Τη σημερινή ημέρα, η Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων την αφιερώνει στα ανάπηρα άτομα στη Γάζα, «σε εκείνους τους συναναπήρους μας που βρίσκονται 1.100 χιλιόμετρα μακριά και δεν μπορούμε να προσποιηθούμε ότι δεν υπάρχουν».
Με μια ανάρτηση στο Facebook, η Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων: «Μηδενική Ανοχή» τονίζει ότι τη φετινή «Εθνική, Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια ημέρα των Αναπήρων» την αφιερώνει στα 115.000 ανάπηρα άτομα που εκτιμάται ότι ζει στη Γάζα αυτή τη στιγμή, σε μια περιοχή διαλυμένη από τον πόλεμο.
«ΣΗΜΕΡΑ λοιπόν δεν αποδεχόμαστε να αναδείξουμε τα δικά μας αιτήματα για δικαιώματα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αποκομμένα από αυτό που συμβαίνει στη Γάζα», τονίζει η ομάδα μεταξύ άλλων.
Ακολουθεί ολόκληρη η ανάρτηση:
3 Δεκεμβρίου 2025: «Εθνική, Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια ημέρα των Αναπήρων»
Σε εποχές πειθάρχησης και καθυπόταξης τα άτομα με βλάβες εργαλειοποιούνται πολιτικά και κοινωνικά, με στόχο την αλλοίωση του κοινωνικού τους ρόλου.
Η προοπτική ισότητας, ισονομίας και χειραφέτησης μετατρέπεται σε ευχολόγια, ιστορίες «δύναμης και θέλησης» και παραδείγματα ατομικής επιτυχίας, ενώ η εξιδανικευμένη κανονικότητα παραμένει άθικτη.
Η λέξη «συμπερίληψη» έγινε λέξη–φετίχ στον δημόσιο λόγο: μια γενική ηθική υπόσχεση, δίχως δεσμεύσεις και χωρίς τους ανθρώπους που δήθεν αφορά. Κρατάμε την ωραία λεξούλα, πετάμε την πολιτική της ουσία.
Οι κοστοβόρες και χρονοβόρες αλλαγές που χρειάζονται ώστε το 15% της κοινωνίας να πάψει να αναπηροποιείται, αντιμετωπίζονται επικοινωνιακά: απολογούμενο πολιτικό προσωπικό «για όσα έχουν γίνει αλλά δεν είναι αρκετά», πρόθυμοι και υποταγμένοι ανάπηροι που ξαναγράφουν την ιστορία αποσιωπώντας κάθε μορφή αντίστασης, χορηγούμενοι influencers που διαφημίζουν από «ευαίσθητες» τράπεζες μέχρι φιλανθρωπικά ιδρύματα και ξέπλημα σε μισανάπηρα σελέμπριτις.
Οι δραστηριότητες προσομοίωσης ξαναβρίσκουν χώρο για βιοπορισμό, η «καθολική προσβασιμότητα» παραδίδεται σε «ευαίσθητες» εταιρίες υπηρεσιών που νοιάζονται για εμάς χωρίς εμάς ή μας θέλουν παθητικούς αξιολογητές, ενώ οι εθνικές αρχές υπόσχονται ότι «κάποια στιγμή» θα λύσουν μαγικά όλα τα προβλήματα.
Ο νεοφιλελευθερισμός, μέσα από τους χρήσιμους ανάπηρους εκφραστές του, παράγει λόγο «ισότητας» για να αποπροσανατολίσει, να θυματοποιήσει όσους δεν τα καταφέρνουν να ανταποκριθούν και να δικαιολογήσει την αποτυχία της ένταξης μέσα από επιλεκτικές παραχωρήσεις.
Σήμερα όμως αφιερώνουμε αυτή τη μέρα στους ανάπηρους Παλαιστίνιους της Γάζας.
