Η Lauren Foster είναι ένα διάσημο τρανς μοντέλο και ηθοποιός, που έγινε για πρώτη φορά διεθνής πρωτοσέλιδο τη δεκαετία του 1980, όταν εμφανίστηκε στη Vogue.
Γράφει τα εξής:
«Ως ακτιβίστριες/στές, είναι καθήκον μας να αυξήσουμε την ορατότητα των τρανς και non-binary ατόμων παντού. Για να μας υποστηρίξουν σύμμαχοι και μέλη της ΛΟΑΤΚ+ κοινότητας, πρέπει να εμφανιζόμαστε 365 ημέρες τον χρόνο. Δε χρειάζεται να φερόμαστε ταπεινά και ήσυχα για να μας αγαπούν. Ξυπνάω και εμφανίζομαι κάθε μέρα, γνωρίζοντας πόσο τυχερή είμαι. Είχα στοργικούς γονείς και μια παιδική ηλικία που με έμαθε ότι δεν πειράζει να είσαι γυναίκα, παρόλο που μου είχαν ορίσει αρσενικό φύλο κατά τη γέννηση. Ποτέ δε χρειάστηκε να αρνηθώ τη δική μου εμπειρία, που κράτησε την ψυχή μου ζωντανή και την αυτογνωσία μου ανέπαφη, επιτρέποντάς μου να ευδοκιμήσω. Ήμουν στο μόντελινγκ διεθνώς μέχρι τα 19 μου και όποιες προκλήσεις μου έριξε η ζωή, η καθημερινότητά μου ως μοντέλο, με βοήθησαν να τις αντιμετωπίσω.
Ποτέ δε θεωρώ δεδομένη την καλή μου τύχη. Αν μπορώ να βοηθήσω ρίχνοντας φως, μοιράζοντας την ιστορία μου, θα το κάνω.
Η αύξηση της ορατότητάς μας είναι τόσο σημαντική, ειδικά τώρα που οι τρανς γυναίκες δολοφονούνται σε αριθμούς ρεκόρ. Μια από τις πρώτες μου αναμνήσεις από το TAW ήταν το 2015, όταν μια όμορφη γυναίκα από το Μαϊάμι, η Kristina Grant, γνωστή και ως Kristina Gomez Reinwald, ήταν η 7η από τα 21 τρανς άτομα που δολοφονήθηκαν το 2015, σύμφωνα με την Εκστρατεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ήταν 46 ετών. Η αγριότητα έχει επιδεινωθεί. Το 2020 σημειώθηκαν συνολικά 44 θανατηφόρα περιστατικά, καθιστώντας το την πιο βίαιη χρονιά που έχει καταγραφεί για τρανς και non-binary πρόσωπα. Με αρρωσταίνει και με στεναχωρεί που το 2021 συνεχίζεται με την ίδια βαρβαρότητα.
Ο ακτιβισμός είναι απαραίτητος όταν η αδικία πλήττει τις κοινότητές μας. Κανονίσαμε μια αγρυπνία υπό το φως των κεριών για την Kristina στο Torch of Friendship στη λεωφόρο Biscayne. Τα μέσα ενημέρωσης το κάλυψαν, σε τρία τοπικά ειδησεογραφικά κανάλια, αλλά το αστυνομικό τμήμα του Μαϊάμι δεν έχει ακόμη συλλάβει τον ύποπτο. Πολλά άτομα ισχυρίζονται ότι ήταν ο σύντροφός της που έβαλε τέλος στη ζωή της.
Φέτος, έχουν ήδη καταγραφεί τουλάχιστον 45 τρανς ή non-binary άτομα που πυροβολήθηκαν ή δολοφονήθηκαν θανάσιμα με άλλα βίαια μέσα, σύμφωνα με το HRC. Χρειάζεται θάρρος για πολλά τρανς άτομα απλώς να βγαίνουν από την πόρτα τους κάθε πρωί. Η υποστήριξη της εγγενούς αξιοπρέπειας ενός άλλου ανθρώπου θα πρέπει να είναι αυτόματη. Δεν είναι κάτι που πρέπει να ζητάμε.
Είμαι τόσο περήφανη και είναι τιμή μου που είμαι διευθύντρια ΛΟΑΤΚΙ+ υπηρεσιών στο UHealth Hospital and Clinics στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι. Ο ρόλος μου είναι να διασφαλίσω ότι όλες/οι οι ασθενείς αντιμετωπίζονται ισότιμα, ανεξαρτήτως ταυτότητας φύλου και σεξουαλικότητας. Συναντιέμαι με άτομα που βρίσκονται σε μετάβαση, προσφέρω συμβουλές, μιλάω με αγαπημένα πρόσωπα και μέλη της οικογένειας και τα βοηθάω να προχωρήσουν στο Πρόγραμμα Υγείας Φύλου του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι.
Η ιστορία της Kristina μου θυμίζει κάθε μέρα να είμαι ευγνώμων για την τυχερή ζωή που απόλαυσα. Είναι σημαντικό να τιμούμε όλες τις όμορφες τρανς και non-binary ψυχές, των οποίων οι ζωές αφαιρέθηκαν, επειδή απλώς ήταν ο εαυτός τους.»
