Την καθολική απαγόρευση της συμμετοχής τρανς γυναικών σε γυναικεία αθλήματα φέρεται να σχεδιάζουν οι διοργανωτές των Ολυμπιακών Αγώνων.
Σύμφωνα με το Sky News και άλλα μέσα ενημέρωσης, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) ενδέχεται να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ολυμπιακής και Παραολυμπιακής Επιτροπής των ΗΠΑ, απαγορεύοντας στις τρανς γυναίκες να συμμετέχουν σε όλα τα αγωνίσματα γυναικών.
Οι επικεφαλής των Ολυμπιακών Αγώνων φέρεται επίσης να εξετάζουν το ενδεχόμενο να απαγορεύσουν τη συμμετοχή αθλητ(ρι)ών με διαφορές στην «ανάπτυξη του φύλου» τους στους Αγώνες. Οι αλλαγές εξετάζονται μετά από μια αντί-τρανς και όχι και τόσο επιστημονικά ακριβή παρουσίαση που έκανε στα μέλη της ΔΟΕ η διευθύντρια του τμήματος υγείας, ιατρικής και επιστήμης της, Δρ. Τζέιν Θόρντον.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Δρ. Θόρντον τόνισε τα πιθανά «φυσικά πλεονεκτήματα» που έχουν οι τρανς γυναίκες στα γυναικεία αθλήματα, παρά το γεγονός ότι άλλες επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι δεν έχουν κάποιο πλεονέκτημα έναντι των cis γυναικών.
Τα μέλη της ΔΟΕ ενημερώθηκαν επίσης για τον τρόπο λειτουργίας των τεστ φύλου που χρησιμοποιούνται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Στίβου. Η απαγόρευση των τρανς γυναικών θα μπορούσε να τεθεί σε ισχύ εγκαίρως για τους Αγώνες του Λος Άντζελες το 2028, αν και το θέμα δεν έχει ακόμη παρουσιαστεί σε πλήρη συνεδρίαση της ΔΟΕ, όπου είναι πιθανό να ληφθεί απόφαση.
Τον Ιούλιο, σε μια κίνηση που συνάδει με το αντί-τρανς εκτελεστικό διάταγμα που υπέγραψε ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, η Ολυμπιακή Επιτροπή των ΗΠΑ «άλλαξε αθόρυβα τους κανόνες επιλεξιμότητας» με μια «σύντομη, αόριστα διατυπωμένη παράγραφο» που περιγράφει τη νέα πολιτική.
Η αναθεωρημένη πολιτική ανέφερε ότι η επιτροπή «δεσμεύεται να προστατεύει τις ευκαιρίες των αθλητριών που συμμετέχουν στον αθλητισμό» και θα συνεργαστεί με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, τη Διεθνή Παραολυμπιακή Επιτροπή και τους εθνικούς φορείς κάθε ολυμπιακού αθλήματος, «προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι γυναίκες έχουν ένα δίκαιο και ασφαλές περιβάλλον ανταγωνισμού, σύμφωνα με την Εκτελεστική Εντολή 14201 και τον Νόμο Ted Stevens για τον Ολυμπιακό και Ερασιτεχνικό Αθλητισμό».
Βέβαια, το επιχείρημα της «δίκαιης αναμέτρησης» στον αθλητισμό χρησιμοποιείται συχνά με υπεραπλουστευμένο τρόπο. Στην πραγματικότητα ο ανταγωνιστικός αθλητισμός ποτέ δεν ήταν ούτε μπορεί να είναι «ισότιμος» σε όλα τα «φυσικά χαρακτηριστικά». Κάθε αθλητής και αθλήτρια έχει διαφορετικά πνευμονικά, καρδιοαγγειακά, μυϊκά, νευρομυϊκά και οστικά χαρακτηριστικά. Κανείς δεν έχει τα ίδια «εργαλεία» με κάποιον άλλον — το ύψος, το μήκος χεριών ή ποδιών, η ευκαμψία, η αναλογία μυϊκής μάζας κ.ά. είναι φυσικά πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα.
Πέρα από αυτά, η προπόνηση, η στρατηγική, καθώς και η ψυχολογία, είναι παράγοντες που επηρεάζουν τις αθλητικές επιδόσεις.
Το επιχείρημα περί «βιολογικής πραγματικότητας» και «φυσικών πλεονεκτημάτων» πέρα, λοιπόν, από απλό, είναι και ένας τρόπος εργαλειοποίησης της υποτιθέμενης προστασίας των γυναικών για τον αποκλεισμό των τρανς αθλητριών.
Μην ξεχνάμε ότι από τον 20ο αιώνα και μετά όταν οι Μαύρες αθλήτριες άρχισαν να αγωνίζονται σε διεθνείς διοργανώσεις συχνά ήταν στόχος μιας έντονα σεξιστικής και ρατσιστικής ρητορικής που έκανε λόγο για «φυσική υπεροχή».
