Μετά τον σάλο που προκλήθηκε την Τρίτη με το πρωτοσέλιδο της που έκανε λόγο για AIDS στο ανοσοποιητικό σύστημα του Παναθηναϊκού, η Sportday κυκλοφόρησε σήμερα ζητώντας συγγνώμη από τα οροθετικά άτομα, ενημερώνοντας ότι τα έσοδα από το φύλλο της Τρίτης θα διατεθούν στον Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδας.
Παράλληλα εντός της εφημερίδας φιλοξενούνται κείμενα που προσπαθούν να “δικαιολογήσουν” την κίνηση αυτή της συντακτικής ομάδας.
Από τα κείμενα δεν λείπουν βέβαια και οι αιχμές για τον Παναθηναϊκό, αλλά και όσους άσκησαν κριτική μετά το επίμαχο πρωτοσέλιδο.
Συγκεκριμένα, η ΠΑΕ Παναθηναϊκός έκανε λόγο “για βάναυση προσβολή της παναθηναϊκής οικογένειας αλλά και για βάναυση προσβολή της ελληνικής κοινωνίας, δείχνοντας ανεπίτρεπτη έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας και σεβασμού προς τους συνανθρώπους μας που έχουν νοσήσει από AIDS”.
Οι “καθαρές εξηγήσεις” της εφημερίδας
Ίσως κάποιοι ν’ απογοητευθούν σήμερα που δεν έχουμε βγει, εν σώματι, στην Πλατεία Συντάγματος για ν’ αυτομαστιγωθούμε, για το «έγκλημα καθοσιώσεως» της SportDay, αυτό για το οποίο ετερόκλητοι λογοκριτές-ιεροεξεταστές (ανέκαθεν, πάντως, ο συγκεκριμένος… κλάδος διακρινόταν για την ακαμψία της σκέψης του) έστησαν συστοιχία πυροβόλων χθες.
Στο κέντρο του στόχου το χθεσινό πρωτοσέλιδο με το AIDS και τον Παναθηναϊκό. Η εφημερίδα μας υπερέβη τα εσκαμμένα, «χρησιμοποίησε» τους ασθενείς και ασέλγησε, τάχα μου, επί της ιστορίας του Παναθηναϊκού. Ιησουητισμού το μεγαλείο! Ενα σχήμα λόγου, από τα αμέτρητα στη δημοσιογραφική πρακτική, μετατράπηκε, σκοπίμως ή βλακωδώς, σε ασύγγνωστο αμάρτημα. Μπορεί να είναι κι έτσι…
Οταν η SportDay μετέρχεται τη λέξη AIDS, σείεται συθέμελα το αξιακό σύστημα αυτού του τόπου, όταν τα υπόλοιπα ΜΜΕ παραλληλίζουν, κατά κόρον, μία αρρωστημένη κατάσταση σε μία ποδοσφαιρική ομάδα ή ένα πολιτικό κόμμα με καρκίνο κι ένα γκολ στο 90′ σε «έμφραγμα», είναι… Παρασκευή!
Τώρα, το πώς γίνεται τούτη η εφημερίδα να είναι ασεβής απέναντι στα θύματα του AIDS και ο πρόεδρος των οροθετικών να δέχεται και να μιλάει -σήμερα- στη SportDay, είναι κάτι που θα πρέπει να το απαντήσουν όλοι αυτοί οι σφοδροί επικριτές μας. Η προφανής αντινομία, πάντως, δεν τους αφήνει πολλά περιθώρια…
… Να δεχθούμε, στο κάτω της γραφής, ότι υπήρξε μία αστοχία εκ μέρους μας -όταν μία εφημερίδα βγάζει πάνω από 350 πρωτοσέλιδα ετησίως, δεν γίνεται όλα να είναι άρτια. Να δεχθούμε κριτική. Αλλά όχι και οι άμωμες παρθένες του εγχώριου αθλητικού Τύπου να διαγράψουν μονοκοντυλιά τα πρωτοσέλιδα για τον Γιάννη Ρίτσο, επί παραδείγματι, ή για τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι, όταν άλλες εφημερίδες… πέταγαν αετό. Πάει πολύ!
Αυτό που χάθηκε, τελικά, δεν ήταν ο σεβασμός μας για τους ασθενείς του AIDS κι εν γένει για τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.
Αυτό που χάθηκε ήταν το μέτρο. Από τους κήνσορες…”
