*Good Looking TaBle Food
Γέμιστα, γέμιστα όλα πια
Κλείστηκα όλη μέρα σπίτι, γιατί έμαθα ότι τέλειωσε η κατάληψη στο Πανεπιστήμιο και αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να κάτσω να διαβάσω, για να δώσω εξετάσεις και να μπω στο μεταπτυχιακό. Ήταν για Σεπτέμβριο, αλλά με τις καταλήψεις αναβλήθηκαν. Οπότε αποφάσισα να στρωθώ. Για αρχή τσακώθηκα με την κολλητή μου που δεν το καταλάβαινε και ήθελε να βγούμε. Μετά αποφάσισα να μην πάω στη λαϊκή ούτε στο σούπερ-μάρκετ. Είχα αρκετά εφόδια και από τη λαϊκή της Τετάρτης στη Φυλής. Μετά σκέφτηκα ότι θα βρέξει, άρα δεν πήγα ούτε στη συναυλία που ήθελα να πάω. Για να ασχοληθώ με τη βεράντα; Ούτε λόγος. Που χρειάζεται και ένα γερό λίφτινγκ για να έχω λουλούδια το φθινόπωρο.
Τελικά όλη μέρα ήμουνα μεταξύ “Fringe” και βιβλίου. Και ύπνου. Όταν άρχισε να βρέχει, είπα να φτιάξω γεμιστά, για να αποχαιρετήσω το καλοκαίρι. Καλά, ευκαιρία έψαχνα για διάλλειμμα…
Στην αρχή σκέφτηκα τους λόγους που ενδείκνυται η γεμιστή πιπεριά με μανιτάρια αυτή την εποχή κι ας μην είναι κατακαλόκαιρο. Λοιπόν, με τις πρώτες βροχές βγαίνουν τα μανιτάρια. Εντάξει, μην πάτε στο δάσος να τα μαζέψετε. Υπάρχουν παντού. Και πολλά είδη φρέσκων μανιταριών καλλιεργούνται όλο το χρόνο. Το ρύζι μαζεύεται, επίσης, από το χωράφι από τα μέσα Σεπτεμβρίου και τον Οκτώβριο έχει βγει στην αγορά η καινούρια σοδειά. Το ρύζι Καρολίνα να παίρνετε πάντα. Θυμήθηκα τώρα και τη γιαγιά μου, που ήταν η μάστερ σεφ των γεμιστών! Α, ήταν τέλειες οι πίτες της και τα σαρμαδάκια της. Ήταν γεματούλα και πάντα της άρεσε να γεμίζει, φαίνεται, όταν μαγείρευε.
Είναι καλή εποχή για γεμιστά, λέγαμε. Πιπεριές θα έχει ακόμα για κανα μήνα. Μην ανησυχείτε. Κι όταν αρχίσουν οι θερμοκηπίου, θα παίρνετε από το Lidl τις χρωματιστές πιπεριές των Θερμοκηπίων Δράμας. Δεν έχω βρει σε άλλο σούπερ-μάρκετ ελληνικές χρωματιστές πιπεριές τον χειμώνα, όλοι οι άλλοι φέρνουν ισραηλίτικες. Εγώ διάλεξα κάτι κοκκινοπράσινες που είχε ένας παραγωγός στη λαϊκή, έτσι ώστε κάθε πιπεριά να είναι μοναδική!
Έβαλα και Austra να παίζει στον υπολογιστή και ξεκίνησα ψάχνοντας να δω τι έχω, σε σχέση με αυτά που προτείνει η συνταγή από το ίντερνετ. Κατ’ αρχάς, από τυρί έβαλα μόνο “Ήπειρος” ελαφρύ. Συμφωνώ με όλα τα άλλα που λέει, εκτός από την πάπρικα. Εσείς δοκιμάστε τη, δεν χάνετε. Άλλωστε από πιπεριές φτιάχνεται κι αυτή.
Το συστατικό που πρόσθεσα και έδωσε μία διαφορετική γεύση, πολύ ταιριαστή μου είπαν όσοι δοκίμασαν, ήταν τα κελυφωτά φιστίκια (τα Αιγίνης για όσους δεν κατάλαβαν και τα λέω έτσι, γιατί δεν υπάρχουν μόνο στην Αίγινα, αλλά και στα Μέγαρα, στη Βάρκιζα και στη Λαμία). Άλλο ένα προϊόν της ελληνικής γης που θα το βρείτε αυτή την περίοδο άφθονο. Μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου έχει μαζευτεί από τα δέντρα κι έχει πάρει το δρόμο για την αγορά σε διάφορες μορφές (ωμό, ψημένο, με αλάτι και χωρίς, με κέλυφος και χωρίς). Προτείνω τον παραγωγό από τα Μέγαρα που φέρνει φιστίκια κάθε Τετάρτη στη λαϊκή αγορά της Φυλής και κάθε Σάββατο στη λαϊκή έξω από τα σχολεία της Γκράβας. Θα τον ξεχωρίσετε, γιατί πάντα έχει πολύ κόσμο στον πάγκο του και το βασικό προϊόν του είναι τα αυγά. Πάρτε και αυγά, είναι πολύ καλά.
