Καλλιτέχνης, TikToker, Yδροχόος με Σκορπιό. Κυρίως όμως ένα ελεύθερο άτομο που εξερευνά τα δικά του μουσικά μονοπάτια. Αυτή είναι η ξεχωριστή περίπτωση του Ακύλα Μυτιληναίου;
Πώς ξεκινά η ιστορία του Ακύλα;
Μόλις τελείωσα το σχολείο πήγα σε μια σχολή μαγειρικής. Έπρεπε να μπω στη σχολή και να ξεκινήσω αμέσως να δουλεύω για να με στηρίζω οικονομικά .Το μεγάλο όνειρο ήταν η υποκριτική, έδωσα τρεις φορές στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Το τρίτο άκυρο με πήρε πολύ από κάτω. Πάω να απλώσω μια μπουγάδα, βάζω το «The Winner Takes it All» από Meryl Streep και πλαντάζω στο κλάμα. Τις επόμενες δυο μέρες έχω ετοιμάσει βαλίτσα , έχω ξενοικιάσει και έχω κατέβει Αθήνα. Ήταν ίσως το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου. Εκεί όμως ξεκινάει και το μουσικό μου ταξίδι. Λόγω καραντίνας είχα τόσο χρόνο για τον εαυτό μου, να μάθω τι θέλω, να εξερευνήσω άλλες πτυχές μου. Αγόρασα το ένα γιουκαλίλι και ξεκίνησα μαθήματα στο YouTube. Όσο γρατζουνούσα έβγαιναν δικές μου μελωδίες και στιχάκια. Τότε έγραψα το πρώτο μου κομμάτι, το «Φθηνόκρασο». Μετά άνοιξα TikTok και ξεκίνησα να ανεβάζω διασκευές, πήρα πολλή αγάπη από τον κόσμο. Εκεί είπα «go with the flow Ακύλα» και συνέχισα να κάνω μουσική.
Τι πρέπει να γνωρίζουμε οπωσδήποτε για σένα;
Ως άνθρωπος δοκιμάζω συνεχώς πράγματα. Όπως ξεκίνησα για θέατρο, σπούδασα μαγειρική και τελικά κάνω μουσική, έτσι πειραματίζομαι και στα κομμάτια μου. Το «Φθηνόκρασο» και το «Αύριο», αν και εντελώς διαφορετικά σε ύφος, είναι και τα δυο πιο ροκ. Τώρα δουλεύω κάτι εντελώς διαφορετικό.
Τι σημαίνει να είσαι queer καλλιτέχνης στην Ελλάδα;
Το να είσαι queer καλλιτέχνης στην Ελλάδα, σημαίνει σίγουρα λιγότερες επαγγελματικές ευκαιρίες. Όπως επαγγελματικά έτσι και καλλιτεχνικά υπάρχουν δυσκολίες. Έχω δυσκολευτεί πολλές φορές στο παρελθόν να εκφράσω αυτό που νιώθω, επειδή μου έχει φυτευτεί η τάση να το κατευνάζω, να το κάνω πιο αποδεκτό στον κόσμο. Ο κόσμος ακόμα ασχολείται με το χρώμα του μαλλιού σου, ποιον έχεις δίπλα σου και πόσα σκουλαρίκια φοράς. Τις περισσότερες φορές κρίνομαι για τις στιλιστικές μου επιλογές, παρά για τη μουσική μου. Όταν ξεκίνησα να ανεβάζω video στο TikTok βρήκα απέναντι μου πολλούς συγγενείς που είπαν να σταματήσω, να το μετριάσω, γιατί τους ντροπιάζω. «Να πάνε να γαμηθούν» είπα και στο πρώτο μου live στην Αθήνα βγήκα με φούξια τούλινη φούστα. Η ελευθερία που ένιωσα δεν περιγράφεται!
Πώς αυτοπροσδιορίζεται καλλιτεχνικά;
Δυσκολεύομαι κάθε φορά που με ρωτάνε κάτι αντίστοιχο. Νομίζω, μάλλον, δεν αυτοπροσδιορίζομαι. Είμαι fluid, δε θέλω να είμαι κάτι συγκεκριμένο. Δε θέλω να ρουτινιάσω ούτε σε ένα είδος, ούτε σε μια περσόνα. Υδροχόος με Σκορπιό, αν σημαίνει κάτι αυτό.
Μίλα μας λίγο για το κομμάτι σου «Έλα κοντά».
