αισθάνονται αναγκασμένοι να πουν ψέματα για τη σεξουαλικότητά τους κατά τη συμπλήρωση του υποχρεωτικού εντύπου για την αιμοδοσία, για να σώσουν τη ζωή ενός αγαπημένου τους προσώπου.
Οι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι εκτός από το ότι αποτελεί διάκριση, η απαγόρευση είναι επίσης παράλογη λόγω της μεγάλης ζήτησης για μεταγγίσεις αίματος στη χώρα. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε από τη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Επιστήμης το 2022, εκτιμάται ότι η Ινδία αντιμετωπίζει ετήσιο έλλειμμα περίπου ενός εκατομμυρίου μονάδων αίματος.
Παρά την έλλειψη, η κυβέρνηση συνεχίζει να διατηρεί την αντί-ΛΟΑΤΚΙ+ στάση, στιγματίζοντας χιλιάδες ανθρώπους, αλλά και βάζοντας σε κίνδυνο άλλους, οι οποίοι αντιμετωπίζουν την έντονη αυτή έλλειψη μονάδων αίματος.
Πληροφορίες από BBC.