Μια ματιά στον καθρέπτη και το ίδιο συναίσθημα. Είμαι πολύ ανασφαλής για να βγω ραντεβού. Πολύ απλά γιατί έχω “μυϊκή δυσμορφία” (muscle dysmorphia). Δεν είναι κάτι με το οποίο έχω διαγνωστεί, αλλά είμαι 99.9% σίγουρος ότι το έχω. Όπως ορίζεται από το Body Dysmorphia Disorder (BDD) Foundation, η μυϊκή δυσμορφία (MDD) βασίζεται στην αίσθηση ότι είσαι μυϊκά ανεπαρκής, κάτι βέβαια που τις περισσότερες φορές δεν είναι αλήθεια. Απλώς εσύ το πιστεύεις. Είναι περισσότερο κάτι το ναρκισσιστικό. Κάποιες φορές αναφέρεται κι ως “bigorexia“, «το σύνδρομο του Άδωνη“,” ή “αντίστροφη ανορεξία“. Όπως και να το πεις, η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από “υπερβολικό χρόνο και υπερπροσπάθεια στην άρση βαρών για την αύξηση της μυϊκής μάζας“, από “διαταραγμένη διατροφή, χρησιμοποιώντας ειδικές δίαιτες ή υπερβολική συμπληρώματα πρωτεΐνης“, “ψυχαναγκαστική σύγκριση και έλεγχο του σώματος» και “σημαντική δυσφορία ή εναλλαγές της διάθεσης.” Σύμφωνα με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Anorexia Nervosa and Related Eating Disorders (ANRED), σχεδόν όλοι με MDD πάσχουν από κατάθλιψη.
Σ όλα μέσα λοιπόν!
Οι gay άνδρες ειδικά, είμαστε ιδιαίτερα επιρρεπείς στο MDD, γιατί -σιγά το μυστικό- έχουμε την τάση να νοιαζόμαστε πολύ για το πως φαίνεται το σώμα μας. Συγκριτικά με τους straight άνδρες (5%), οι άνδρες που αυτοπροσδιορίζονται ως gay (15%) έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να διαγνωστούν με κάποια διατροφική διαταραχή. Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι το 45% των gay ανδρών είναι δυσαρεστημένο από τη μυική του κατάσταση και είναι πιο πιθανό να βιώσει έντονα σημάδια στρες από την καταπιέση των κυρίαρχων προτύπων.
Αν μελετήσεις τα πρότυπα των gay ανδρών που προβάλλονται από όλα τα μέσα (μηδενός εξαιρουμένου), θα βρείς μια αντιγραφή γυμνόστηθων, συνήθως λευκών cis ανδρών που ενισχύουν την άποψη ότι “το σεξ πουλάει”. Αυτή η πίεση γίνεται ακόμη πιο μεγάλη μέσα από εφαρμογές όπως το Grindr, Scruff κλπ. Το Instagram και γενικά τα social media κάνουν τα πράγματα ακόμα πιο περίπλοκα.
Ακολουθώ περισσότερα από 1.200 άτομα στο Instagram, με τα περισσότερα να αποτελούν αυτές τις μυικές παγίδες που επηρεάζουν τόσο την φαντασία μου όσο και το σύνολο των ανασφαλειών μου. Για κάποιον που είναι υπέρβαρος, το να έρχεται σε επαφή με αυτά τα άτομα μπορεί να είναι κάτι πραγματικά οδυνηρό. Για εμένα, κάποιον που δεν έχει υπάρξει υπέρβαρος περισσότερο από μια δεκαετία, είναι επίσης οδυνηρό.
