Της Ιωάννας Κωνσταντίνου
Γιατί τα ανθρώπινα δικαιώματα υπάρχουν για να εφαρμόζονται στην ολότητά τους και όχι όπου μας βολεύει. Σήμερα καταπατούνται τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΙ, αύριο μπορεί να έρθει και η σειρά σου.
Γιατί ακόμα η διαφορετικότητα αντιμετωπίζεται ως «ελάττωμα» που χρήζει εξοστρακισμού και μάλιστα βίαιου. Μερικές φορές και ξύλου, βρισιών και εξευτελισμού. Βλέπε Βαγγέλη Γιακουμάκη.
Γιατί ακόμα τα ΛΟΑΤΙ άτομα αντιμετωπίζονται ως παιδιά ενός άλλου Θεού, τόσο από την εκκλησία όσο και από την ίδια την Πολιτεία.
Γιατί η Πολιτεία συμπεριφέρεται λες και τους κάνει χάρη, όταν, για τα μάτια του κόσμου, κάνει πως τους ακούει.
Γιατί όλοι εκείνοι οι κομματικοί εκπρόσωποι που εμφανίστηκαν αιφνιδιαστικά στο βήμα της εκκίνησης της περσινής Πορείας Υπερηφάνειας και διατυμπάνισαν μπροστά στις κάμερες τη στήριξή τους προς τις διεκδικήσεις της Accept και της ΛΟΑΤΙ κοινότητας, έμειναν – ξανά – στα λόγια. Και πιστεύουν πως μπορούν να το κάνουν αυτό για πάντα.
Γιατί μου είναι αδιανόητο σε μια ευρωπαϊκή χώρα, το έτος 2015, να είναι ταμπού το τί επιλέγει ο καθ’ ένας να κάνει στην ιδιωτική του ζωή. Και να πρέπει πριν να εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη του γείτονα.
Γιατί η υποκρισία σε ότι αφορά τη συζήτηση γύρω από το σεξ και τη σεξουαλικότητα, στη χώρα μας θυμίζει μεσαίωνα. Λες και κανείς άλλος δεν κάνει σεξ εκτός από τους ομοφυλόφιλους. Εκτός κι αν οι υπόλοιποι το κάνουμε αποκλειστικά «ορθόδοξα» και μόνο για να διαιωνίσουμε το είδος, αφού έχουμε πριν ζητήσει την ευλογία του κοινού και του κλήρου.
Γιατί είναι απάνθρωπο να στερείς από τον οποιονδήποτε την ελευθερία να είναι ο εαυτός του επειδή εσύ «έχεις ταμπού» και «δεν καταλαβαίνεις». Υπάρχουν πολλοί ψυχολόγοι που μπορούν να σε βοηθήσουν, καιρός να δεις κάποιον.
Γιατί είναι αδιανόητο τα άτομα αυτά να πρέπει να δικαιολογούν την ύπαρξή τους στον κάθε ανόητο που θεωρεί ότι ο κόσμος έχει μόνο μία όψη – τη δική του.
Γιατί δεν είναι δυνατόν να τερματίζονται ζωές επειδή δεν αντέχουν να ζουν με τον «κοινωνικά μη-αποδεκτό» εαυτό τους.
Γιατί στο περσινό Pride ένιωσα επιτέλους ότι κομμάτι της κοινωνίας μας, μπορεί να μου προκαλέσει μεγάλη αισιοδοξία, φτάνει να το θελήσει.
Γιατί βρέθηκα ανάμεσα σε μια «άλλη Κύπρο» που αποτελείται από κόσμο κάθε ηλικίας, μεγάλους, παιδιά, γονείς, παππούδες, γιαγιάδες, gay, straight, asexual, bisexual, παντρεμένους και singles, οικογένειες με παιδιά, με σκυλιά και φίλους, που νοιάζονται για τον διπλανό τους, που μεγαλώνουν τα παιδιά τους με οικουμενικές αξίες και πανανθρώπινα ιδανικά, που σέβονται και προκαλούν τον σεβασμό με τη στάση τους. Που γιορτάζουν τις επιλογές του άλλου, χωρίς να ζητούν τα ρέστα.
Γιατί κατάλαβα πως αυτή η «άλλη Κύπρος», είμαστε πολλοί. Και καιρός να μας λάβουν υπόψη.
Γιατί με τη συμμετοχή μου έγινα μέρος του πιο όμορφου προσώπου της γενιάς μου και ένιωσα πρωτόγνωρη περηφάνια.
Γιατί συνειδητοποίησα πως κι εγώ μπορώ να κάνω τη διαφορά.
Γιατί η επόμενη γενιά πρέπει να είναι σε καλύτερη μοίρα από τη δική μας.
Γιατί το δικό μου το παιδί μου θέλω να είναι ελεύθερο να είναι ο εαυτός του. Και το δικό σου εξίσου.
Γιατί το περσινό Pride με έκανε να πιστέψω πως κάτι αλλάζει. Και θέλω να είμαι μέρος αυτής της αλλαγής.
*Περισσότερες πληροφορίες για το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Κύπρου 2015, καθώς και για την Πορεία Υπερηφάνειας που θα πραγματοποιηθεί στη Λευκωσία στις 6 Ιουνίου, στην ιστοσελίδα www.acceptcy.org/pride
