Vasilis ThanopoulosΤο να ασχολείσαι με την ποπ μουσική στην Ελλάδα είναι σίγουρα κάτι αρκετά δύσκολο, αφού απαιτεί από τα άτομα που καταπιάνονται μαζί της να επαναπροσδιορίζουν τον καλλιτεχνικό τους εαυτό και να κάνουν «νέες αρχές». Για τη δική της «νέα αρχή» μaς μιλά και η Demy, η οποία «επιστρέφει» στο ANTIVIRUS (σ.σ. το 2015 είχε γίνει εξώφυλλο δίνοντας συνέντευξη στον Ζακ), παραμένοντας -πάντα- πιστή στις… ΛΟΑΤΚΙ+ αξίες της.
Ας ξεκινήσουμε με το νέο σου τραγούδι «υπερφαινόμενο». Τι πρέπει να γνωρίζουμε γι΄αυτό;
Το τραγούδι αυτό ανοίγει τον νέο μου δίσκο που έρχεται το φθινόπωρο, για τον οποίο είμαι πολύ περήφανη και ενθουσιασμένη. Στη μουσική και τους στίχους του τραγουδιού είναι ο Teo Pouzbouris, το Ody Icon και εγώ. Είναι για μένα μία νέα αρχή, συμβολίζει μια ενδυνάμωση, μια αναγέννηση, που περισσότερο είναι μια επιστροφή στη βάση μου, στον πραγματικό εαυτό μου.
Πώς θα σχολίαζες την καριέρα σου μέχρι τώρα;
Θεωρώ ότι είναι δύσκολο να σχολιάσεις και να κρίνεις ο ίδιος “από μέσα” την καλλιτεχνική σου πορεία. Σε μια προσπάθεια να το κάνω αυτή τη στιγμή, θα πω ότι παρατηρώ πως από την αρχή δεν φοβόμουν να είμαι διαφορετική με τον τρόπο μου και να ανοίξω τον δικό μου δρόμο, ακόμα και αν αυτός δεν είναι πάντα ο πιο εύκολος, είτε αυτό έχει να κάνει με τις live εμφανίσεις (musical vs μπουζούκια) είτε με τον ήχο μου είτε με το ντύσιμό μου. Τα περισσότερα χρόνια χαρακτηρίζονται απο αυτό, εκτός από ένα διάστημα που κάπως σταμάτησα να ακούω το ένστικτό μου και άφησα εξωτερικές φωνές να με μπερδέψουν. Νομίζω και το μπέρδεμα είναι μέσα στο πρόγραμμα, είναι χρήσιμο και οδηγεί κάπου. Αυτό το κάπου είναι εκεί που είμαι τώρα. Έχω περισσότερο θάρρος απο ποτέ να κάνω αυτά που αγαπάω με τον τρόπο που τα θέλω.
Ποια κομμάτια αυτής της καριέρας σε έκαναν αυτό που είσαι -καλλιτεχνικά- σήμερα και ποια νέα στοιχεία «εγκαινιάζονται» με αυτό το νέο τραγούδι;
Όπως ειπα και πριν, νομίζω περισσότερο απο όλα είναι μια «επιστροφή» στο κέντρο μου και στον αληθινό εαυτό μου, παρά κάτι ολοκαίνουριο. Μιλώντας περισσότερο σε ψυχαναλυτικό επίπεδο, βέβαια, γιατί πιστεύω ότι αυτό αντικατοπτρίζεται και στη μουσική.
Πιστεύω πως ό,τι έχει συμβεί μέχρι τώρα με έχει κάνει αυτό που είμαι σήμερα και χρειάζονται όλα, οι δυσκολίες, οι αποτυχίες και η εσωστρέφεια για κάποια διαστήματα, για να αναγεννηθεί κάτι καινούριο.
Μπορεί μια καλλιτέχνιδα στην Ελλάδα να επιβιώνει καλλιτεχνικά μέσω της ποπ μουσικής ή είναι απαραίτητο να «πειραματίζεται» και με άλλα μουσικά είδη;
H αλήθεια είναι ότι η pop σου δίνει τη δυνατότητα να “παίζεις” και με άλλα είδη και να πειραματίζεσαι, και γι’ αυτό την αγαπώ τόσο. Δεν μπορώ να σου πω ότι το να κάνεις καθαρόαιμο pop είναι η εύκολη λύση στη χώρα μας, σίγουρα είναι πολύ πιο λογικό και εύκολο και προσοδοφόρο να κάνεις κάτι πιο λαϊκό, ή πιο ελληνικό σαν ήχο. Αλλά, χρειάζονται όλα στη μουσική και πιστεύω είναι σημαντικό να μένεις πιστός σε αυτό που εκπροσωπείς και σε εκφράζει καλύτερα.
