Έξι χρόνια χωρίς τον Ζακ, χωρίς τη Ζackie

Πλήθος ατόμων συγκεντρώθηκε νωρίς το απόγευμα στην οδό Γλάδστωνος, στην τοποθεσία όπου έλαβε χώρα η στυγερή δολοφονία του Ζακ.

«Ο Σεπτέμβρης πονάει λίγο περισσότερο, γιατί προσθέτει χρόνια στην απώλεια, στο πένθος, σ’ αυτή την τρύπα οδύνης που μεγαλώνει κάθε 21 του Σεπτέμβρη.»

Κατά τη διάρκεια της πορείας ακούστηκαν συνθήματα όπως: «Αυτό, αυτό, αυτό είναι σωστό κλωτσιές με δωδεκάποντα να βάλετε μυαλό», «Στην Ομόνοια δεν έγινε ληστεία, μπάτσοι και αφεντικά κάναν δολοφονία», «Φιλήσυχοι πολίτες, μπάτσοι, αφεντικά, όλα τα καθάρματα σκοτώσανε ξανά», «Ελλάς Ελλήνων αστυνομικών ρουφιάνων δολοφόνων και βασανιστών».

«Ποτέ, όμως, κανένας αγώνας που έχει στην καρδιά του την προστασία της μνήμης των νεκρών, τη δικαιοσύνη, την ισότητα, την ανάγκη να ζήσουμε ελεύθερα και χωρίς φόβο και βία, δε σταματάει σ’ ένα δικαστήριο.»

Η πορεία κατέληξε μπροστά από το κτίριο της Βουλής, έξω από την οποία βρισκόταν σε εξέλιξη μια διαδήλωση υπέρ της Παλαιστίνης. Αμέσως, ο κόσμος της πορείας συντονίστηκε φωνάζοντας “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”.

«Σε κάθε μικρή και μεγάλη στιγμή, σε κάθε νίκη ή ήττα, σε κάθε παύση και κάθε επανεκκίνηση, ζει και αναπνέει η μνήμη της Zackie. Τη νιώθουμε δίπλα μας, να μας κλείνει το μάτι, να χορεύει, να ανοίγει την αγκαλιά της.»




Δες και αυτό!