Μια μοναδική Poetry Slam βραδιά περιμένει όσα άτομα βρεθούν αυτό το Σάββατο το βράδυ στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων. Με τίτλο ΠΤ ΣΗ (σημαίνει πτήση και πτώση συγχρόνως), το αυτοοργανωμένο εκδοτικό εγχείρημα ΜΠΑΤΑΡΙΑ, υπόσχεται μια βραδιά ανταλλαγής κουήρ συναισθημάτων, σκέψεων και εμπειριών.
Εμείς μιλήσαμε με το Mochi, το άτομο πίσω από το εγχείρημα αυτό για να μάθουμε περισσότερα.
Ξεκινώντας, θέλω να πούμε λίγα πράγματα για την ΜΠΑΤΑΡΙΑ.
Η ΜΠΑΤΑΡΙΑ είναι ένα αυτοοργανωμένο εκδοτικό εγχείρημα και ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2021 ως συνέχεια μιας κουήρ συγγραφικής και περφόρματιβ σκηνής που είχε ήδη αναπτυχθεί μέσω του προηγούμενου πρότζεκτ που δουλεύαμε απο το 2018 μέχρι 2020 το QUEER INK. Στόχος της ΜΠΑΤΑΡΙΑΣ είναι η εξερεύνηση, προώθηση και έκθεση των κουήρ συγγραφικών φωνών στην Αθήνα. Μέσω των ποιητικών συλλογών, zine workshops αλλά και των παραστατικών ποιητικών εκδηλώσεων (slams) δημιουργούμε συλλογικά ένα safe πλαίσιο στην κοινότητα μας όπου μπορούμε να διαβάσουμε και να ακούσουμε εσωτερικευμένες και εξωτερικευμένες μορφές της καθημερινής μας έκφρασης. Μια προσπάθεια να πάρουμε χώρο και να μάθουμε να συνυπάρχουμε σε αυτόν.
Πόσο εύκολο αλλά και αναγκαίο είναι να υπάρχει ένα τέτοιο εγχείρημα σήμερα;
Θέλω να πιστεύω ότι η βασική ανάγκη είναι η εκπροσώπηση της δικής μας πραγματικότητας. Δηλαδή η κάθε έκδοση η ποιητό της ΜΠΑΤΑΡΙΑΣ αποτελείται απο προσωπικές καταγραφές της κουήρ εμπειρίας του. Με βάση τα ευατά μας δημιουργούμε αναφορές και πρότυπα και μοιραζόμαστε βιώματα και μηχανισμούς επιβίωσης πού νιώθουμε πως “λείπουν” από τον κοινωνικό μας περίγυρο. Συγκεκριμένα η ποίηση είναι κάτι που ο κόσμος το φοβάται γιατί έχει αποθηκευτεί στη συλλογική μας μνήμη ως κάτι πολύ σοβαρό και επιτηδευμένο. Στην ΜΠΑΤΑΡΙΑ διεκδικούμε χρόνο και χώρο να είμαστε Ηλίθιες και βασιζόμαστε στο να είμαστε ειλικρινείς με τις εαυτές μας και αυτό που επικοινωνούμε. Αναζητούμε μια συμπεριληπτική ποίηση που να μας αφορά. Η ποίηση δεν είναι και δεν μπορεί να μιλάει μόνο για την ελληνικότητα, τα βουνά και πουλάκια.
Μεταξύ, άλλων, διοργανώνετε και εκδηλώσεις «Poetry Slam». Θες να μου μιλήσεις λίγο κι γι΄αυτό;
Την ημέρα της ανακοίνωσης της δολοφονίας της Ζάκι υπήρξε κάλεσμα στον κουήρ συλλογικό χώρο της AMOQA. Η σιωπή που έφερε ο θρήνος και ο πόνος της είδησης, όπως και η πανελλήνια διαδικτυακή επίθεση που μας γινόταν από παντού μας άφηνε άφωνα για ώρες να κοιταζόμαστε μεταξύ μας και να ψάχνουμε στα κινητά μας για περισσότερες πληροφορίες. Σκρολάροντας έπεσα πάνω σε ένα ποίημα έκκληση που καλούσε τον κόσμο να μην πάψουμε να μιλάμε για τη Ζάκι. Και χωρίς να το πολυσκεφτώ ανέβηκα πάνω στην καρέκλα που καθόμουν και διάβασα το κείμενο δυνατά. Ξαναέκατσα και συνεχίσαμε το βουβό πένθος μας. Καθώς άρχισε η αίθουσα να αδειάζει πολλά άτομα με έπιασα για να μου πουν πόσο σημαντική ήταν αυτή στιγμή και πόσο κουράγιο τους έδωσε. Λίγες Μέρες αργότερα διοργανώσαμε το πρώτο “Μιλήστε για τη Ζακι” στην AMOQA, όπου διάφορα κουήρ άτομα και φίλες της Ζάκι μιλήσαμε για το πώς νιώθουμε.
