Vasilis Thanopoulos
Η Γωγώ Τσαμπά επαναπροσδιορίζει το δημοτικό τραγούδι συστήνοντάς μας μια εκδοχή του απαλλαγμένη από τα στερεότυπα της ελληνικής επαρχίας.
Πότε ξεκίνησε η σχέση σας με τη μουσική;
Από πολύ μικρή, θα έλεγα, από τα χρόνια που ζούσα με τον μπαμπά μου είχα έρθει σε επαφή με πολλών ειδών μουσική. Ξυπνούσαμε και κοιμόμασταν με τη συντροφιά της. Ο πατέρας μου ασχολούταν με τη βυζαντινή και την παραδοσιακή μουσική. Είχαμε κι ένα ραδιοκασετόφωνο, το οποίο έπαιρνα για να ακούω διάφορες κασέτες. Σκεφτόμουν πώς «φτιάχνεται» η κασέτα, κάθε στάδιο του τραγουδιού. Στον χώρο ξεκίνησα ως ηχολήπτρια. Μετά πήγα σε μια χορωδία. Στην αρχή τα είχα πιο απλά στο μυαλό μου τα πράγματα γι΄αυτό και ξεκίνησα σιγά σιγά. Η συμβουλή που μού έδωσε ο πατέρας μου ήταν ότι η δουλειά αυτή θέλει γερό στομάχι. Πλέον μετράω 22 χρόνια στο επάγγελμα αυτό.
Έχετε αναπτύξει μια σχέση με το δημοτικό τραγούδι που τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρούμε δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλές. Αυτή σας η επιλογή φαινόταν περίεργη σε άλλα άτομα;
Οι συμμαθητές μου αρχικά το θεωρούσαν περίεργο. Όταν ήμουν στο σχολείο, στη Β’ λυκείου, μια πολύ αγαπημένη μου καθηγήτρια, μού είπε: «Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.». Τότε ήταν που πήρα συνειδητά την απόφαση κι έφυγα από το σχολείο. Συνέχισα αυτό που κάνω μέχρι σήμερα και δεν έχω παράπονο από κανέναν. Με αγαπούν και με ακούν όλοι οι τότε συμμαθητές μου και όλοι οι φίλοι μου.
Συμμετείχατε και σε ένα τηλεοπτικό show, το Just The Two Of Us. Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια γι’αυτό;
Την περασμένη χρονιά έτυχε να δω όλα τα επεισόδια λόγω αναδουλειάς. Στην αρχή σκεφτόμουν ότι δεν ξέρω πως θα είμαι μέσα σε αυτό. Όταν με κάλεσαν ενθουσιάστηκα, όμως χρειάστηκα λίγο χρόνο να το σκεφτώ. Τελικά, αποφάσισα εντελώς μόνη μου να πω το ναι. Κάποια πράγματα είναι πολύ «έξω» από μένα, καθώς εγώ είμαι πιο πολύ του χωριού, των γάμων, του πανηγυριού. Παρ’όλα αυτά, μου αρέσουν τα καινούρια πράγματα και μιας και είχα μπει ήδη στην τηλεόραση ήξερα πάνω κάτω τι με περιμένει. Έκανα καινούριες γνωριμίες με εξαιρετικούς ανθρώπους.
Μιας και θίξατε το κομμάτι της αναδουλειάς, τα πανηγύρια και οι καλλιτεχνικές συναθροίσεις ήταν από τα πρώτα πράγματα που σταμάτησαν με αφορμή την καραντίνα. Εσάς πόσο σας επηρέασε αυτό;
Έχουμε ήδη εννέα μήνες χωρίς δουλειά και φοβάμαι ότι αυτό θα συνεχιστεί. Τα προβλήματα είναι πολλά. Εγώ μέχρι στιγμής μπορώ να ανταπεξέλθω, αν και δύσκολα. Συνάδελφοί μου όμως από τον κόσμο της μουσικής, οι οποίοι δεν είχαν την δυνατότητα να αποταμιεύσουν κάποια χρήματα, είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσουν. Αλλά το ζήτημα είναι να έχουμε και την υγεία μας. Ας με συγχωρέσουν όσοι το λέω, αλλά πρέπει να γλιτώσουμε κι από αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή.
Θεωρείτε πως και το δημοτικού τραγουδιού γενικότερα;
Μιλώντας με τα τωρινά δεδομένα, το θεωρώ πολύ δύσκολο, όχι όμως αδύνατο. Πιστεύω ότι στο τέλος θα γινόταν αποδεκτό. Έχω όμως την αίσθηση πως αυτή η (ομο)φοβία γίνεται σε όλους τους χώρους.
Θεωρείτε, επομένως, πως η ελληνική κοινωνία είναι συντηρητική σε ζητήματα διαφορετικότητας;
Πιστεύω πως η κοινωνία έχει προχωρήσει ως προς αυτό το θέμα, όμως θέλει ακόμη δουλειά ώστε το δεχτούν όλοι άνθρωποι. Άλλες φορές το θεωρούν δεδομένο, άλλες όχι. Το σωστό, πάντως, είναι να αγαπάμε τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού.
