Δύο δίκες που αφορούσαν σε περιστατικά εκφοράς ρατσιστικού και μισαλλόδοξου λόγου και ρατσιστικές επιθέσεις από μέρους πρώην χρυσαυγιτών έλαβαν χώρα την Παρασκευή)στην Ευελπίδων.
Το αποτέλεσμα των δύο ποινικών διαδικασιών υπήρξε κοινό: οι κατηγορίες εναντίων των πρώην μελών της εγκληματικής οργάνωσης αποσύρθηκαν. Το γεγονός είναι ενδεικτικό για την ποιότητα της δημοκρατίας, για την κατάσταση του κράτους δικαίου και την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Θα πρέπει να προβληματίσει γιατί ακριβώς η απέχθεια προς κάθε τι διαφορετικό (εθνοτικά, έμφυλα, ταξικά) ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τον τρόπο λειτουργίας του πολιτεύματος αλλά και για την ίδια την επιβίωση μασ καθώς η ατιμωρησία της εκφοράς ρατσιστικού λόγου μπορεί να γίνει αντιληπτή ως θεσμική δυσπεψία στην διαφορετικότητα, ως ανοχή στην καταπίεσή της.
Στην πρώτη υπόθεση κατηγορούμενοι βρέθηκαν οι Νίκος Μιχαλολιάκος, Ηλίας Κασιδιάρης και Παναγιώτης Ηλιόπουλος, που τον Μάρτη του 2018 τιμωρήθηκαν ομόφωνα από την Ολομέλεια της Βουλής για επανειλημμένες ρατσιστικές μισαλλόδοξες επιθέσεις εναντίων μειονοτικών βουλευτών. Απόφαση που βρήκε εντελώς και απολύτως σύμφωνους όχι μόνο τον πρόεδρο της Βουλής αλλά και σύσσωμο το δημοκρατικό τόξο.
Το κατηγορητήριο, ασαφές και γεμάτο παραλείψεις αποτέλεσε ανάχωμα για την απόσυρση των κατηγοριών εναντίων των πρώην μελών της εγκληματικής οργάνωσης. Μάλιστα όπως σημειώνει ο Παναγιώτης Δημητράς, υπερασπιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικός συντελεστής για την παραπομπή των κιατηγορούμενων σε δίκη: «Υπήρχαν τρία συμβάντα και υπήρχε ημερομηνία μόνο για ένα, ενώ δεν είχε μέσα τις φράσεις που στοιχειοθετούσαν το αδίκημα, τις οποίες ερμήνευε το κατηγορητήριο, γεγονός εντελώς απαράδεκτο. Με δεδομένο πως μόνο βάσει του κατηγορητηρίου μπορείς να καταδικάσεις κάποιον, στάθηκε αδύνατο να καταδικαστούν οι εν λόγω κατηγορούμενοι».
Η δεύτερη υπόθεση αφορά στην έφοδο που πραγματοποίησαν οι πρώην χρυσαυγίτες στην εκδήλωση «Οι μειονότητες στην Ελλάδα και οι συστάσεις των διεθνών οργανισμών» που διοργάνωσε το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι και το Κόμμα Ισότητας και Φιλίας (ΚΙΕΦ/DEB). Οι τότε χρυσαυγίτες βουλευτές συνοδευόμενοι από μέλη των οργανώσεών τους εισέβαλλαν στην αίθουσα με ντουντούκα εξαπολύοντας ύβρεις και τρομοκρατώντας το ακροατήριο. Απείλησαν δε τη ζωή του μειονοτικού προέδρου του ΚΙΕΦ, Αλή Τσαούς, λέγοντάς του πως ήρθε η ώρα του. Στη συνέχεια ζωγράφισαν σταυρούς έξω από το σπίτι του κάνοντάς τον να αισθάνεται πως βρίσκεται υπό συνεχή κίνδυνο όπως δήλωσε στο ΑΝΤΙVIRUS.
Η υπεράσπιση των πρώην χρυσαυγιτών προσπάθησε να υποστηρίξει πως δεν επρόκειτο για ευθεία απειλή κατά της ζωής του Αλή Τσαούς, αλλά για ανταπάντηση στο πλαίσιο πολιτικού διαλόγου, αποκαλύπτοντας για ακόμα μια φορά τον βαθειά αντιδημοκρατικό χαρακτήρα των πολιτικών αντιδράσεων των συγκεκριμένων ατόμων αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται την έννοια του διαλόγου. Οι κατηγορίες αποσύρθηκαν για δικονομικούς λόγους.
«Η Εισαγγελέας είπε παύω την ποινική δίωξη διότι δεν έχει κατατεθεί σωστά η έγκληση. Έτσι δεν αθώωσε είπε ότι νομοτεχνικά δεν έγινε σωστά. Εδώ το ερώτημα είναι αφού η έγκληση δεν έγινε σωστά γιατί τόσα χρόνια η αρμόδια εισαγγελία Ρατσιστικής Βίας πηγαινοφέρνει τους καταγγέλλοντες στα δικαστήρια, δεν έπρεπε να έχει βάλει την υπόθεση στο αρχείο;», συμπληρώνει στο ΑΝΤΙVIRUS ο Παναγιώτης Δημητράς.
«Θεωρούμε πως θα έπρεπε η μηνυτήρια αναφορά που έχει κατατεθεί και έχει υπογραφτεί και από τον κύριο Μουσταφά Τσαούς να ληφθεί υπόψιν, να λάβει θέση έγκλησης και να μην θεωρηθεί άκυρο το κατηγορητήριο λόγω μη σύννομης κατάθεσης αλλά αυτή την άποψη είχε το δικαστήριο. Οφείλω να διευκρινίσω πως δεν πρόκειται για μια αθωωτική απόφαση. Κατ’ αρχήν το δικαστήριο δεν μπήκε στην ουσία της υπόθεσης. Υπήρχαν δικονομικά ζητήματα σύμφωνα με τις δικαστικές αρχές, οι οποίες στάθηκαν σε αυτά και αποφάσισαν να μην προχωρήσουν στην ουσία», δηλώνει ο δικηγόρος της υπόθεσης Αχμέτ Καρά.
