Μετά από τις πιο διχαστικές εκλογές στην ιστορία των ΗΠΑ, στις 20 Ιανουρίου του 2017 ο Ντόναλντ Τραμπ θα ορκιστεί ως ο 45ος πρόεδρος της χώρας.
Αν και οι περισσότεροι ψηφοφόροι που τον οδήγησαν στο Οβάλ γραφείο (σ.σ στις ΗΠΑ τους αποκαλούν η σιωπηρή πλειοψηφία), είναι ηλικιωμένοι, straight, λευκοί άνδρες αλλά και λευκές γυναίκες, αρκετοί είναι κι αυτοί που προέρχονται από την LGBT+ κοινότητα. Μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τις μετρήσεις των New York Times, το 14% της κοινότητας τον στήριξε με τη ψήφο του.
“Ψήφισα τον Ντόναλντ Τραμπ γιατί έχω φτάσει στο σημείο που δεν αναγνωρίζω πια τη χώρα μου”, υποστηρίζει στο Attitude o Ματ, ένας 26χρονος επιχειρηματίας από το Νότιο Μιζούρι που αυτοπροσδιορίζεται ως gay. “Ζούμε τώρα σε μια χώρα, στην οποία είναι εντάξει για τους παράνομους αλλοδαπούς να πλημμυρίζουν μέσα από τα νότια σύνορα, σε μια χώρα όπου το σύστημα υγείας κοστίζει όσο η υποθήκη του σπιτιού σου και σε μια χώρα που είναι δύσκολο για τις μικρές επιχειρήσεις να μεγαλώσουν εξ αιτίας των κανονισμών”.
Αν και για κάποιους από εμάς η επιλογή του Τραμπ φαντάζει αδιανόητη, ο Ματ υποστηρίζει ότι υπάρχει μια ισχυρή ομάδα LGBT ατόμων που τον υποστηρίζει.
“Κατά τη διάρκεια της εκλογικής διαδικασίας, ο Τραμπ είδε τις δυσκολίες μας, τις κατάλαβε και μίλησε στην Αμερική με το τρόπο που μπόρεσε να τον καταλάβει, αυτό τον ώθησε προς τη νίκη.”
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο 29χρονος Μάρκι, ένας ανοιχτά gay σχεδιαστής από τη Νέα Υόρκη που δηλώνει ότι γοητεύτηκε από τον Τραμπ “γιατί είναι τόσο πατριώτης για τον αμερικανικό λαό“.
“Πρέπει φροντίσουμε τους δικούς μας άστεγους, τον στρατό μας, τους δικούς μας ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ανθρώπους πρώτα, πριν σκεφτούμε καν να φροντίσουμε τους άλλους… είμαστε ευλογημένοι να έχουμε τον πιο gay friendly Ρεπουμπλικανό υποψήφιο στη ιστορία“.
Αλλά τι γίνεται σχετικά με τις επιλογές του Τραμπ, όπως αυτή του Μάικ Πενς (σ.σ. είχε υποστηρίξει τις θεραπείες που γιατρεύουν την ομοφυλοφιλία) για τη θέση του αντιπροέδρου ή αυτή του Ουίλλιαμ Πράιορ Τζ (πιστεύει στην ποινικοποιήση του gay sex) για τη θέση του Ανώτατου δικαστή;
“Πραγματικά πιστεύω ότι ανεξάρτητα από αυτούς που επιλέγει γύρω του θα δουλέψει και θα εκπροσωπήσει όλους τους Αμερικανούς, ανεξάρτητα από τη φυλή ή το σεξουαλικό προσανατολισμό τους”, απαντά ο Ματ. “Ας μην ξεχνάμε ότι στην κλειστή ομάδα του Ντόναλντ Τραμπ ανήκει και ο ανοιχτά gay Πίτερ Θιελ, (συν)ιδρυτής της PayPal”.
