Πριν, σχεδόν, έναν μήνα πραγματοποιήθηκε το πρώτο αυτοοργανωμένο Pride στα Χανιά. Ξέρετε γι΄αυτό που κάποιοι προσπάθησαν να διοργανώσουν μια αντί-pride διαδήλωση, την οποία ακύρωσαν κακήν κακώς, μετά τη δημόσια κατακραυγή (έχει σημασία να τα θυμόμαστε αυτά).
Στο πλαίσιο, λοιπόν, της πορείας ακούστηκαν και γράφτηκαν διάφορα συνθήματα υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων και κατά των διακρίσεων, της πατριαρχίας και όλου γενικά του συστήματος που συντηρεί κακοποιητικές συμπεριφορές. Ένα απ΄αυτά τα συνθήματα στάθηκε και η αφορμή για να γράψει ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου, Αμφιλόχιος, ένα ολόκληρο «κείμενο διαμαρτυρίας».
Συγκεκριμένα, ο μητροπολίτης φανερά ενοχλημένος προσπαθεί να αποδομήσει το σύνθημα «στο διάολο η οικογένεια, στο διάολο η πατρίς. Η Ελλάδα να πεθάνει να ζήσουμε εμείς», το οποίο όπως αναφέρει: «είναι κομβικής και μείζονος σημασίας να κατανοήσουμε-συνειδητοποιήσουμε όχι μόνο τα μηνύματα του, αλλά, κυρίως, τις συνέπειες του στην αυριανή κοινωνία».
Στο κείμενό του, το οποίο δημοσιεύτηκε στις 04/07 (μπορείτε να το βρείτε εδώ), ο μητροπολίτης κάνει αναφορές στο αίμα που χύθηκε για την πατρίδα, στην αξία της (παραδοσιακής) οικογένειας κλπ ενώ αναρωτιέται: «Τι είδους πολιτισμός είναι αυτός που όχι μόνο δεν σέβεται τα πιστεύω, τις αρχές και τα ιδανικά του άλλου, αλλά τα ειρωνεύεται, τα εμπαίζει και χυδαία τα υβρίζει; Πόσο δικαίωμα και πώς μπορεί κάποιος, όπως και αν αυτοπροσδιορίζεται αυτός, να απαιτεί, να διεκδικεί, να γίνουν σεβαστά και αποδεκτά τα όποια δικαιώματα του, όταν ο ίδιος τόσο απροκάλυπτα και προκλητικά βάλλει εναντίον του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού του άλλου;; Για τι είδους «ανεκτικότητα» και «συνύπαρξη» δικαιούται και μπορεί να μιλά κάποιος, όταν ο ίδιος χρησιμοποιεί ρητορική που όχι μόνο δεν συμβάλλει στην ενότητα και ανεκτικότητα του «άλλου», αλλά στοχοποιεί, μηδενίζει-απαξιώνει τον «άλλο», κυρίως όμως προσβάλλει το είναι του και την ταυτότητα του; Θίγει τις πιο ευαίσθητες χορδές της ύπαρξης του;».
Φυσικά και ο ίδιος δεν φαίνεται να προβληματίζεται καθόλου για τον πολιτισμό του θεσμού που εκπροσωπεί, ο οποίος μας έχει κολλήσει τη ρετσινιά του αμαρτωλού και που μάχεται σθεναρά εναντίον οποιουδήποτε δικαιώματός μας, ούτε για το ότι η αναγνώριση των δικαιωμάτων μας πηγάζει από την ανθρώπινη ιδιότητά μας και όχι από τον τρόπο που ο καθένας κρίνει τη συμπεριφορά μας. Αλλά αυτά είναι ψηλά γράμματα για τον μητροπολίτη, ο οποίος δεν βρήκε ούτε μία λέξη να γράψει για τα ομο-τρανσφοβικά περιστατικά που συμβαίνουν στην πατρίδα του/μας. Για τους διωγμούς, τις βρισιές, το ξύλο, τις δολοφονίες και τις φασιστικές φωνές που υψώνονται απέναντί μας. Αυτά δεν έχουν σημασία. Ένα προβακατόρικο σύνθημα είναι πολύ πιο σημαντικό.
Βέβαια, η ιστορία δεν σταματά εδώ, αφού λίγες μέρες μετά ένας πολίτης με το όνομα, Αντώνης Θεοδωράκης, στέλνει μια επιστολή – απάντηση στον μητροπολίτη που δημοσιεύεται στα «Χανιώτικα Νέα» (βρείτε την εδώ). Ο κ. Θεοδωράκης (παρά τα προνόμιά του), προσπαθεί να εξηγήσει στον μητροπολίτη το νόημα του συνθήματος (όπως τα του μετέφεραν άτομα που συμμετείχαν στο Pride), ενώ πολύ ευγενικά του θυμίζει κάποια πράγματα για τα οποία ο ίδιος ο μητροπολίτης και η εκκλησία θα έπρεπε να αντιδράσουν (και όχι δεν είναι τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα): «Τελειώνοντας σεβασμιώτατε η πατρίδα -Ελλάδα δεν είναι μόνο μια έννοια ικανή να παράξει δακρύβρεχτους λόγους και ρίγη συγκίνησης, δεν είναι αρραβωνιαστικιά να της δίνουμε όρκους αιώνιας πίστης και αφοσίωσης».
Και το beef συνέχισε με τον Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου να επανέρχεται και να δημοσιεύει την απάντησή του (βρείτε την εδώ) στην επιστολή αυτή για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι «Κοινωνίες που κυριαρχεί ο δικαιωματισμός οδηγούνται στο χάος» και άλλα τέτοια εκκλησιαστικά.
Ολοκληρώνοντας να τολμήσω να πω/γράψω και κάτι άλλο. Το να βγεις ως υπερασπιστής του συνθήματος «πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια» είναι το πιο εύκολο (και πολλές φορές επικίνδυνο) κυρίως όταν έχεις το προνόμιο αυτό το σύνθημα να σε αφορά. Τι γίνεται, όμως, όταν η πατρίδα δεν σε αναγνωρίζει ως ίσο, η θρησκεία δεν σε αποδέχεται και σε θεωρεί αμαρτωλό και η οικογένεια σε διώχνει από το σπίτι; Γιατί κανένας μητροπολίτης δεν έγραψε κάποια επιστολή γι΄αυτό;