Όπως παλιότερα έλεγαν για τους μαύρους ότι “συχνά πρέπει να είναι διπλά πιο ταλαντούχοι από τους λευκούς για να πετύχουν”, έτσι συμβαίνει και σήμερα με την gay κοινότητα. Το να γυμνάζομαι έχει γίνει ένα διαπιστευτήριο της διαφορετικότητάς μου- όχι μόνο στον εαυτό μου, αλλά και στους άλλους. Επίσης, το να επιθυμώ να είμαι με κάποιον με σώμα που θεωρώ τέλειο είναι απλά μια εκπλήρωση ευχής, η οποία όμως συνήθως απαιτεί την παραδοχή της δικής μου ατέλειας. “Μακάρι να ήμουν σαν κι εσένα“, “το σώμα μου δεν είναι και τόσο καλό“. Με αποτέλεσμα η εμμονή μου να γίνεται ακόμη μεγαλύτερη. Δεν γίνεται να περάσω από τον καθρέπτη χωρίς να ρίξω μια γρήγορη ματιά στα “προβληματικά σημεία”. Ρίχνοντας μια ματιά στο Grindr ή στο Instagram, πιάνω τον εαυτό μου να συγκρίνεται συνεχώς με άνδρες που ταυτόχρονα επιθυμώ και ζηλεύω. Και τότε η δυσαρέσκεια αρχίζει αναπόφευκτα.
Για ποιον λόγο να γυμνάζεσαι και να σηκώνεις όλα αυτά τα βάρη ή να πονάς συνέχεια μετά από έντονη αερόβια άσκηση (που μπορεί να σε σκοτώσει); Για ποιον λόγο να μετράς με θρησκευτική ευλάβεια οτιδήποτε τρως; Και ο παραλογισμός συνεχίζεται. Για ποιον λόγο να προσπαθείς τόσο πολύ, Γιατί όλες αυτές οι θυσίες; Ποιο το νόημα όλων αυτών;
Αν και γνωρίζω ότι έχω πολλά περισσότερα να προσφέρω σε κάποιον, οι άνδρες δε φαίνεται να ενδιαφέρονται για κάτι άλλο, παρά μόνο γι΄αυτό που έχω να προσφέρω σωματικά. Το να χρησιμοποιώ το σώμα μου ως εγγύηση – για να κερδίσω τα βλέμματα και την αναγνωρισιμότητα- σημαίνει ότι το σώμα μου γίνεται το επίκεντρο και όλα τα άλλα είναι ασήμαντα. Οπότε, αν δεν λαμβάνω απαντήσεις από διάφορους τύπους στις εφαρμογές, αμέσως θεωρώ ότι αυτό έχει να κάνει με το πόσο ελκυστικός είμαι (ή δεν είμαι) και θεωρώ φυσικά ότι κάτι μου λείπει. Βέβαια υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες στο παιχνίδι – οι εφαρμογές αυτές στηρίζουν ένα σύστημα που άδικα φετιχοποιεί ή απορρίπτει μη λευκούς άνδρες, που εξυψώνει την “αρρενωπότητα” και που προσπαθεί να βάλει όλη τη ομο-διαφορετικότητα σε ένα και μόνο κουτί.
Λαμβάνοντας υπόψη όλους αυτούς τους παράγοντες, νιώθω πολύ ανασφαλής για να βγω ραντεβού. Και αφού συνεχώς αντιμετωπίζω την ίδια κατάσταση δε θέλω να είμαι με κανέναν, δεν θέλω να κάνω σεξ με κανέναν και γενικά να πάρω μέρος σ΄ολη αυτή τη διαδικασία που με έσπασε. Απόλυτα και κατηγορηματικά. Το να σταματάς να κάνεις χρήση όλων αυτών των εφαρμογών προβολής σωματοπροτύπων είναι απλά μια προσωρινή λύση, αλλά το έκανα για να φτιάξω τον εαυτό μου. Πρέπει να μάθω – όσο και τραγικά κλισέ να ακούγεται- να αγαπώ τον εαυτό μου και να πιστέψω ότι αξίζω την αγάπη. Γιατί, αν και είναι εύκολο να μάθεις κάτι, είναι εντελώς διαφορετικό και δύσκολο να το πιστέψεις!
πηγή: οut.com