Εσείς πώς αυτοπροσδιορίζεστε;
Ως γυναίκα. Αυτό νομίζω αρκεί.
Είναι εύκολο για μια γυναίκα να διεκδικήσει μια δυναμική θέση σε έναν χώρο, που σχετίζεται με αυτό που ονομάζουμε «ελληνική παράδοση»;
Όταν ξεκίνησα να εργάζομαι στον χώρο, πριν 22 χρόνια, η γυναίκα αντιμετωπιζόταν από τους άντρες ως «γλάστρα» για τη σκηνή. Εγώ εμφανισιακά δεν ανταποκρινόμουν σε αυτό που ήθελαν. Εγώ ήμουν πάντα εκεί για τη φωνή μου. Νιώθω γυναίκα και τιμώ τη φούστα που φορώ.
Λαμβάνοντας υπόψη τον έντονο μισογυνισμό που υπάρχει εκεί έξω τι θα συμβουλεύατε τις γυναίκες που θέλουν να ασχοληθούν με τον χώρο σας;
Αν οι γυναίκες τα έχουν βρει με τον εαυτό τους και πατάνε γερά στα πόδια τους δεν έχουν να φοβούνται τίποτα. Οι γυναίκες πλέον είναι παντού και κάνουν τα πάντα και ειδικά στο δικό μου επάγγελμα, χρόνο με το χρόνο ,ο αριθμός τους αυξάνεται και αυτό είναι θετικό.
Θεωρείτε πως υπάρχουν στερεότυπα απέναντι στα άτομα που ασχολούνται σήμερα με το δημοτικό τραγούδι;
Ειδικά σήμερα, όχι τόσο. Θεωρώ πως έβαλα το λιθαράκι μου σε όλο αυτό. Παλιότερα, στα ΜΜΕ δεν είχαμε ορατότητα. Ήταν σπάνιες οι περιπτώσεις που εμφανιζόμασταν, για παράδειγμα σε γιορτές, και είχαμε μεμονωμένο ρεπερτόριο. Τώρα το δημοτικό τραγούδι μπήκε σε πίστες, σε σαλόνια ακριβά, στα ΜΜΕ.
Ως ένας άνθρωπος που δουλεύετε πολύ και στην ελληνική επαρχία, ποια θα λέγατε ότι είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν εκεί τα ΛΟΑΤ+ άτομα;
Πάντα στις κλειστές κοινωνίες τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο. Είμαστε όλοι άνθρωποι και οφείλουμε να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας. Ο σεξουαλικός μας προσανατολισμός δεν αποτελεί κριτήριο για την ποιότητα ενός ατόμου.
Πολλά από τα ΛΟΑΤ+ άτομα στην επαρχία φοβούνται να μιλήσουν στις οικογένειές τους.
Οι γονείς οφείλουν να αγαπούν τα παιδιά τους. Αν δεν τα στηρίξουν αυτοί, ποιος θα το κάνει; Πρέπει να νιώσουν καλύτερα, γιατί ο ψυχικός τους κόσμος θα είναι αναστατωμένος. Νομίζω, ότι είναι ένας λόγος να τα αγαπήσουν περισσότερο.
Ποια είναι τα καλλιτεχνικά σας σχέδια;
Λόγω συνθηκών, δεν μας επιτρέπεται να κάνουμε και πολλά. Πάντα όμως προσπαθώ να κάνω νέα πράγματα, επειδή θέλω να περνάω εγώ καλά. Αυτή τη στιγμή ετοιμάζω δύο νέα τραγούδια για να περάσει κι ο κόσμος καλά.
https://www.youtube.com/watch?v=SpEEPg8Mzg8&ab_channel=%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9B%CE%97%CE%A3%CE%9C%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%A4%CE%A3%CE%A6%CE%91%CE%A1%CE%97%CE%A3
Υπάρχει κάποια ερώτηση στις συνεντεύξεις σας που σας εκνευρίζει ή που δεν θέλετε να σας την κάνουν;
Ναι. Εκνευρίζομαι όταν με ρωτάνε αν θα παντρευτώ ή αν θα κάνω παιδιά. Παιδιά αρχικά δεν κάνουμε μόνο όταν παντρευόμαστε. Μπορώ να δημιουργήσω οικογένεια και μόνη μου. Ακόμα κι αν κάποιο ζευγάρι δεν μπορεί να κάνει παιδιά, μπορεί να υιοθετήσει. Τόσα παιδιά υπάρχουν που χρειάζονται μια οικογένεια. Αν εμένα μου δοθεί η ευκαιρία να το κάνω, θα το κάνω, γιατί αγαπώ πολύ τα παιδιά. Όσον αφορά στον γάμο, θα έλεγα ναι, αρκεί να έρθει ένας άνθρωπος να αγαπήσει τη Γωγώ. Αν είναι να αγαπήσει τη Γωγώ Τσαμπά γιατί είναι η Γωγώ Τσαμπά, όχι να μην έρθει.
Τι θα λέγατε στα άτομα που μας διαβάζουν αυτή τη στιγμή;
Να είστε δυνατοί, να είστε ευτυχισμένοι, να έχετε υγεία και να ζήσετε τη ζωή σας, όπως θέλετε.