Η δύναμη τής κοινότητας μας στηρίζεται στην αλληλέγγυα εκφραστικότητα. Έχουμε ακούσει τόσες φορές να ακυρωνόμαστε ως ύπαρξη ή να αναφερόμαστε σαν λάθος. Τόσο που χρειαζόμαστε αυτήν την αναγνώριση και το “μέτρημα” του ποια και πόσα είμαστε, σαν κινητήρια δύναμη για να συνεχίσουμε. Κάποιους μήνες αργότερα ξεκινήσαμε τις πρώτες μας εκδηλώσεις παραστατικής ποίησης. Οι κανόνες του SLAM είναι απλοί το κάθε ποιητό έχει στη διάθεσή του 5 λεπτά και διαδέχεται το ένα το άλλο στη σκηνή για να εκφράσει κάτι που έχει γράψει ακολουθώντας μια δοσμένη θεματική. Η επιμέλεια , ποιητ@, performer, σκηνοθεσία και θέμα του κάθε slam βασίζεται στην ευρύτερη σκηνή της ΜΠΑΤΑΡΙΑΣ. Υπάρχει αποφασισμένος αριθμός ατόμων με άξονα την κοινότητα και όχι το κείμενο. Δεν γνωρίζουμε πότε κανένα τι θα διαβαστεί και όλα χτίζονται εκεί με θεατ@ και αναγνωστ@ συμμέτοχα στην δημιουργική διαδικασία.
Μια τέτοια εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί και το Σάββατο 29/11. Τι να περιμένουμε από αυτή τη βραδιά;
Ανυπομονούμε πολύ για αυτήν την “ΠΤ ΣΗ” (είναι πτήση αλλά και πτώση, πουτανιά;). Είναι μια προσπάθεια να ερευνήσουμε το κοινό σημείο αόριστης αιώρησης που βρισκόμαστε στο οποίο δεν είναι ξεκάθαρο αν πετάμε ή πέφτουμε. Είναι η απάντηση στην ερώτηση τι κάνεις; Και εσύ δεν ξέρεις αν πρέπει να απαντήσεις “καλά” όταν η γενοκτονία στην Παλαιστίνη συνεχίζεται. Είναι που είτε πετάς είτε πέφτεις, χωρίς να ξέρεις από και προς τα που. Είμαστε πολύ χαρούμενα που επιτέλους βρήκαμε κάποιο χώρο και μια προσωρινή κατεύθυνση να προσγειωθούμε στην Κυψέλη στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, που είναι απο τους λίγους πλέον επαγγελματικούς χώρους που στηρίζουν πραγματικά τέτοια εγχειρήματα. Λόγο του κοινωνικοοικονομικου gentrification που συμβαίνει στην Αθήνα (A.K.A ΞΕΒΛΑΧΕΥΜΑ) είναι πολύ δύσκολο για μια συλλογικότητα να μπορέσει να ανταπεξέλθει στα υψηλά ενοίκια που ζητάνε οι χώροι στην Αθήνα με αποτέλεσμα να συμβαίνουν όλο και λιγότερες εκδηλώσεις με ελεύθερη πρόσβαση. Σας περιμένουμε λοιπόν με πόρτες ανοιχτές με είσοδο με ελεύθερη συνεισφορά απο τις 19:30 να πιούμε ποτάκια και να ξεφυλλίσουμε zines και βιβλία της ΜΠΑΤΑΡΙΑΣ. Το event ξεκινάει στις 20:00 αυστηρά και τελειώνει στις 23:00.
Θες να μοιραστείς μαζί μας κάποιους από το πιο αγαπημένους σου στίχους;
“Εμένα που με βλέπεις σαν εχθρό σου και αγαπάω κάθε τι δικό σου
Μην αντιστέκεσαι απόψε Παραδώσου για μια νύχτα, παραδώσου…”. Από τη μεγάλη μας Πέγκυ Ζήνα σε στιχους Γιώργου Μουκίδη.