Ως μια καλλιτέχνιδα που έχει εκπροσωπήσει και τη χώρα μας στην Eurovision, ποια είναι η γνώμη σου σχετικά με τις έντονες πολιτικές διαστάσεις (ή μη) που είχε φέτος η διοργάνωση;
Θεωρώ ότι οι διοργανωτές της Eurovision έδωσαν πρώτοι από όλους πολιτικό χαρακτήρα μέσω κάποιων επιλογών και αποφάσεων που πήραν φέτος. Προσωπικά, θα ήθελα να βλέπω να υπάρχει παραπάνω ελευθερία πολιτικό-κοινωνικής έκφρασης από τους ίδιους τους καλλιτέχνες στη Eurovision.
To 2015 είχες γίνει εξώφυλλο στο ANTIVIRUS, δίνοντας μάλιστα και μια μεγάλη συνέντευξη στο Ζακ Κωστόπουλο (ήθελε πολύ να την κάνετε). Λαμβάνοντας υπόψη ότι μόλις πριν λίγες μέρες είχαμε την απόφαση του δικαστηρίου, θα ήθελες να μου κάνεις κάποιο σχόλιο για αυτό το έγκλημα και για το γεγονός ότι πέρασαν τόσα χρόνια για να ακούσουμε την απόφαση της “δικαιοσύνης”
Μου φέρνει δάκρυα στα μάτια αυτή η ερώτηση. Μου είναι αδιανόητο πώς κάποιος άνθρωπος στοχοποιείται και δολοφονείται για αυτό που είναι, και δυστυχώς το βλέπουμε όλο και πιο συχνά στη χώρα μας και με τα ομοφοβικά εγκλήματα και με τα εγκλήματα έμφυλης βίας. Τόσα χρόνια μετά και με μία, κατά γενική ομολογία, αρκετά επιεική απόφαση, ας πούμε ότι τουλάχιστον αποδόθηκε μια ελάχιστη δικαίωση για αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα, αν και τίποτα δεν μπορεί να φέρει πλήρη δικαίωση για κάποιον άνθρωπο που έχει χαθεί άδικα. Τώρα ως προς τη μεγάλη καθυστέρηση στην έκδοση αυτής της απόφασης και άλλων, είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση και έχει να κάνει με παθογένειες του δικαστικού συστήματος στη χώρα μας, που δυστυχώς έχει ως αποτέλεσμα πρώτα απ’όλα τη μεγάλη ψυχική ταλαιπωρία για τα θύματα ή τους συγγενείς των θυμάτων.
Από το 2015 μέχρι σήμερα, πόσο πιστεύεις ότι έχουν αλλάξει τα πράγματα στη χώρα μας ως προς τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα;
Από το 2015 μέχρι σήμερα έχουν γίνει αρκετά θετικά βήματα στη χώρα μας, όπως ο νόμος για την ισότητα στον γάμο το πιο πρόσφατο παράδειγμα. Κάθε τέτοια αλλαγή αποτελεί σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση και θέλω να πιστεύω ότι δείχνει ότι η κοινωνία μας γίνεται πιο ανοιχτή και συμπεριληπτική.
Ωστόσο, παρά την πρόοδο, υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γίνουν. Η αποδοχή και η ισότητα για όλα τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας δεν είναι ακόμη πλήρως εδραιωμένες σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας. Υπάρχουν ακόμα περιστατικά διακρίσεων, βίας και προκαταλήψεων που πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Η Demy παραμένει μια σύμμαχος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας;
Το θεωρώ αυτονόητο. Ιδανικά, θα ήθελα να ζούμε σε έναν κόσμο όπου να μη χρειάζεται να δηλώνω σύμμαχος, γιατί η ισότητα και ο σεβασμός στα δικαιώματα κάθε ατόμου θα ήταν δεδομένα. Όλοι οι άνθρωποι αξίζουν να ζουν με αγάπη, αποδοχή και αξιοπρέπεια. Επειδή όμως ακόμα δεν είμαστε εκεί, παραμένω σύμμαχος μέχρι να εντυπωθεί σε κάθε συνείδηση ότι όλοι οι άνθρωποι είναι υπέροχα μοναδικοί, διαφορετικοί και ίσοι.
Υπάρχουν άλλα καλλιτεχνικά σχέδια που πρέπει να γνωρίζουμε;
Αυτή τη στιγμή ετοιμάζω τον δίσκο που συζητήσαμε και πιο πριν, ο οποίος θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο. Επίσης, γυρίζουμε τη νέα σειρά της Όλγας Μαλέα που θα προβληθεί στην ΕΡΤ τον Οκτώβριο και πραγματεύεται τα νεανικά χρόνια της Μαρίας Κάλλας, και τέλος, θα πρωταγωνιστήσω στο μιούζικαλ “My fair Lady” που θα σκηνοθετήσει η Θέμις Μαρσέλου και ξεκινάει τέλος Οκτωβρίου στο θέατρο Παλλάς.
φωτογραφίες: @panagiotiskadigkos
