Στo φωτογραφικό λεύκωμα του Thurstan Redding “Kids of Cosplay”, το καθημερινό και το φανταστικό συγκρούονται με απροσδόκητους τρόπους.
Ο Spiderman κοιτάζει σκεπτικός καθώς αρπάζει γάλα από ένα ψυγείο. Μια ομάδα Batmen χαριεντίζεται έξω από ένα μικρό τούβλινο μπανγκαλόου. Η Mystique των X-men ξαπλώνει πάνω στον δρόμο κάτω από έναν πορτοκαλί ουρανό, με ένα τσιγάρο στο χέρι.
Πρόκειται για μια κοινότητα, η κοινότητα των cosplayers, που σπάνια καταγράφεται εκτός του περιβάλλοντος των συνεδρίων και των θαυμαστών των κόμιξ. Ο Thurstan Redding αρχικά τράβηξε με τη φωτογραφική του μηχανή κάποια πορτραίτα στο Comic Con του Λονδίνου το 2018.
Τα επόμενα τρία χρόνια τα πέρασε κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των cosplayers και φωτογραφίζοντάς τους σε διάφορα περιβάλλοντα, που θυμίζουν προάστια πόλεων, από στάσεις λεωφορείων μέχρι απροσδιόριστα πάρκα. Και αν τα σκηνικά μοιάζουν σαν να βρίσκονται οπουδήποτε, αυτό ακριβώς είναι το νόημα.
«Θέλαμε να διασφαλίσουμε ότι καμία από τις τοποθεσίες δεν θα μπορούσε εύκολα να αποδοθεί σε μια συγκεκριμένη χώρα. Πολλοί άνθρωποι με ρώτησαν αν γυρίστηκε στην Αμερική, κάτι που δεν έγινε…», δήλωσε σε μια συνέντευξη μέσω βίντεο από το Παρίσι, αρνούμενος να αποκαλύψει πού ακριβώς δημιουργήθηκαν οι εικόνες.
Ο λόγος, εξήγησε ο Redding, είναι ότι το cosplay έχει γίνει ένα «παγκόσμιο φαινόμενο» – ένα φαινόμενο που συνδέει ομοϊδεάτες σε όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από το πού βρίσκονται.
«Η κοινωνική πτυχή του είναι ίσως η πιο σημαντική, με την έννοια ότι πρόκειται για μια κοινότητα ανθρώπων που πραγματικά υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον και είναι πραγματικά πολύ καλοί φίλοι», δήλωσε ο φωτογράφος. «Κατά τη διάρκεια των φωτογραφίσεων, πολλοί άνθρωποι εξέφρασαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν πολλούς φίλους ή να νιώσουν μέρος μιας κοινότητας όταν μεγάλωναν, και ότι το cosplay τους το παρείχε αυτό. Είναι ο πιο συμπεριληπτικός χώρος – όχι μόνο όσον αφορά το φύλο και τη σεξουαλικότητα, αλλά και την αναπηρία», πρόσθεσε ο Redding, ο οποίος μέτρησε plus-size και LGBTQ cosplayers μεταξύ των θεμάτων του. «Είναι δεκτικός με τρόπους που άλλες κοινότητες γενικά δεν είναι».
Η ενδυματολογία των θαυμαστών, με τη σύγχρονη έννοια, απέκτησε για πρώτη φορά δημοτικότητα στο Παγκόσμιο Συνέδριο Επιστημονικής Φαντασίας (Worldcon), το οποίο πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ το 1939 και έκτοτε ταξίδεψε σε πόλεις σε όλο τον κόσμο. Ο όρος “cosplay” – ένα αρκτικόλεξο των λέξεων costume (κοστούμι) και play (παιχνίδι) – προέρχεται εν τω μεταξύ από την Ιαπωνία, όπου οι υποκουλτούρες των θαυμαστών γνώρισαν έκρηξη δημοτικότητας τη δεκαετία του 1990. (Τα ιαπωνικά anime και manga συνεχίζουν να αποτελούν πηγή έμπνευσης για τους cosplayers).