Σε εκείνους τους συναναπήρους μας που βρίσκονται 1.100 χιλιόμετρα μακριά και δεν μπορούμε να προσποιηθούμε ότι δεν υπάρχουν.
Τον Αύγουστο του 2025, η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Αναπήρων (CRPD) αφιέρωσε συνεδρίαση στην κατάσταση των ανάπηρων στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, με νομική βάση το άρθρο 11 της Σύμβασης για την προστασία σε καταστάσεις κινδύνου και ένοπλων συγκρούσεων.
Η διαδικασία πραγματοποιήθηκε σε τρεις συνεδρίες: πρώτα με οργανώσεις αναπήρων και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στη συνέχεια με το Κράτος της Παλαιστίνης, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και την UNRWA και, στο τρίτο μέρος, είχε κληθεί το Ισραήλ, το οποίο απλώς δεν εμφανίστηκε.
Από τα στοιχεία που τέθηκαν και από την έκθεση που ακολούθησε, προκύπτει μια πραγματικότητα που δύσκολα χωρά σε νούμερα.
Η Επιτροπή εκτιμά ότι στη Γάζα ζουν σήμερα περίπου 115.000 ανάπηροι άνθρωποι, σε έναν πληθυσμό διαλυμένο από τον πόλεμο.
Τουλάχιστον 21.000 ανάπηρα παιδιά από τις ισραηλινές επιθέσεις και περίπου 40.500 παιδιά έχουν υποστεί νέους τραυματισμούς, με περισσότερα από τα μισά να καταλήγουν σε μόνιμη βλάβη.
Η Γάζα περιγράφεται από οργανισμούς του ΟΗΕ ως η περιοχή με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση ακρωτηριασμένων παιδιών στη σύγχρονη ιστορία.
Η παλαιστινιακή αντιπροσωπεία παρουσίασε στοιχεία για χιλιάδες ακρωτηριασμούς – τουλάχιστον 4.800 ακρωτηριασμούς από την αρχή του πολέμου, με παιδιά να χάνουν καθημερινά το ένα ή και τα δύο πόδια τους.
Δεν αναφέρθηκαν απλώς σε «παράπλευρες απώλειες», αλλά για παραγωγή βλάβης ως πολιτική, για οργανωμένη, μαζική αναπηροποίηση.
Στη συνεδρίαση της CRPD ο όρος «γενοκτονία» αναφέρθηκε ξανά και ξανά τουλάχιστον 17 φορές.
Ομιλητές/ες από οργανώσεις αναπήρων, διεθνείς οργανισμούς και από την Παλαιστινιακή Ανεξάρτητη Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφέρθηκαν σε φρικτές συνθήκες γενοκτονίας και απαρτχάιντ, ζήτησαν να αναγνωριστεί ρητά ότι στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη συντελείται γενοκτονία με δυσανάλογο κόστος για τους ανάπηρους.
Η παλαιστινιακή διπλωματική αντιπροσωπεία χαρακτήρισε τον πόλεμο ως «συνεχιζόμενο γενοκτονικό πόλεμο» και τον συνέδεσε με τη διαδικασία που πραγματοποιείται στο Διεθνές Δικαστήριο, που ήδη μελετά τις βάσιμες ενδείξεις γενοκτονίας, ενώ τονίστηκε ότι τα κράτη που συνεχίζουν να προμηθεύουν όπλα και υλική στήριξη στο Ισραήλ είναι συνένοχα στα εγκλήματα σε βάρος των ανάπηρων Παλαιστινίων.
Μπορεί λοιπόν για τον Άδωνι Γεωργιάδη το Ισραήλ να είναι «το μόνο κράτος που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα», αλλά η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Αναπήρων διαφωνεί μαζί του.
Για εμάς, τους/τις ανάπηρους ακτιβιστές/ριες της ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΑΝΟΧΗΣ, αποτελεί υποχρέωση η ανάδειξη της πιο ωμής αποκάλυψης της λειτουργίας της εξιδανικευμένης κανονικότητας και του μισαναπηρισμού σε συνθήκες εισβολής και πολέμου.
