«Ευρωκαταδίκη» της χώρας επιβεβαιώνει τις άθλιες συνθήκες κράτησης στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού, υποχρεώνοντας την πολιτεία να αποζημιώσει 13 οροθετικούς φυλακισμένους που προσέφυγαν στο Δικαστήριο του Στρασβούργου και δικαιώθηκαν καταγγέλλοντας τα όσα υπέστησαν.
Κάνοντας δεκτή σχετική προσφυγή τους, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «υπέστησαν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση» λόγω των κακών υλικών και υγειονομικών συνθηκών κράτησής τους στο Νοσοκομείο Αγ. Παύλος, αλλά και επειδή υπήρξε ασυνεπής η χορήγηση της κατάλληλης θεραπείας.
Αποδεχόμενο τις καταγγελίες τους περί «γκετοποίησης» το Ευρωδικαστήριο αξιολόγησε τις αναφορές τους που διεκτραγωδούσαν την κατάσταση για το διάστημα 2012-’13, αλλά και τα σχετικά βίντεο που βγήκαν στο Διαδίκτυο και τα δημοσιεύματα που μέχρι τα τέλη του 2014 έδιναν την εικόνα «κολαστηρίου».
Ετσι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι οροθετικοί κρατούμενοι «εκτέθηκαν (και ίσως ορισμένοι από αυτούς εξακολουθούν να εκτίθενται) σε σωματικό και ψυχικό πόνο, που υπερβαίνει εκείνον που είναι σύμφυτος με την κράτηση» και συνεπώς παραβιάστηκε στο πρόσωπό τους η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
Ο διαχωρισμός
Το Ευρωδικαστήριο του Στρασβούργου συνεκτίμησε παράλληλα το γεγονός ότι δεν ήταν αναγκαίος ο διαχωρισμός τους από τους υπόλοιπους κρατουμένους, καθώς και ότι η πολιτεία δεν τους είχε «εξοπλίσει» με κατάλληλα ένδικα μέσα, ώστε να μπορούν αποτελεσματικά να αμυνθούν και να ανατρέψουν μέσω προσφυγής τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης και την προβληματική ιατρική τους θεραπεία.
Η ελληνική πολιτεία αντέκρουσε τις καταγγελίες και χαρακτήρισε τις αξιώσεις τους υπερβολικές και εντελώς αδικαιολόγητες, επικαλούμενη και τη μεγάλη οικονομική κρίση που ταλαιπωρεί τη χώρα. Παράλληλα θεώρησε ότι θα αποτελούσε επαρκή και δίκαιη ικανοποίηση για τους κρατουμένους η απλή διαπίστωση από πλευράς Ευρωδικαστηρίου ότι υπήρξε παραβίαση της ΕΣΔΑ, χωρίς περαιτέρω κυρώσεις.
Ωστόσο, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), συνεκτιμώντας όλα τα στοιχεία, έκρινε ότι το ελληνικό κράτος πρέπει να καταβάλει αποζημίωση που αναμένεται να ξεπεράσει τα 150.000 ευρώ. Συγκεκριμένα επιδίκασε ποσό 10.000 ευρώ στον καθένα λόγω ηθικής βλάβης καθώς και 2.500 ευρώ για τις δαπάνες προσφυγής τους, πλέον οποιουδήποτε ποσού μπορεί να οφείλεται ως φόρος, έξοδα, δικαστική δαπάνη κ.λπ. (προβλέποντας και τόκους για τυχόν καθυστέρηση πληρωμής).
Η «ευρωκαμπάνα» στην πράξη ανοίγει τον δρόμο και για άλλες αντίστοιχες προσφυγές και αποζημιώσεις κρατουμένων (όχι μόνο οροθετικών), αφού πολλοί από όσους πέρασαν από το εκεί νοσοκομείο έκαναν αντίστοιχες καταγγελίες για τις κάκιστες συνθήκες κράτησης από πλευράς χώρου, καθαριότητας, σίτισης, ιατρικής περίθαλψης κ.λπ., γεγονός, άλλωστε, που παραδέχτηκε και η πολιτεία μέσα από πορίσματα του Συνηγόρου του Πολίτη, δηλώσεις πολιτικών, ιατρών, υπαλλήλων κ.λπ.
Στην προσφυγή τους οι 13 κρατούμενοι (φορείς του AIDS), περιγράφοντας την τραγική τους εμπειρία, επικαλέστηκαν την πρώτη αναφορά που είχαν στείλει στα τέλη του 2012 προς του επόπτη – εισαγγελέα των φυλακών Κορυδαλλού. Οι 45 τότε οροθετικοί που κρατούνταν στο νοσοκομείο υπογράμμιζαν τον συνωστισμό που επικρατούσε, την ανεξέλεγκτη εισαγωγή νέων ασθενών, την κράτησή τους με άλλους που έπασχαν από καρκίνο, άσθμα, ηπατίτιδα, αφροδίσια νοσήματα, βρογχίτιδα, ψώρα, ψωρίαση, φυματίωση, ασθένειες που απαιτούσαν νοσηλεία σε ατομικά κελιά, καθώς πολλές από αυτές ήταν μεταδοτικές.
Κατήγγειλαν επίσης ότι μικρή ποσότητα κρέμας είχε παρασχεθεί σε ορισμένους οροθετικούς που προσβλήθηκαν και από ψώρα, καθώς και ότι ενώ τους είχε συστηθεί να αλλάζουν καθημερινά εσώρουχα και σεντόνια πλένοντάς τα σε υψηλή θερμοκρασία, το πλυντήριο ρούχων δεν λειτουργούσε. Η απάντηση που πήραν τότε ήταν ότι τα κρούσματα ψώρας ήταν μόνο 15…
Στη δικαστική απόφαση – καταπέλτη σημειώνεται ότι ενώ το νοσοκομείο είχε σχεδιαστεί για 60 άτομα υπήρχαν 200 κρατούμενοι, καθώς και ότι οι οροθετικοί αυξήθηκαν σταδιακά σε 128. Τονίζεται επίσης ότι διέμεναν σε πτέρυγες με τόσο συνωστισμό ώστε ο προσωπικός χώρος καθενός να είναι λιγότερες από 2 τ.μ., επιφάνεια στην οποία συμπεριλαμβάνονταν τα κρεβάτια και η τουαλέτα.
Ταυτόχρονα τα λουτρά δεν πληρούσαν ούτε τα ελάχιστα πρότυπα υγιεινής (γνωστές οι καταγγελίες για υπερχείλιση και λύματα), ενώ η καθαριότητα στηριζόταν σε ορισμένους οροθετικούς που παίρνοντας κάποιο επίδομα αγόραζαν προϊόντα καθαρισμού. Η σίτιση ήταν πολύ φτωχή σε διατροφική αξία, με συνέπεια να κινδυνεύουν να εκδηλώσουν την ασθένεια λόγω της εξασθένησης του οργανισμού τους, ενώ η θέρμανση δεν επαρκούσε και εκτίθονταν σε χαμηλές θερμοκρασίες, ιδίως τη νύχτα.
Τα παράπονα
Τα παράπονα αφορούσαν επίσης την έλλειψη ιατρών και κατάλληλης ενημέρωσης, το συνεχές κάπνισμα, αλλά και τη διανομή φαρμάκων, που αφήνονταν από την άλλη πλευρά των κελιών με την υπόδειξη όταν τα παίρνουν να μην ακουμπούν τα κάγκελα και τους άλλους για να αποφευχθεί ο κίνδυνος μόλυνσης. Επίσης κατήγγειλαν ότι πολλές φορές σταματούσε η διανομή τους για σημαντικό διάστημα, λόγω έλλειψης κονδυλίων μολονότι πρέπει να είναι συνεχής η λήψη τους.
Στην απόφαση επισημαίνονται ακόμα οι περσινές αναφορές του Συνηγόρου του Πολίτη για συνθήκες «γκετοποίησης» και στιγματισμού, τα βίντεο και τα δημοσιεύματα που προκάλεσαν εισαγγελική παρέμβαση, η επίσκεψη υπουργών (Δικαιοσύνης, Υγείας) τον περασμένο Νοέμβριο, η ανησυχία που εξέφρασε η εισηγήτρια της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την αδυναμία να εξασφαλιστεί η προσήκουσα ιατρική φροντίδα υπό συνθήκες συνωστισμού και συνύπαρξης με άλλους κρατουμένους πάσχοντες από μεταδοτικές ασθένειες (φυματίωση, ηπατίτιδα κ.λπ.).
πηγή: ethnos.gr