«Τα Comic Cons γίνονται μόνο δύο φορές το χρόνο και, τον υπόλοιπο χρόνο, μεγάλο μέρος της επικοινωνίας είναι ψηφιακή», εξήγησε ο Redding. «Είναι μια πολύ ρευστή κοινότητα όσον αφορά τον τρόπο επικοινωνίας».
Μέσα έκφρασης
Έχοντας εκθέσει τη σειρά των φωτογραφιών του σε γκαλερί στο Παρίσι νωρίτερα φέτος, ο Redding ετοιμάζεται τώρα να κυκλοφορήσει το “Kids of Cosplay” σε βιβλίο περιορισμένης έκδοσης. Στην έκδοση παρουσιάζονται σχεδόν 60 cosplayers, με τους χαρακτήρες τους να κυμαίνονται από την Κακιά Μάγισσα της Δύσης και τον Ιντιάνα Τζόουνς μέχρι ομάδες Wonder Women και Sailor Moons.
Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από σχόλια των ίδιων των υποκειμένων. Οι αφηγήσεις τους καταδεικνύουν ότι το cosplay δεν έχει να κάνει μόνο με την απόδραση, αλλά και με την αυτοέκφραση. Η αναπαράσταση ενός χαρακτήρα μπορεί, με μία έννοια, να βοηθήσει τους ανθρώπους να είναι ο εαυτός τους, δήλωσε ο Redding, ο οποίος δημιούργησε το έργο μαζί με τους καλλιτεχνικούς διευθυντές Jean-Baptiste Talbourdet-Napoleone και Lolita Jacobs.
Πάρτε, για παράδειγμα, μία υπάλληλο λιανικής πώλησης ντυμένο πιλότο της Αντίστασης του “Πολέμου των Άστρων”. Στη λεζάντα της φωτογραφίας εξηγεί ότι το cosplay τη βοήθησε να αγκαλιάσει τον “αληθινό εαυτό” της, ενώ βρισκόταν σε διαδικασία μετάβασης φύλου.
«Ο πατέρας της σταμάτησε να της μιλάει όταν έκανε τη μετάβαση», εξήγησε ο Redding. «Και το μόνο πράγμα που είχαν κοινό πριν ήταν ο “Πόλεμος των Άστρων”. Οπότε αυτή η εμμονή της ήταν, κατά κάποιον τρόπο, ο μόνος τρόπος για να συνδεθεί με τον πατέρα της, παρά το γεγονός ότι δεν μιλούν πια μεταξύ τους. Είναι ένα παράδειγμα του πώς το cosplay είναι ένα μέσο έκφρασης και ένα μέσο σύνδεσης με τους ανθρώπους», πρόσθεσε.
Η εμπειρία του στον χώρο της μόδας έδωσε επίσης στον Redding την εκτίμηση για τη δουλειά που γίνεται σε κάθε κοστούμι. Συχνά χρειάζονται μέρες ή μήνες για να ολοκληρωθούν – και ώρες για να διαμορφωθούν – πολλά από τα ρούχα διαθέτουν περίτεχνα αξεσουάρ και σχολαστικές λεπτομέρειες.
«Η προσοχή στη λεπτομέρεια και οι δεξιότητες ραψίματος είναι πραγματικά εκπληκτικές, και νομίζω ότι πολλοί από αυτούς θα μπορούσαν να εργαστούν στη βιομηχανία της μόδας αν το επέλεγαν. Αλλά στη μόδα, τα ρούχα είναι (μέρος αυτής) της συνεχούς γραμμής παραγωγής και του κύκλου που τα πάντα πρέπει να είναι καινούργια. Τα κοστούμια cosplay, ωστόσο, αντιμετωπίζονται ως κάτι που προσαρμόζεται, τελειοποιείται και βελτιώνεται. Οι cosplayers συχνά ανακυκλώνουν τα κοστούμια τους και, με την πάροδο του χρόνου, προσθέτουν επιπλέον στοιχεία σε αυτά … οπότε είναι πραγματικά ενδιαφέρον να βλέπεις μια τόσο διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με τη μόδα».
Το “Kids of Cosplay” θα εκδοθεί το χειμώνα του 2022 από το Volume imprint της Thames & Hudson και είναι διαθέσιμο για προπαραγγελία.
Πηγή: CNN
