Υπενθυμίζεται ότι η εταιρία Pizza Fan απέλυσε τον Πάρι Ρούπο, με τον οποίο συνεργαζόταν για τη διαφήμισή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έπειτα από επίμονα αιτήματα ακροδεξιών που ενοχλήθηκαν με ένα αστείο του κωμικού.
Κατά τη διάρκεια μιας παράστασής του, που καμία σχέση δεν είχε με την Pizza Fan, ο Πάρις Ρούπος έκανε ένα αστείο, το οποίο περιλάμβανε την ελληνική σημαία. Αυτό και μόνο στάθηκε αφορμή για να αρχίσουν τα σχόλια διάφορες ακροδεξιές προσωπικότητες (γνωστές και μη) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Χρήστες απειλούσαν ότι θα μποϊκοτάρουν την εταιρία μέχρι να απολυθεί ο κωμικός. Επίσης, άφηναν υβριστικά σχόλια σε αναρτήσεις στο προφίλ της εταιρίας, που περιλάμβαν τον κωμικό.
Πέρα από τις πολλές αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την άδικη απόλυση του κωμικού, η εργατική ομάδα σταντ-απ κωμικών και improv ηθοποιών τονίζει ότι «το ζήτημα δεν είναι απλώς η ελευθερία του λόγου ενάντια στο κράτος. Είναι ότι δεν γίνεται τα αφεντικά μας να καθοδηγούν το πώς θα κάνουμε τέχνη εκτός δουλειάς, τι αστεία θα λέμε στα προφίλ μας, με τι θα γελάμε, και πώς θα αισθανόμαστε. Η μόνη απάντηση είναι μηδενική ανοχή στον τραμπουκισμό εργοδοτών, ακροδεξιών πολιτικών, και αδιαφορία για τα ιντερνετικά τρολλ».
Ακολουθεί η ανακοίνωση της ομάδας:
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΣΤΑΝΤ-ΑΠ ΚΩΜΙΚΩΝ & IMPROV ΗΘΟΠΟΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΙ ΡΟΥΠΟΥ
Στις 25/9/2025 η εταιρία Pizza Fan απέλυσε εργαζόμενό της στο κομμάτι της προώθησης των προϊόντων της, λόγω αστείων που έκανε σε σταντ-απ παράσταση, στην οποία η εταιρία δεν είχε κανένα σημείο επαφής με την παραγωγή ή την διοργάνωση.
Λίγες μέρες πριν, ο Πάρις Ρούπος είχε παίξει στο φεστιβάλ μνήμης για τον Παύλο Φύσσα, στα Λιπάσματα Δραπετσωνας και ανέβασε ένα μικρό απόσπασμα στο λογαριασμό του. Τα αστεία του σχετίζονταν τους Ναζί, τους ταγματασφαλίτες, τον Τσάρλι Κερκ και την αγανάκτηση του πολίτη απέναντι στο ίδιο του το κράτος. Αυτά εξόργισαν τους εγχώριους ακροδεξιούς του ίντερνετ, που όλη μέρα ψάχνουν το επόμενο χάσταγκ που θα ασχοληθούν και το επόμενο άτομο που θα «ακυρώσουν». Οι ινφλουένσερ της εξωκοινοβουλευτικής δεξιάς επιστράτευσαν τους ακολούθους τους στα σόσιαλ μίντια για να μποϊκοτάρουν την Pizza Fan, με στόχο η εταιρεία να απολύσει τον Πάρι Ρούπο.
Η εταιρία αρχικά απάντησε πως δεν φέρει ευθύνη για την ζωή των εργαζομένων της έξω από την δουλειά τους. Όμως ο αγώνας των ακροδεξιών στελεχών δεν σταμάτησε εκεί και επιστράτευσαν περισσότερο κόσμο μέσω βίντεο, χασταγκ, και τηλέφωνα στην Pizza Fan. Αποτέλεσμα η εργοδοσία να απολύσει τον Πάρι Ρούπο σε λίγες ώρες και να βγάλει μια προβληματική και εν νέου στοχοποιητική ανακοίνωση, η οποία αναιρεί πλήρως όσα δήλωσαν πριν. Η επιχείρηση παραδέχεται δημόσια ότι δεν είναι θέμα αποδοτικότητας ή συνέπειας, αλλά ξεκάθαρα ότι υπέκυψε στην εκστρατεία παραπόνων των ακροδεξιών.
Η εκστρατεία μηνυμάτων και τηλεφωνών είναι καθοδηγούμενη από λογαριασμούς που έχουν άμεση σχέση με Κασιδιάρη, Λατινοπούλου, και Μπογδάνο, παρ’ όλο που για άλλη μια φορά παρουσιάζονται σαν “αυθόρμητο κίνημα” που ξεπηδάει από το ίντερνετ – μια πάγια τακτική της ακροδεξιάς την τελευταία δεκαετία παγκοσμίως. Η Pizza Fan, ενδίδοντας στις πιέσεις κάποιων παραγκωνισμένων πολιτικάντηδων στο διαδίκτυο, δίνει θάρρος στους φασίστες του πληκτρολογίου να εντείνουν την αστυνόμευση ψάχνοντας την επόμενη απόλυση που τους παίρνει να ξεκινήσουν. Οι τακτικές αυτές θυμίζουν τα εργασιακά του 1920, με την εργοδοσία να απαιτεί από τους/τις υπαλλήλους να είναι «φρόνιμα» και «καλά» παιδιά εκτός δουλειάς.
Αυτή η απόλυση δεν πρέπει να περάσει, κι όχι επειδή θα χαρούν οι ψηφοφόροι των ακροδεξιών κομμάτων, ούτε επειδή προφανώς δεν έχει κανένα νομικό έρεισμα. Δεν πρέπει να περάσει γιατί θέτει ένα νέο προηγούμενο: ότι είναι νορμάλ τα αφεντικά μας να ελέγχουν τις ζωές μας και εκτός του χώρου δουλειάς.
Το ζήτημα δεν είναι το «cancel» στο διαδίκτυο, όπου καθένα λέει ό,τι θέλει έτσι κι αλλιώς. Το ζήτημα δεν είναι απλώς η ελευθερία του λόγου ενάντια στο κράτος. Είναι ότι δεν γίνεται τα αφεντικά μας να καθοδηγούν το πώς θα κάνουμε τέχνη εκτός δουλειάς, τι αστεία θα λέμε στα προφίλ μας, με τι θα γελάμε, και πώς θα αισθανόμαστε. Η μόνη απάντηση είναι μηδενική ανοχή στον τραμπουκισμό εργοδοτών, ακροδεξιών πολιτικών, και αδιαφορία για τα ιντερνετικά τρολλ.
Ασχέτως πολιτικών πεποιθήσεων και αισθητικών διαφορών στο χιούμορ, απευθυνόμαστε σε κάθε εργαζόμενο άτομο που δεν γουστάρει να ορίζουν τα αφεντικά μας πώς θα ζήσουμε και εκτός του εργασιακού μας χώρου. Αυτές οι 8-10 ώρες που μας έχουν αφήσει ελεύθερες μεσα στη μέρα, ας τις ζούμε με τους δικούς μας όρους.
– ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΑΡΙ ΡΟΥΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΙΤΣΑ ΦΑΝ
– ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΕΙΞΗ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
