Μια νέα έρευνα καταδεικνύει με μεγάλη σαφήνεια τη δυσανάλογη επικράτηση μη συναινετικών χειρουργικών επεμβάσεων, την απόρριψη από την οικογένεια/φίλους και τις συνολικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα ίντερσεξ νέα άτομα σε θέματα ψυχικής υγείας.
Η έκθεση του The Trevor Project πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Εθνικής Έρευνας για την Ψυχική Υγεία των ΛΟΑΤΚΙ+ Νέων στις ΗΠΑ. Στην έρευνα που πήραν μέρος πάνω από 18.000 ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα ηλικίας, τα 256 ανέφεραν ότι είναι ίντερσεξ, που αντιστοιχεί σε ποσοστό 1,4%. Ένα επιπλέον 8% ανέφερε ότι δεν ήταν σίγουρο και 0,6% δήλωσε ότι δεν κατάλαβε την ερώτηση.
Η έκθεση παρουσιάζει μια τρομακτική εικόνα για το πόσο συχνά οι μη συναινετικές χειρουργικές επεμβάσεις εξακολουθούν να γίνονται σε ίντερσεξ νέα άτομα. Το 17% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι είχε υποβληθεί σε μια τέτοια μη συναινετική επέμβαση κανονικοποίησης και το 58% αυτών των επεμβάσεων έγινε σε ηλικία κάτω του ενός έτους. Περισσότερα από τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι δεν είχαν συναινέσει σε αυτές τις επεμβάσεις.
«Θέλαμε πραγματικά να τονίσουμε το γεγονός ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους δεν συναινούσαν και δεν ήταν σε θέση να συναινέσουν σε αυτές τις επεμβάσεις», δήλωσε στο The Advocate ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Jonah DeChants. «Η μη συναινετική χορήγηση αυτής της υγειονομικής περίθαλψης από πολύ νωρίς στη ζωή έχει επιζήμιες επιπτώσεις στους ανθρώπους αργότερα στη ζωή τους».
Εκτός από τις μη συναινετικές χειρουργικές επεμβάσεις, τα ίντερσεξ νέα άτομα αντιμετωπίζουν κοινωνική πίεση και στιγματισμό. Το 77% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι κάποιο άτομο στη ζωή τους προσπάθησε να «αλλάξει την ίντερσεξ κατάστασή» τους. Το 13% ανέφερε ότι είχε υποβληθεί σε «θεραπεία μεταστροφής», σε σύγκριση με το 5% των μη ίντερσεξ ΛΟΑΤΚ+ νέων.
«Ιστορικά, τα ίντερσεξ άτομα έχουν δυστυχώς στιγματιστεί σε μεγάλο βαθμό», δήλωσε ο DeChants. «Μέρος αυτού του στιγματισμού προερχόταν από κακώς ενημερωμένες αλλά καλοπροαίρετες οικογένειες και ιατρικούς παρόχους που θεωρούσαν ότι για να έχει το παιδί τους μια «φυσιολογική ζωή», ήταν καλύτερα να μην γνωρίζει ή να μην μιλάει για την ίντερσεξ σωματικότητά του με άλλους ανθρώπους, όπως ακριβώς και για άλλες ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητες».
Το στίγμα μπορεί να έχει τεράστιες επιπτώσεις. Η έρευνα βρήκε ότι το 55% των ίντερσεξ νέων φέρεται να έχει σκεφτεί την αυτοκτονία τον τελευταίο χρόνο, σε σύγκριση με το 39% των υπόλοιπων ατόμων της κουήρ κοινότητας.
Από τα άτομα που υποβλήθηκαν σε «θεραπεία μεταστροφής», το 43% ανέφερε απόπειρα αυτοκτονίας, σε σύγκριση με το 22% που δεν είχε υποβληθεί σε «θεραπεία μεταστροφής». Ταυτόχρονα, ο DeChants τονίζει ότι δεν πρέπει να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα.
«Δεν μπορούμε να διαπιστώσουμε αιτιώδη σχέση στην έρευνα», δήλωσε ο DeChants. «Είναι πραγματικά ένα στιγμιότυπο. Δεν μπορούμε να πούμε ποιο ήρθε πρώτο, η κότα ή το αυγό, αλλά το γεγονός ότι υπάρχουν περισσότερες κότες και περισσότερα αυγά εξακολουθεί να είναι μια σημαντική σχέση που πρέπει να τεκμηριωθεί. Το γεγονός ότι τα ποσοστά αυτά είναι διπλάσια δείχνει πραγματικά ότι υπάρχει μια επιβλαβής σχέση μεταξύ των βιωμάτων αυτών των πραγμάτων ειδικά μεταξύ των ίντερσεξ νέων».
Συνολικά, ο DeChants καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «θα ήταν καλύτερα να αφήσουμε το σώμα αυτού του ατόμου ήσυχο μέχρι να έχει τη δυνατότητα να καθορίσει ποια είναι η ταυτότητα φύλου του ή να αποφασίσει ποιες ιατρικές παρεμβάσεις είναι καλές για εκείνο».
«Δεν χρειάζεται να έχετε ένα σώμα που να ταιριάζει στο δυαδικό φύλο για να έχετε μια “φυσιολογική ζωή” ή να είστε ένας ευτυχισμένος και υγιής ενήλικας», πρόσθεσε ο DeChants.