Επίσης, αυτό που λείπει από τη συνταγή είναι κάποιο αρωματικό φυτό. Ο μπόλικος μαϊντανός ταιριάζει πάντα στα γεμιστά, αλλά σε αυτή τη συνταγή μπορείτε να παίξετε και με μάραθο. Ο δυόσμος είναι must για πιο γλυκιά γεύση. Η γιαγιά μου έβαζε μαϊντανό και δυόσμο, μαζί. Τώρα που είπα για πιο γλυκιά γεύση, θυμήθηκα ένα μυστικό, που δεν ξέρω γιατί το κάνανε στο χωριό. Σίγουρα το κάνουν κι αλλού, βέβαια. Πριν γεμίσετε τις πιπεριές (ή τις ντομάτες), πασπαλίστε με ελάχιστη ζάχαρη (όχι άχνη) τα τοιχώματα της πιπεριάς. Κατά τα άλλα, ακολουθείστε τη συνταγή. Αυτό με τα “καπάκια” δεν το έκανα, βαριόμουνα, αλλά μάλλον το προτείνει, για να ροδίσει από πάνω η μοτσαρέλλα.
Πιπεριές γεμιστές με μανιτάρια και τυρί
Τι βάζουμε (για 4 άτομα)
8 πολύχρωμες πιπεριές
250 γρ. φρέσκα μανιτάρια
150 γρ. κεφαλοτύρι
2 μπάλες μοτσαρέλλα
8 κουταλιές σούπας ρύζι
1 μεσαίου μεγέθους κρεμμύδι
2 σκ. σκόρδου
1 σφηνάκι κρασί
1 σφηνάκι ελαιόλαδο
2 αυγά
1 πιπεριά
αλάτι, πιπέρι, πάπρικα
Τι κάνουμε
Σε μεγάλο τηγάνι βάζουμε το λάδι και σωτάρουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και το σκόρδο, μέχρι να πάρουν χρώμα. Παράλληλα πλένουμε και βράζουμε το ρύζι σε σκέτο νερό, μέχρι να είναι σχεδόν έτοιμο. Το στραγγίζουμε.
Καθαρίζουμε και κόβουμε τα μανιτάρια σε φέτες και τη μια πιπεριά σε μικρά κομμάτια. Τα προσθέτουμε στο τηγάνι να σωταριστούν και αυτά μαζί με το κρεμμύδι. Όταν σωταριστούν και μειωθεί ο όγκος τους τα σβήνουμε με το σφηνάκι το κρασί. Αφήνουμε γα λίγο να εξατμιστεί το αλκοόλ και αποσύρουμε το τηγάνι από τη φωτιά. Το αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει το περιεχόμενό του.
Σε ένα μεγάλο μπωλ βάζουμε το βρασμένο ρύζι, το περιεχόμενο του τηγανιού και τα δυο αυγά. Κόβουμε σε μικρά κομμάτια το τυρί και το προσθέτουμε στο μπωλ. Πασπαλίζουμε με τα καρυκεύματα. Ανακατεύουμε καλά.
Πλένουμε τις πιπεριές και κόβουμε από τη μεριά του κοτσανιού μια οριζόντια φέτα. Αυτό θα είναι το καπάκι τους. Αφαιρούμε προσεχτικά με το μαχαίρι τους σπόρους, χωρίς να τραυματίσουμε τις πιπεριές. Τις γεμίζουμε με τη γέμιση σχεδόν ως επάνω, αφήνοντας ένα μικρό περιθώριο, όπου θα βάλουμε τη μοτσαρέλλα κομμένη σε χοντρές φέτες. Πασπαλίζουμε με λίγη πάπρικα.
Αλείφουμε ένα πυρίμαχο ταψί και τις πιπεριές με λάδι. Σε ένα φύλλο αλουμινόχαρτο τοποθετούμε τα καπάκια των πιπεριών. Τα αλείφουμε και αυτά με λίγο λάδι.
Βάζουμε το ταψί στη σχάρα του φούρνου και δίπλα το αλουμινόχαρτο με τα καπάκια των πιπεριών. Φουρνίζουμε στους 180°C για 30′ ή μέχρι να ψηθούν οι πιπεριές και να χρυσίσει η μοτσαρέλλα. Πριν το σερβίρισμα τοποθετούμε τα καπάκια επάνω στις πιπεριές.
Από το www.kitchenstori.es
ΠΕΤΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ
