Η ιστορία του Stonewall γίνεται ταινία και προκαλεί αντιδράσεις

20/08/2015

stone-700Είναι σπάνιο ένα τρέιλερ ταινίας του Χόλιγουντ να είναι τόσο αμφιλεγόμενο ώστε να οδηγεί τους ανθρώπους να τη μποϋκοτάρουν, ειδικά όταν η ταινία έχει ως στόχο να απεικονίσει τον αγώνα και την αντίσταση μιας “περιθωριοποιημένης” κοινότητας.

Αυτό ακριβώς συνέβη όμως με το Stonewall, μια ταινία για τις βίαιες ταραχές του 1960 στην πόλη της Νέας Υόρκης. Συντριπτική οργή από την ΛΟΑΤ κοινότητα που ακολούθησε μετά την κυκλοφορία του τρέιλερ, είχε ως αποτέλεσμα μία κινητοποίηση από 22.000 υπογραφές ανθρώπων που υπόσχονται να μποϊκοτάρουν την ταινία που θα κυκλοφορήσει στις 25 Σεπτέμβρη.

Πίσω από την ευρέως διαδεδομένη, αρνητική ανάδραση είναι μια κοινή πηγή του θυμού: η επιλογή χαρακτήρων. Αν κάποιος παρακολουθήσει το τρέιλερ για το Stonewall, θα νόμιζε ότι οι «αφανείς ήρωες» ήταν γενναία αρρενωπά λευκά αρσενικά. Στην πραγματικότητα όμως, στα επεισόδια έχυσαν το αίμα τους, τρανς, έγχρωμοι, λεσβίες, drag queens, ιερόδουλες, γκέι, μπάι και πανηδονιστές, όλοι ενωμένοι με στόχο να αποκτήσουν δικαιώματα και αξιοπρεπή αντιμετώπιση σε μια εποχή που θεωρούνταν παράνομο να είσαι γκέι στις ΗΠΑ.

Η αφαίρεση αυτών των ηρώων από την ταινία δεν είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει ειδικά στην περίπτωση του Stonewall. Το Χόλιγουντ έχει μια μακρά ιστορία διαγραφής μειονοτήτων από τις ταινίες του.

Μια μελέτη από τη Σχολή Επικοινωνίας Anneberg USC είναι ιδιαίτερα δυσοίωνη: μετά από ανάλυση επτά χρόνων κινηματογράφου και 4.610 χαρακτήρων, στις ταινίες απεικονίζονταν μόνο 19 γκέι χαρακτήρες, μηδέν διαφυλικοί χαρακτήρες και σχεδόν το 85% των γκέι χαρακτήρων που εμφανίζονταν στη μεγάλη οθόνη ήταν λευκοί.

Ετσι το γεγονός ότι οι παραγωγοί της ταινίας έδωσαν πρωταγωνιστικούς ρόλους μόνο σε λευκούς αρρενωπούς άνδρες προκάλεσε έντονες αντιδράσεις.

πηγή: iefimerida.gr

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!