«Κυκλοφορώ με επιγραφή -προσοχή εύθραυστο» οι πρώτοι στίχοι του κομματιού. Είναι το ταξίδι ενός ανθρώπου πληγωμένου που συνεχίζει να αναζητά τον έρωτα. Το «Έλα Κοντά» γράφτηκε για τη τάση του να δίνεσαι, να ερωτεύεσαι, να απογοητεύεσαι και όλο πάλι απ’ την αρχή. Για όλους του επόμενους μικρούς και μεγάλους έρωτες που θα έρθουν.
Είναι το TikTok μια πλατφόρμα, στην οποία μπορείς να μιλήσεις ανοιχτά για ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητες;
Έχω εθισμό στο TikTok, είναι ιεροτελεστία μιας ώρας τουλάχιστον πριν κοιμηθώ. Μπορείς να κανεις τα πάντα εκεί. Είναι μια πλατφόρμα που μπορείς να δεις και να ανεβάσεις το οτιδήποτε. Μπορείς να ευαισθητοποιήσεις πολύ κόσμο. Πρέπει να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις και κάποια αρνητικά σχόλια. Υπάρχει όμως πάντα και υποστήριξη. Υπάρχουν περισσότερες φωνές και μεγαλύτερη αντιπροσώπευση. Πιστεύω πως η νεότερη γενιά είναι πολύ πιο ενημερωμένη και εξοικειωμένη με τα ΛΟΑΤΚΙ+ θέματα λόγω του TikTok. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε ο κόσμος θα είναι έτοιμος να μας ακούσει. Θα μας ακούσει!
Έχεις μιλήσει και για το bullying και τις επιθέσεις που έχεις δεχθεί στο παρελθόν. Υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες να προσθέσεις;
Όπως έχω ξαναπεί είχα βιώσει bullying στο σχολείο. Η δυσκολότερη περίοδος ήταν στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Ωστόσο, το πιο έντονο για μένα ήταν αυτό στην Αγίας Σοφίας στη Θεσσαλονίκη. Είναι ένα μέρος όπου συχνάζαμε με την παρέα μου όπως και άλλοι φοιτητές. Ένα βράδυ μια παρέα ήρθε προς το μέρος μας, μας είπε να φύγουμε και μας χτύπησε. Κανένας γύρω μας δεν έκανε τίποτα. Για καιρό φοβόμουν να περάσω απο εκεί. Ήταν πολύ τραυματική εμπειρία, κυρίως γιατί δεν αντέδρασε κάνεις γύρω μας. Ήταν γεμάτο με παιδιά ηλικίας 20-25 ετών. Και απλά κοιτούσαν. Με εκπλήσσει που σε τέτοια περιστατικά σωματικής βίας ο κόσμος γύρω μένει άπραγος. Έχουμε όλοι την ευθύνη.
@akylas__ Απάντηση στο @lina.destiny
Ποια είναι τα καλλιτεχνικά σου σχέδια;
Ετοιμάζω ένα άλμπουμ τελείως διαφορετικό. Ήθελα πολύ να πειραματιστώ, να εμπνευστώ και να βρω άλλες αναφορές. Να κάνω πιο ηλεκτρονικό ήχο, χορευτικό! Στην παραγωγή είναι ο Θανάσης Αλεξανδρής, έχουμε πολύ ωραία επικοινωνία ιδεών. Υπαρχουν pop, reggae μέχρι και d&b επιρροές! Πραγματικά ανυπομονώ να τον ακούσετε! Παράλληλα, ετοιμάζουμε κάποια live και εκτός Αθηνών με τους Souchels. Θέλω πολύ κάποια στιγμή να παίξω στις Σέρρες, στην πόλη που μεγάλωσα. Με τα παιδιά που παίζουμε γνωριζόμαστε γύρω στα 2 χρόνια. Είναι ο Στέφανος Κοπανάκης στο μπάσο, ο Γιώργος Κοκοτσάκης στα ντραμς και ο Γιώργος Καζάντης στην κιθάρα. Είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί ο ένας από τον άλλον, νομίζω αυτό είναι που κάνει και τα live μας τόσο ιδιαίτερα. Θα ακούσεις από Κραουνάκη και Βίσση μέχρι Abba και Μπαλάφα.
Πες μας κάτι για το τέλος;
Είδα το «The Whale» στο σινεμά και έκλαιγα το τελευταίο μισάωρο.
Φωτογραφίες: Σοφία Γκιβιση-Μαμά
