Σου γράφω, γιατί φοβάμαι ότι εκεί που πήγαμε να ελευθερωθούμε, υπάρχει κίνδυνος να στιγματιστούμε περισσότερο. Η μικροαστική κοινωνία μοιάζει έτοιμη να ρίξει όλο τον ηθικοδιδακτισμό της πάνω μας, και να μας χαρακτηρίσει με μεγάλη χαρά αποκλίνοντα δυστυχισμένα πλάσματα.
Ο οποιοσδήποτε συσχετισμός της ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητας με εμπειρίες κακοποίησης μας παθολογικοποιεί και μας στιγματίζει ακόμα περισσότερο. Εισπράττουμε αρκετή κακοποίηση από τα ετερο-κανονικά πρότυπα, τις ομοφοβικές αντιλήψεις και τις διακρίσεις εναντίον μας.
Δε χρειαζόμαστε παρά πάνω στιγματισμό. Ευχαριστούμε.
Με αφορμή την εξομολόγηση ενός άνδρα ηθοποιού για παιδική σεξουαλική κακοποίηση από ενήλικο άνδρα του οικογενειακού του περιβάλλοντος και με αφορμή τη μαρτυρία σεξουαλικής κακοποίησης που υπέστη άνδρας σε ηλικία 19 ετών από άνδρα σκηνοθέτη/ηθοποιό του θεάτρου, παρακαλώ πολύ μην κάνετε απλουστεύσεις και παθολογικοποείτε τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα.
Δεν είμαστε δυστυχισμένα, που είμαστε αυτό που είμαστε. Δεν είμαστε προϊόντα αποτυχημένων εμπειριών. Δεν είμαστε ΛΟΑΤΚΙ, γιατί μας βιάσανε, μας κακοποίησαν, ή μας καταπάτησαν την παιδική ψυχή μας. Σας παρακαλώ, μην κάνετε αναγωγές και γενικεύσεις για να νιώσετε καλύτερα ως (ετερο)κανονικοί, νορμάλ και ηθικοί.
Είναι πολύ σημαντικές αυτές οι μαρτυρίες που έρχονται στο φως, και το φως μόνο φως φέρνει, όμως, μην απομονώσετε φράσεις από τις εξομολογήσεις των ανθρώπων για να διαιωνίσετε τις πατριαρχικές παλαιό-φροϋδικές σας προσεγγίσεις, όπου οποιαδήποτε σεξουαλικότητα πέραν της ετεροφυλοφιλίας, ανάγεται σε αποτυχημένο μοντέλο. Δεν είμαστε μοντέλα, είμαστε άνθρωποι.
Είμαστε άνθρωποι που αγαπάμε, ερωτευόμαστε, κάνουμε έρωτα, εκφράζουμε το φύλο μας, και τη σεξουαλικότητα μας όχι ετερο-κανονικά. Τίποτα περισσότερο. Τίποτα λιγότερο. Δε βιώνουμε καμία κακοποίηση, επειδή έχουμε σεξουαλική επαφή με άτομα του ιδίου φύλου, ή επειδή εκφράζουμε το φύλο μας με διαφορετική δόση θηλυπρέπειας ή ανδρισμού, από αυτό που απαιτεί η (ετερο-κανονική) κοινωνία από εμάς. Η μόνη κακοποίηση που βιώνουμε προέρχεται από το κοινωνικό στίγμα που υφιστάμεθα και όχι επειδή φέρουμε τη ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητά.
Ακόμα, παρακαλώ πολύ, μην ηθικολογείτε και παθολογικοποιείτε οτιδήποτε δε σχετίζεται με το ηθικό-κανονικό-παραδοσιακό-ετερο-δυαδικό σεξ (ανάθεμα αν υπάρχει δηλαδή τέτοιο πράγμα). Θέλω να πω, ότι το να κάνεις σεξ με παραπάνω από ένα άτομα, ή να χρησιμοποιείς αντικείμενα για την σεξουαλική σου απόλαυση, δε σε καθιστά αποκτηνωμένο ον. Η σεξουαλική απόλαυση είναι προσωπική υπόθεση και ο καθένας τη βιώνει, όπως του γουστάρει. Μια προϋπόθεση μόνο χρειάζεται, κι αυτή ακούει στο όνομα «συναίνεση». Χωρίς αυτήν, καμία σεξουαλική επαφή δεν είναι απόλαυση. Χωρίς αυτήν, η σεξουαλική επαφή είναι βιασμός. Και αφορά ολόκληρο το φάσμα της σεξουαλικότητας, του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου. Το πρόβλημα είναι η μη-συναίνεση, και όχι με ποιο άτομο κάνεις σεξ, με πόσα άτομα κάνεις σεξ, ή τι αντικείμενα χρησιμοποιείς στο σεξ.
Προς αποφυγήν απλουστεύσεων και ηθικοδιδακτισμού,
Ευχαριστώ
Γράφει ο Γιάννης Παυλόπουλος
