Γιατί η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα της Φλάνδρας είναι τόσο φοβισμένη;

21/01/2021
Joppe De Campeneere,
Joppe De Campeneere © Lisa De Lange

Ο κόσμος είναι ένα περάξενο μέρος. Ένα μέρος, όπου πολλά ακατανόητα συμβαίνουν. Και ως γνωστό, ό,τι ακατανόητο έχει την ιδιότητα να προβληματίζει.

Στη βελγική τηλεοπτική εκμπομή ‘faqda‘ του Βέλγικου κανάλιου VRT, η παρουσιάστρια Flo, αναζητά κάθε εβδομάδα απαντήσεις σε τέτοιου είδους προβληματισμούς. Όπως για παράδειγμα: “Γιατί είναι τα ΛΟΑΤΚΙ+ φιλικά της πρόσωπα είναι φοβισμένα;” 

Joppe De Campeneere,
Joppe De Campeneere © Lisa De Lange

Αφορμή στάθηκε μια είδηση που κυκλοφόρησε στα βελγικά μίντια το περασμένο καλοκαίρι για ένα chat room με το όνομα Criminal Justice.

“Ένα chat group με 600 μέλη, που είχε μόνο έναν στόχο: να “συμμορφώνει” μέσω της βίας γκέι άτομα, βιντεοσκοπώντας και μοιράζοντας τις εικόνες τους”.

Η εκπομπή ‘faqda‘ αναρωτήθηκε το απλό και αυτονόητο, μα εύκολα παραβλέψιμο:

“Πώς να νιώθει άραγε η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα με όσα ακούγονται στις ειδήσεις;”

Είναι αναγκαίο να μοιραστούμε και να ξαναμοιραστούμε μεταξύ μας τις απαντήσεις που έλαβε, για να μας εμπνεύσουν, να μας παρηγορήσουν και να μας ενώσουν (κι άλλο! Και πιο πολύ!).

Προειδοποίηση:
Ομοφοβία, και περιγραφή βίαιων πράξεων

“Βλέπω για το τι πραγματικά πρόκειται”, της είπε το Joppe De Campeneere, το πρόσωπο για την εθνική καμπάνια έναντι του bullying (Love over hate), ξεκαθαρίζοντας πως δεν πρέπει να σταθούμε μόνο στο γεγονός ότι αυτές οι επιθέσεις είναι ομοφοβικές, αλλά στο τι πραγματικά θέλουν να μας πουν τα ίδια τα μέλη αυτής της “συμμορίας”.

“Βλέπω έναν φόβο για το οτιδήποτε δεν είναι τυπικά αρρενωπό”, υπογραμμίζει στη Flo, όσο διαβάζει live τα μηνύματα που αντάλλασσαν τα μέλη του chatgroup μεταξύ τους:

“Αυτός ο γκέι τύπος πρέπει να τις φάει”

“Ξέρεις, οι γκέι είναι συνήθως μισητοί, όταν μοιάζουν πραγματικά με γκέι. Μέικ-απ και τα σχετικά. Αν συμπεριφέρονταν, όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι,
θα μπορούσα να ζήσω μαζί τους”

“Φαντάσου το γιο σου να γυρνάει σπίτι με κάποιον γκέι άντρα!” 

“Πώς νιώθεις ακούγοντας όλα αυτά;”, το ρώτησε.

“Δεν είναι ομοφοβία αυτό. Μιλάνε για το μέικ- απ, και την εμφάνιση, και γνωρίζω ετεροφυλόφιλα άτομα που δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την εμφάνισή τους. Που ντύνονται με φορέματα, ή που βάφουν τα νύχια τους. Το θέμα εδώ είναι για τους άντρες που είναι θηλυπρεπείς. Είναι ένα άγχος, ένας φόβος προς τη μη έκφραση της αρρενωπότητας και του φύλου, για την αδιαφορία προς το στερεοτυπικό, προς το “νορμάλ”. Εκείνου που, αυτοί οι άνθρωποι, θεωρούν “νορμάλ”. Σαν κοινωνία, αν είναι κάτι που γνωρίζω καλά, είναι πως πρέπει να τολμήσουμε να παραδεχτούμε, πως ακόμα προωθούμε μια τυπική εικόνα αρρενωπότητας και οτιδήποτε δεν ταιριάζει με την εικόνα αυτή, δημιουργεί φόβο, αναπαράγει αβεβαιότητα και κατ’ επέκταση “αναγκάζει” τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται βίαια. Γιατί ο φόβος του άγνωστου σε οδηγεί στην επιθετικότητα.” 

Η ιστορία του Bruce

Θύμα αυτής της επιθετικότητας υπήρξε και ο Bruce, που βρέθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη, από το δρόμο στο νοσοκομείο, να προσπαθεί αρχικά να χωνέψει τι του συνέβη και ύστερα να το απωθεί ως μη γενόμενο.

“Στην αρχή το ελαχιστοποιούσα στο μυαλό μου, κάτω από την ταμπέλα ότι είναι βλακεία αυτό που έγινε, αλλά η μύτη μου έπρεπε να γίνει καλά, το ίδιο και οι μελανιές. Συγκέντρωσα την προσοχή μου στο να γίνω καλά, ξεχνώντας τελικά ότι μας είχε γίνει επίθεση.” 

Δήλωσε ακόμη στη Flo, πως το περιβάλλον του ήταν εκείνο που τον “έσπρωξε” να καταθέσει στην αστυνομία το περιστατικό. Φιλικά πρόσωπα και άτομα από την κοινότητα, που του συμπαραστάθηκαν και τον βοήθησαν να συνειδητοποιήσει πως “Αν δε το είχαμε δημοσιοποιήσει, ο κόσμος δε θα είχε επίγνωση. Γιατί μέσα στα όρια της κοινότητας, υπάρχει πληροφόρηση γι’ αυτά τα θέματα, αλλά μόνο όταν συμβαίνει κάτι κακό, οι άνθρωποι εκτός της κοινότητας αντιλαμβάνονται πόσο μεγάλο είναι το ζήτημα”.

Το Joppe και ο Bruce μπορούν και βλέπουν τη “μεγαλύτερη εικόνα” και δε το βάζουν κάτω.

Φοβόμαστε, αλλά είμαστε εδώ. Είμαστε εδώ, μαζί!

Αυτό ήταν το μήνυμα που θέλησαν να περάσουν, με τις συμβουλές που μοιράστηκαν στο τέλος της εκπομπής προς την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα του Βελγίου: – Προστάψε τον εαυτό σου και τα φιλικά σου πρόσωπα (και online!) – Αναζήτησε βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι, αναζήτησε την κοινότητα – Δώσε και λάβε πληροφορίες. Ενημέρωσε και ενημερώσου!


Από Χριστίνα Τριχά

Χριστίνα Τριχά

Αρνούμαι να καταλήξω σε συμπεράσματα, κι αν πέφτω στην παγίδα τους είναι που καμιά φορά δε τα προλαβαίνω. Δεν έχω και απόψεις, γιατί προϋποθέτουν μία μόνο πλευρά και από εδώ που είμαι δε την βλέπω. Όταν συναντώ ειδικούς χρησιμοποιώ εφαρμογές μετάφρασης και όταν συστήνομαι, ξεχνώ ποια είμαι. Αν και εσείς βγάζετε συμπεράσματα κατά λάθος, μπορείτε να μου τα στείλετε στο [email protected]




Δες και αυτό!