Αν ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν, θα διαπιστώσουμε ότι ο αγώνας για την διεκδίκηση των gay δικαιωμάτων, έχει πάρει τη μορφή μιας παγκόσμιας επανάστασης, συμβάλλοντας δραστικά στην αλλαγή παγιωμένων και στερεοτυπικών συμπεριφορών.
Στην Αμερική του 70’ τα ανώτατα δικαστήρια απέρριπταν οποιαδήποτε υπόθεση γάμου ατόμων ίδιου φύλου. Παράλληλα, για τις περισσότερες πολιτείες το σεξ μεταξύ ομοφυλόφιλων αποτελούσε ποινικό αδίκημα.
Έκτοτε όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει αρκετά. Ακόμα και οι πιο συντηρητικοί δικαστές αναγνωρίζουν, ο ένας μετά τον άλλον, το πολιτικό δικαίωμα των gay πληθυσμιακών ομάδων σχετικά με τη σύναψη γάμου.
Το γεγονός αυτό αντικατοπτρίζει μια δραστική αλλαγή στην κοινή γνώμη των αμερικάνων. Το ποσοστό όσων τάσσονται υπέρ των gay γάμων στις ΗΠΑ, έχει αυξηθεί σημαντικά, φτάνοντας το ποσοστό του 53% (επίσημη έρευνα 2011).
Αύξηση που -αν και μεγάλη- δεν είναι τόσο εντυπωσιακή, όσο σε κάποιες άλλες χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής.
Συνολικά όμως, διαπιστώνουμε μια γενικευμένη προσπάθεια αλλαγής και αποδοχής για κάτι που παλιότερα χαρακτηριζόταν «βρώμικο» έως και ανώμαλο.
Στα μέσα της δεκαετίας του 80’φαινόταν σχεδόν εξωπραγματικό για την Ευρώπη να δίνει οποιαδήποτε νομική υπόσταση σε δικαιώματα ομοφυλόφιλων ζευγαριών. Λίγα χρόνια αργότερα και τα πράγματα δείχνουν πολύ διαφορετικά. Τόσο στην Ευρώπη όσο και σε άλλες ηπείρους, η συμβίωση gay ζευγαριών απολαμβάνει (άλλοτε πλήρη άλλοτε μερική) νομική υπόσταση.
Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι κοινωνικές αντιλήψεις αλλάζουν και ο κόσμος αρχίζει να αποδέχεται ανοιχτά πλέον θέματα, τα οποία σχετίζονται με τη σεξουαλική διαφορετικότητα. Σύμφωνα με το παγκόσμιο δίκτυο World Values Survey data (WVSA), από το 2003 μέχρι το 2006 το ποσοστό του κόσμου (σε παγκόσμιο επίπεδο) που ήταν αρνητικό απέναντι σε οποιοδήποτε ομοφυλοφιλικό δικαίωμα, έχει μειωθεί από το 59 στο 34%.
Οι ΗΠΑ ακολουθούν με τη σειρά τους αυτό το μοτίβο με μια μικρή απόκλιση (Από 54 σε 33%), αποδεικνύοντας ότι η αποδοχή στα gay ζητήματα, αργεί λίγο περισσότερο από ότι στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, ότι σε έρευνα που διεξήχθη για την περίοδο 1993-2006, σχετικά με δικαιώματα των gay, οι ΗΠΑ έπεσαν από την 12η στην 17η θέση.
Η κατάσταση δεν είναι δυστυχώς η ίδια, όσον αφορά τις χώρες της ανατολής. Όπως υποστηρίζει το WVSD, η Ασία και η Αφρική παραμένουν οι πιο ομοφοβικές ήπειροι του κόσμου. Η πλειοψηφία του κόσμου στις χώρες αυτές, εξακολουθεί να εναντιώνεται στην ομοφυλοφιλία. Βέβαια, το ποσοστό των ανθρώπων που εναντιώνονται σε οτιδήποτε «πολύχρωμο», έχει και σε αυτήν την περίπτωση μειωθεί (από 93% σε 64%), δίνοντας ελπίδες για μελλοντικές αλλαγές.
Μια άλλη διαπίστωση του ινστιτούτου, θέλει τον κόσμο να είναι περισσότερος δεκτικός απέναντι στις σεξουαλικές επιλογές παρά στις θρησκευτικές. Για παράδειγμα, το 22% των Βραζιλιάνων και κάτι περισσότερο από το ένα τέταρτο των αμερικάνων, δεν θα ήθελαν κάποιο αλλόθρησκο γείτονα. Αν τώρα αντικαταστήσεις τον αλλόθρησκο με έναν ομοφυλόφιλο, τα ποσοστά αυτά πέφτουν στο 6% και 2% αντίστοιχα.
Πως εξηγείται αυτή η αλλαγή απέναντι στην ομοφοβία;
Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα τελευταία 20 χρόνια έχει σημειωθεί μια τεράστια αλλαγή στη συνείδηση του κόσμου. Η αλλαγή αυτή οφείλεται κυρίως στην υπερπροβολή των gay δικαιωμάτων, τόσο από τις αντίστοιχες οργανώσεις όσο και από παράγοντες όπως τηλεόραση, Llifestyle κτλ. Μέσω αυτών, ο κόσμος κατάφερε να απομυθοποιήσει τον φόβο του απέναντι στο άγνωστο «gay κόσμο» και να διαπιστώσει ότι δεν έχει τίποτα να φοβηθεί.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν βέβαια ότι βρισκόμαστε στο τέλος της διαδρομής. Η θετική αυτή εξέλιξη δεν προδικάζει το ζητούμενο «happy end» μιας αρμονικής συμβίωσης. Απλώς το προϋποθέτει.
Εξάλλου, βιώνουμε συνθήκες παγκόσμιας κοινωνικής κρίσης και όπως έχουμε διαπιστώσει και στο παρελθόν, σε τέτοιες συνθήκες η ανθρωπότητα συνήθως πηγαίνει με την όπισθεν