Tόσο ο Ματ όσο και ο Μάρκι ξεκαθαρίζουν την άποψη τους για τον Τραμπ. Αλλά πως αισθάνονται για τη Χίλαρι Κλίντον;
Ο Μαρκι που πριν τις εκλογές θεωρούσε τον εαυτό του Δημοκρατικό, υποστηρίζει ότι βρίσκει την Χίλαρι αναξιόπιστη. “Η Χίλαρι έχει πει ψέμματα και έχει κλέψει στον δρόμο των εκλογών”. Ο Ματ είναι ακόμη πιο απόλυτος. “Δεν υπάρχει κανείς άλλος στην Ουάσιγκτον πιο διεφθαρμένος απ΄αυτήν. Είναι παθαλογικά ψεύτρα, υπεραναλυτική”.
Αν και συχνά εμφανίστηκε ως σεξιστής, ρατσιστής και ξενοφοβικός ο Tραμπ κατάφερε να να διεκδικήσει ευρεία υποστήριξη μεταξύ των απλών Αμερικανών, στην προσπάθειά του να γίνει ο διάδοχός του Μπαράκ Ομπάμα. Παρά την υπόσχεση του να απαγορεύσει σε όλους τους ξένους που γεννήθηκαν μουσουλμάνοι να πατήσουν το πόδι τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, φαίνεται ότι ο Ματ και ο Mάρκι δείχνουν μια άρνηση να αποδεχτούν το διχαστικό χαρακτήρα του νέου προέδρου.
“Δεν πιστεύω ότι ο Ντόναλτ Τραμπ είναι ρατσιστής”, λέει ο Ματ. “Ρίξε μια ματιά στην αποδοχή του στις Αφροαμερικάνικες τάξεις των πόλεων. Είναι αυτό χαρακτηριστικό ενός ρατσιστή;” Ο Μάρκι πιστεύει το ίδιο. “Δεν καταλαβαίνω γιατί ο κόσμος των θεωρεί ρατσιστή. Πως είναι ρατσιστικό να θέλει να βοηθήσει πρώτα τους Αμερικανούς;”.
Ενώ ο ρατσισμός λειτουργεί σε τόσα πολλά επίπεδα και δεν είναι μόνο μαύρο και άσπρο – συγχωρήστε με για το λογοπαίγνιο – υπάρχει επίσης και το θέμα των ατόμων που έχουν διαπράξει αηδιαστικές ρατσιστικές πράξεις στο όνομά του. Ο Μάρκι ξεκινάει λέγοντας ότι είναι “λυπηρό”. «Προσωπικά, νομίζω ότι πολλά από τα πράγματα που έγιναν ήταν φτιαχτά. Ξέρω ότι μερικά από αυτά ήταν πραγματικά, αλλά μερικά κακά μήλα δεν πρέπει να μας αντιπροσωπεύουν όλους μας”. Ο Ματ επίσης σχολιάζει: “Ένα κακό μήλο χαλά το σωρό. Αυτοί οι λίγοι δεν μας αντιπροσωπεύουν ως υποστηρικτές του Τραμπ.Το ίδιο θα συνέβαινε αν έβγαινε και η Χίλαρι. “
Φυσικά, αναφέραμε τις πολυάριθμες καταγγελίες για σεξουαλικά αδικήματα εναντίον του νέου Προέδρου, για να μην αναφέρουμε το λεγόμενο “Locker room talk” που έχει ήδη ακουστεί σε όλο τον κόσμο. “Aυτό που ειπώθηκε στην ταινία ήταν ατυχές και δεν έπρεπε να ειπωθεί, αλλά για να λέμε και την αλήθεια, πολλοί άνδρες και γυναίκες συμμετέχουν σε τέτοιες συζητήσεις αποδυτήριων. Το έχετε ακούσει, το έχω ακούσει. Αυτή είναι η πραγματικότητα”, δηλώνει ο Ματ.
