Ως κοινωνία χρειάζεται να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε την ηλικία σαν περιορισμό και να αρχίσουμε να βλέπουμε τους ανθρώπους στην πληρότητά τους με τις ανάγκες, τις επιθυμίες, τις φιλίες, τους έρωτες και τη δημιουργικότητά τους.
Γράφει η Μαρίνα Αρβανιτάκη*
Ο ηλικιακός ρατσισμός (ageism) στερεί από τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας τη φωνή τους, τα καθιστά αόρατα και συχνά οδηγεί στον αποκλεισμό τους από τη δημόσια σφαίρα, τις σχέσεις και τη φροντίδα.
Η σεξουαλικότητα, η τρυφερότητα και η σωματική επαφή δεν σταματούν με την ηλικία, αλλά συνεχίζουν να αποτελούν πηγή χαράς, οικειότητας και αυτοέκφρασης. Αυτό ισχύει για όλα τα σώματα και για όλες τις ταυτότητες. ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, συχνά βιώνουν διπλό αποκλεισμό, τόσο λόγω ηλικίας όσο και λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου.
Η ορατότητα και η ισότιμη αποδοχή είναι απαραίτητες για να χτίσουμε έναν κόσμο όπου κάθε άτομο θα μπορεί να συνεχίσει να ζει με αξιοπρέπεια, σεβασμό και δικαίωμα στην απόλαυση, χωρίς στερεότυπα και περιορισμούς.
*Ψυχολόγος, Κλινική Επόπτρια, Sex Therapist. Μέλος του Σωματείου των Proud Seniors Greece Ομάδα Υποστήριξης ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων 50 και ‘Ανω-
