Αν ρωτήσει κανείς τις περισσότερες φίλες μου που ξέρουν πως είμαι bi, θα του πουν μάλλον ότι δεν το περίμεναν, ότι δεν τους είχα κινήσει τις υποψίες, τουλάχιστον όχι πριν αρχίσω να τους μιλάω για μια lgbt ομάδα που κάνω συνέχεια παρέα. Είναι λογικό. Πέρα από μερικούς ενθουσιασμούς με ηθοποιούς – και των δύο φύλων, τώρα που το σκέφτομαι 
– δεν τους είχα ποτέ μιλήσει για κάποιο συγκεκριμένο άτομο που να θέλω, ή για τις υποψίες μου πως αυτό το άτομο μπορεί να είναι και κορίτσι.
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ η ίδια έφτασα 17 πριν το καταλάβω. Εκεί, γύρω στη δευτέρα – τρίτη λυκείου, που ξαφνικά τα γκέι θέματα άρχισαν να μου φαίνονται τρομερά ενδιαφέροντα και να περνάω ώρες διαβάζοντας γι’ αυτά. Έπιανα τον εαυτό μου να υποψιάζεται πως δεν είμαι απλά ένας πολύ ένθερμος υποστηρικτής των λοατ ανθρώπων, αλλά δεν το δεχόμουν, ήταν μια σκέψη που έφτανε ίσα ίσα στο συνειδητό μέρος του μυαλού, και ύστερα βουτούσε πάλι πίσω.
Και μετά – μετά άρχισε να μου φαίνεται τρομερά ενδιαφέρουσα μια καινούρια φίλη! Το έβλεπα σαν θαυμασμό, σαν ταίριασμα χαρακτήρων, αλλά η αλήθεια ήταν πως δεν είχα συμπεριφερθεί ποτέ έτσι πριν, όταν έκανα καινούριες φιλίες. Και παρ’ όλα αυτά, πέρασε πολύς καιρός, ίσως και ένας χρόνος, ώσπου να παραδεχτώ στον εαυτό μου ότι τα συναισθήματα μου δεν ήταν ακριβώς φιλικά.
Σ., 20, Φοιτήτρια
(διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ )
Αυτές είναι οι ιστορίες μας, οι ιστορίες σας, για το πώς καταλάβαμε και πώς είπαμε στους άλλους ότι έχουμε διαφορετικές απ τις δικές τους προτιμήσεις. Ότι είμεθα ΛΟΑΤ (LGBTIQ)* βρε αδερφέ! Διαβάστε άφοβα και μοιραστείτε και τη δική σας ιστορία μαζί μας! (αφήνοντας ένα δυο στοιχεία, ηλικία, πόλη και ενασχόληση ασπούμε) Όσοι φίλοι ετερόφυλοι , είναι ευπρόσδεκτοι να μας πουν τι σκέφτηκαν/ένιωσαν όταν τους είπε κάποιος δικός τους ότι είναι LGBTIQ.
Το mail μας είναι : [email protected]
http://kaimetatiegine.wordpress.com
