Τα croptops —τα κοντά μπλουζάκια που αφήνουν εκτεθειμένη την κοιλιά— έχουν επανέλθει δυναμικά στη μόδα. Από τις πασαρέλες μέχρι τα πάρτι και τα stories του Instagram, τα βλέπουμε να φοριούνται όχι απλώς ως τάση, αλλά ως statement.
Λίγη ιστορία
Το crop top εμφανίστηκε για πρώτη φορά κατά τη δεκαετία του 1940, εν μέσω Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η έλλειψη υφασμάτων οδήγησε σε πιο «λιτά» κοψίματα. Ωστόσο, η μαζική αποδοχή του ήρθε αργότερα, με την άνοδο της disco σκηνής τη δεκαετία του ’70 και του aerobic fitness culture στα ’80s.
Αυτό που πολλοί αγνοούν είναι πως και οι άνδρες φορούσαν crop tops ήδη από τα τέλη των ’70s, κυρίως στον χώρο του αθλητισμού. Στο αμερικανικό ποδόσφαιρο, οι παίκτες συχνά έκοβαν τις φανέλες τους για περισσότερη ελευθερία κινήσεων και για να δροσίζονται, δημιουργώντας άθελά τους μια τάση. Η εικόνα ενός αθλητικού ανδρικού σώματος με κοντή μπλούζα έγινε γρήγορα iconic και επηρέασε την ποπ κουλτούρα.
Τη δεκαετία του ’90, τα crop tops φορέθηκαν από καλλιτέχνες όπως ο Will Smith στο Fresh Prince of Bel-Air, ο Mark Wahlberg στις καμπάνιες της Calvin Klein και φυσικά από τον Prince, που επαναπροσδιόρισε τα όρια του ντυσίματος με θάρρος και στυλ.
Queer σύμβολο
Το crop top μπορεί να έγινε γνωστό μέσα από pop icons και fitness influencers, όμως για τη queer κοινότητα υπήρξε πάντα κάτι περισσότερο από μόδα. Από τη δεκαετία του ’70 και μετά, queer άτομα υιοθέτησαν το crop top ως έναν τρόπο να αμφισβητήσουν τις προσδοκίες γύρω από την αρρενωπότητα και να διεκδικήσουν ορατότητα.
Στην gay club σκηνή των ’80s και ’90s, ειδικά σε queer hotspots όπως η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Βερολίνο, το crop top φορέθηκε από drag performers, voguing χορευτές, τρανς άτομα και νεαρούς άνδρες που αρνούνταν να κρύψουν το σώμα τους επειδή δεν ταίριαζε σε ετεροκανονικά πρότυπα. Ήταν φτηνό, εύκολο να φτιαχτεί, «σεξουαλικά φορτισμένο» —και γι’ αυτό απειλητικό για το status quo. Σε πάρτι, ballrooms ή pride πορείες, το crop top έγινε μια must επιλογή.
Σήμερα
Μετά από μια περίοδο «εξαφάνισης» λόγω του κύματος συντηρητισμού των 2000s, το crop top επανεμφανίζεται πιο απενοχοποιημένο, πιο queer, πιο πολιτικό. Από τις πασαρέλες του Thom Browne και του Ludovic de Saint Sernin, μέχρι τα outfits του Lil Nas X και χιλιάδων queer ατόμων στα social media, το croptop ξαναπαίρνει τη θέση που του αξίζει: όχι μόνο στη μόδα, αλλά και στον δημόσιο διάλογο για το φύλο, το σώμα και την ελευθερία.
Δεν είναι, φυσικά, όλα ρόδινα. Η κοινωνική αποδοχή των εξακολουθεί να εξαρτάται από το πώς μοιάζει αυτό το σώμα. Εδώ προκύπτει ένα ακόμα ζήτημα: ποια σώματα έχουν το «δικαίωμα» να φαίνονται; Ποια μπορούν να είναι όμορφα, στιλάτα —και ποια θεωρούνται “υπερβολικά”, “άσχημα”, “εκτός”; Το croptop, λοιπόν, είναι και μια ευκαιρία να αμφισβητήσουμε τα standards αυτά, να υπερασπιστούμε τη σωματικότητα χωρίς φίλτρα και κανόνες.
MODUS VIVENDI
Ανάμεσα στα ελληνικά brands που έχουν υιοθετήσει το croptop είναι και η Modus Vivendi, εταιρεία που δραστηριοποιείται διεθνώς στον χώρο του ανδρικού εσώρουχου και activewear. Με σαφείς αναφορές σε queer αισθητική, fetish πολιτισμό και αρρενωπότητα πέρα από τα στερεότυπα, η Modus Vivendi δεν διστάζει να ενσωματώνει crop tops στις συλλογές της — άλλοτε σπορ, άλλοτε διάφανα ή σατινέ, πάντα με πρόκληση και παιχνίδι.