Στην Ευρώπη, οι θεσμοί αναφέρονται στην «συμπερίληψη» και στην «ισότιμη πρόσβαση», την ώρα που αποδέχονται ότι χιλιάδες ανάπηρα παιδιά λίγα χιλιόμετρα από τη Μεσόγειο δολοφονούνται, αναπηροποιούνται, πεινάνε, μένουν χωρίς τεχνητά μέλη, χωρίς αμαξίδια, χωρίς φάρμακα, χωρίς στέγη.
Η 3η Δεκέμβρη γίνεται έτσι η πιο κυνική στιγμή του θεσμικού μισαναπηρισμού: «γιορτάζουμε» τα δικαιώματα, την ώρα που μια ολόκληρη γενιά ανάπηρων Παλαιστινίων επιβιώνει μέσα σε ερείπια.
ΣΗΜΕΡΑ λοιπόν δεν αποδεχόμαστε να αναδείξουμε τα δικά μας αιτήματα για δικαιώματα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αποκομμένα από αυτό που συμβαίνει στη Γάζα.
Αξιώνουμε να μεταφέρουμε με ξεκάθαρο τρόπο όσα έχουν ειπωθεί στα θεσμικά κείμενα.
Η αναπηροποίηση των Παλαιστινίων στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη δεν αποτελεί φυσική καταστροφή, αλλά αποτέλεσμα συγκεκριμένων στρατιωτικών και πολιτικών αποφάσεων.
Ο όρος «γενοκτονία» δεν είναι υπερβολή των κινημάτων, αλλά όρος που ακούγεται πλέον μέσα στις αίθουσες των επιτροπών του ΟΗΕ.
Τα κράτη–μέρη της Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Αναπήρων – ανάμεσά τους η Ελλάδα και τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – έχουν νομική και πολιτική ευθύνη να σταματήσουν τη ροή όπλων, να άρουν την κάλυψη στο Ισραήλ, να απαιτήσουν άρση του αποκλεισμού και πρόσβαση στην ανθρωπιστική βοήθεια που χρειάζονται ζωτικά οι ανάπηροι της Γάζας.
Αυτή τη μέρα, καλούμε τα ελληνικά αναπηρικά σωματεία, τις ομοσπονδίες, τις επιτροπές, τις οργανώσεις γονέων και κηδεμόνων να πάρουν θέση.
Να σταματήσουν να αναφέρονται σε «ημέρα γιορτής» και να αναλογιστούμε εκείνα που συμβαίνουν στη «γειτονιά μας».
Σήμερα λοιπόν είναι μια καλή ημέρα ώστε να αναλογιστούμε ποιοι ανάπηροι επιτρέπεται να ζουν και ποιοι θεωρούνται ανάξιοι για ζωή.
Καλούμε κάθε ανάπηρο και κάθε σύμμαχο να μην συμβιβαστεί με το αποτέλεσμα που αφήνει πίσω του ο στρατός κατοχής, τα drones και οι βόμβες του Ισραήλ.
Αυτή τη 3η του Δεκέμβρη, στεκόμαστε δίπλα στους ανάπηρους Παλαιστίνιους και αφιερώνουμε σε αυτούς τη μέρα που το κράτος και οι θεσμοί θέλουν να είναι μέρα βιτρίνας.
Για εμάς είναι μέρα καταγγελίας των συνθηκών γενοκτονίας και απαρτχάιντ, μέρα μνήμης, οργής και συνυπευθυνότητας.
Αν το θεσμικό αναπηρικό κίνημα διαθέτει λίγη τσίπα, οφείλει τουλάχιστον να αξιώσει την αποβολή του Ισραήλ από τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων.
Δικαιοσύνη για τα ανάπηρα άτομα – Λευτεριά στην Παλαιστίνη.
ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ
Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων
