Νέο τεύχος και κοντοζυγώνουμε στο νέο έτος…
Με την ΠΑΟΛΑ. ΝΑΙ την ΠΑΟΛΑ! Και με τον Αύγουστο Κορτώ. Και οι δύο αυτοί άνθρωποι μας έκαναν την τιμή να μοιραστούν μαζί μας προσωπικά τους πράγματα. Δύο άνθρωποι που αν και τόσο διαφορετικοί στο τι κάνουν, μέσα από τις ζωές τους καταλήγουν στον ίδιο παρονομαστή: Τον σεβασμό στην ευτυχία σε όποια της μορφή.
Στο ίδιο τεύχος θα βρείτε έναν Ακτιβιστικό απολογισμό της lgbt κοινότητας για το 2014 από τον Ζακ Κωστόπουλο καθώς και ένα αφιέρωμα σε όλους του LGBT χαρακτήρεςστην ελληνική τηλεόραση που έχουν εμφανιστεί τα τελευταία 30-βάλε χρόνια (από τον Μανώλη Βαμβούνη).
Φυσικά και όλες τις στήλες των συντακτών μας – που σε αυτό το τεύχος ζωγράφισαν- και μία υπέροχη υπέροχη φωτογράφιση.
Ελπίζουμε να το απολαύσετε όσο και εμείς. Καλή ανάγνωση και καλή χρονιά από όλες και όλους του antivirus.
Editorial #59
Περπατάω σε δρόμους που έχω στιγματίσει ελεύθερα, χωρίς δεσμούς με κανέναν. Γεννιούνται στη στιγμή. Κάτι σαν τη δημιουργία των παραμυθιών, δε ξέρω και ποιο σου αρέσει καλύτερα. Ντάμπο ή Πητερ Παν; ή ο μικρός πρίγκιπας;
Χάνομαι κιόλας. Αυτό που βγαίνεις από το σπίτι και πας -τύπου- όπου σε βγάλει ο δρόμος. Τύχη και κουραφέξαλα. Όση τύχη έχει να κάνεις τους ίδιους συνειρμούς διαβάζοντας το αγαπημένο σου βιβλίο.
Παρακολουθώ γύρω. Συνήθως ανθρώπους κοντινούς. Καλύτερη θέα, λιγότερο μουτζουρωμένα τζάμια. Ταύτιση ή μη είναι τόσο εύκολο. Και όμορφο. Είτε βλέπεις αναμμένα τζάκια με χαρούμενα πρόσωπα, είτε μια τέτοια ζωγραφιά σε κάποιον τοίχο και μέσα κρύο. Το ζητούμενο για εμένα είναι πάντα το πίσω από το τζάμι.
Ονειρεύομαι. Ανάθεμα κι αν ξέρω γιατί. Και με αυτά που θυμάμαι κάτι γίνεται… Τα υπόλοιπα με προβληματίζουν.
Ζω. Σπασμωδικά. Ελέγχοντας τόσο λίγα. Σίγουρα ξέρω τι θα κάνω με τα τζάμια. Να βλέπεις καλά.
Μπορεί να μην καταλαβαίνω τι συμβαίνει.
Μπορεί βεβαίως και να καταλαβαίνω.
Εύχομαι μια ζεστή και όμορφη νέα χρονιά!
Γιάννης Παπαγιαννόπουλος
