Καθώς αναμένεται η δικαστική απόφαση για το αντί-ΛΟΑΤΚΙ+ νομοσχέδιο της Γκάνας, έν@ ακτιβιστ@ βοηθάει τα «φοβισμένα» κουήρ άτομα να αντιμετωπίσουν ένα τρομακτικό δίλημμα: να βιώσουν διώξεις στη χώρα τους ή να προσπαθήσουν να βρουν ασφάλεια αλλού.
Τον Φεβρουάριο, το κοινοβούλιο της Γκάνας ψήφισε ένα νομοσχέδιο για την αύξηση των ποινικών κυρώσεων στα κουήρ άτομα που ζουν στη χώρα. Αν και δεν είναι ακόμη νόμος, επιδιώκει την επιβολή ποινών φυλάκισης για όσα άτομα αυτοπροσδιορίζονται ως κουήρ, καθώς και για όσα «υποστηρίζουν» τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
Ακτιβιστικές ομάδες έχουν καλέσει τον πρόεδρο της χώρας, Nana Akufo-Addo, να αρνηθεί να το υπογράψει ως νόμο. Ένα υπόμνημα του υπουργείου Οικονομικών της Γκάνας προειδοποίησε επίσης τον πρόεδρο ότι η υπογραφή του νομοσχεδίου σε νόμο θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα.
Τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στη Γκάνα αντιμετωπίζουν ήδη περιστατικά βίας και διακρίσεων. Η προτεινόμενη νομοθεσία έχει κάνει κάποια να σκέφτονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να βρουν ασφάλεια στο εξωτερικό.
Το August (ψευδώνυμο – η ταυτότητα του ατόμου παραμένει ανώνυμη) δήλωσε στο PinkNews ότι ήταν μια «πολύ δύσκολη περίοδος». Το ίδιο είναι γνωστό ως μια ηγετική μορφή στην κοινότητα και συχνά δέχεται ανθρώπους που «φοβούνται».
«Είναι πολύ σημαντικό για την κοινότητα να γνωρίζει πώς να φροντίζει τον εαυτό της σε δύσκολες στιγμές», δήλωσε τ@ ακτιβιστ@.
«Δεν ξέρουμε ποιον να εμπιστευτούμε. Είμαστε σαν μια μπάλα που επιπλέει σε μια πολύ μεγάλη υδάτινη επιφάνεια.
«Δεν ξέρουμε πού θα πάμε μετά. Στο τέλος της ημέρας, απλά ξυπνάμε ελπίζοντας ότι δεν θα συμβεί με τον τρόπο που περιμένει η ευρύτερη κοινωνία να συμβεί».
Οι συζητήσεις σχετικά με το νομοσχέδιο, το οποίο προτάθηκε για πρώτη φορά το 2021, και τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, έχουν ενταθεί τους τελευταίους μήνες. Το ίδιο και οι επιθέσεις εναντίον μελών της κουήρ κοινότητας. Έχουν υπάρξει αναφορές για άτομα που απειλήθηκαν, ξυλοκοπήθηκαν και υποβλήθηκαν σε εκβιασμούς.
Το σημερινό πολιτικό κλίμα έχει κάνει τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα να αισθάνονται ότι πρέπει να ζητήσουν άσυλο σε ασφαλέστερες χώρες, αλλά τα περισσότερα από αυτά «δεν ξέρουν το επόμενο βήμα», δήλωσε το August.
«Έχουν αυτή την αίσθηση ότι, “Λοιπόν, αν μου δοθεί η ευκαιρία και ζητήσω άσυλο [σε] άλλη χώρα όπου είναι αποδεκτό, τότε θα είμαι ασφαλής”».
Ίσως να ακούγεται προφανές, αλλά η αναζήτηση ασύλου δεν είναι καθόλου εύκολη για τα ΛΟΑΤΚΙ+ (και όχι μόνο) άτομα από τη Γκάνα.
«Κάποια μέλη της κοινότητας δεν έχουν καν διαβατήριο… είναι αρκετά δύσκολο να επιβιώνεις καθημερινά», αποκάλυψε το August.
«Δεν έχουν καμία ελπίδα εκτός από το να μην πάνε τα πράγματα όπως τα περιμένει το κοινοβούλιο».
Το August έχει ακούσει μέλη της κοινότητας να αναρωτιούνται για το αν πρέπει να εγκαταλείψουν τη χώρα. Ωστόσο, η αγάπη για τα άτομα γύρω τους και οι πρωτοβουλίες της κοινότητας που δημιουργούν, τα έχει κρατήσει ριζωμένα στη χώρα της Δυτικής Αφρικής.
«Παρόλο που η οικογένειά μου είναι ομοφοβική, η αγάπη γι’ αυτούς εξακολουθεί να υπάρχει», είπε, προσθέτοντας ότι δε θέλει να αφήσει ό,τι έχει δημιουργήσει στη χώρα του.
«Αγαπώ την κοινότητα της Γκάνας, ανεξάρτητα από το πόσο ομοφοβική [είναι] ή το γεγονός ότι χρησιμοποιούν [αντι-ΛΟΑΤΚΙ+ σημεία συζήτησης] στις ομιλίες τους.
«Η Γκάνα είναι μια πολύ ελεύθερη χώρα», συνεχίζει, υπογραμμίζοντας ότι ισχύει για τα άτομα που δεν χαρακτηρίζονται από τις Αρχές ως ΛΟΑΤΚΙ+. «Έχουμε και ορισμένες κοινότητες, ειδικά κατά μήκος των παράκτιων περιοχών, που φαίνεται να είναι πιο συμπεριληπτικές και φιλόξενες απέναντι στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, αλλά εξακολουθούμε να έχουμε ομοφοβικούς».
«Τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα είναι παντού, στους οικονομικούς τομείς, στον επιχειρηματικό τομέα, στον τομέα της εκπαίδευσης. Είναι στον αθλητισμό, στα υπουργεία. Έχουμε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα σε κάθε τομέα, αλλά δε θα κάνουν coming out.
«Ευτυχώς, δεν είναι γραμμένο στο μέτωπο κανενός για να το καταλάβετε», κατέληξε το August.
