Την περασμένη Πέμπτη και ενώ κάναμε κοινωνιολογία στο πανεπιστήμιο, αρκετοί συμφοιτητές μου (όπως και εγώ) έμειναν με το στόμα ανοιχτό, όταν κάποιος υποστήριξε ότι οι άνθρωποι της τρανς κοινότητας είναι “αηδιαστικοί”. Μου έπεσε το πηγούνι και τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν. Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που είχα ακούσει.
Η δήλωση αυτή προκάλεσε ένα σχετικό σάλο στην αίθουσα, ο οποίος σταμάτησε όταν η καθηγήτρια ζήτησε από τον συγκεκριμένο φοιτητή να προσέχει πως μιλάει. Του ζήτησε, επίσης, να σκεφτεί ότι ίσως έχει προσβάλλει κάποιο άτομο από εδώ μέσα. Μετά συνέχισε το μάθημά της, προσπαθώντας να διδάξει τη διαφορά ανάμεσα στους όρους “sex” και “gender”. Tέλος, δήλωσε ότι θα παραμείνει στην αίθουσα, μετά το μάθημα, για όποιο άτομο αισθάνεται πληγωμένο από αυτό το περιστατικό.
Ευτυχώς, η καθηγήτριά μου χρησιμοποίησε τη θέση της ως σύμμαχος της LGBTI κοινότητας. Αυτόματα όμως δημιουργήθηκε στο μυαλό το ερώτημα για το “τι θα έκαναν άλλοι καθηγητές στη θέση της” και ακόμα περισσότερο για το “τι θα έκανα εγώ“, αν η ίδια δεν είχε μιλήσει.
Δυστυχώς μια αίθουσα πανεπιστημίου χωράει αρκετή ποσότητα εκφοβισμού και διακρίσεων. Σύμφωνα με το “Stonewall”, οι μισοί LGBTI φοιτητές έχουν ακούσει φοβικά σχόλια. Αρκετά μέλη της κοινότητας αισθάνονται την ανάγκη να κρύψουν τη σεξουαλικότητά τους ή την ταυτότητα φύλου τους από το εκπαιδευτικό τους περιβάλλον.
Μετά από αυτή τη σοκαριστική εμπειρία στο μάθημα κοινωνιολογίας, κάποιοι από εμάς συζητήσαμε το περιστατικό και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι έπρεπε να είχαμε πάρει θέση εκείνη τη στιγμή. Ορκιστήκαμε δε να υψώνουμε τη φωνή μας σε κάθε ευκαιρία, ως μελλοντικοί LGBTI σύμμαχοι.
Το να είσαι ένας LGBTI σύμμαχος σε μια αίθουσα μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα. Μπορείς να γίνεις παράδειγμα συμπεριφοράς, να απαντάς όταν ακούγεται κάτι προσβλητικό ή να κάνεις την αίθουσα πιο συμπεριληπτική. Οι LGBTI φοιτητές δεν πρέπει να φοβούνται να εκφράσουν την όποια ταυτότητά τους. Και εμείς έχουμε υποχρέωση να τους υποστηρίξουμε και όχι να το παίζουμε απλά άνετοι και κουλ. Πρέπει να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας, να πάρουμε όλα τα μέτρα για να γίνει το περιβάλλον αυτό ισότιμο και συμπεριληπτικό.
Είναι βασική μας υποχρέωση!
Sarah Pohlman για technicianonline.com
