H Κατερίνα Σπύρου και ο Γιώργος Παπανδρέου πρωταγωνιστούν στην παράσταση Βινύλιο με τη διάθεση να διαπραγματευτούν μια σχέση χωρίς πρίγκιπες και πριγκίπισσες.
Μίλα μας λίγο για την παράσταση.
Κατερίνα: Είναι μια ιστορία που με αφορμή τη γνωριμία και τη σχέση δύο ανθρώπων μιλάει για την δύναμη της ερωτικής διάθεσης και της συντροφικότητας. Για την συναισθηματική αναπηρία των ανθρώπων, την έλλειψη συνειδητότητας του εαυτού μας και τα εμπόδια που αυτά δημιουργούν στην επικοινωνία, στις σχέσεις και τελικά στην ευτυχία τους. Την αδυναμία να αναγνωρίσει ο καθένας τους φόβους του και να τους ξεπεράσει, την άρνηση να γνωρίσει ουσιαστικά τον άλλον και την τάση των ανθρώπων να φέρνουν τους άλλους στα μέτρα τους.
Γιώργος: Το θέμα της παράστασης είναι αυτό για το οποίο έχουν ειπωθεί όλα, η αγάπη. Οπότε το μόνο που μένει είναι να βλέπουμε διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης του! Άρα καλύτερα να σταματήσω να μιλάω για αυτό και να σας καλέσω να δείτε πώς εμείς το προσεγγίσαμε.
Πώς αντιλαμβάνεσαι τον όρο διαφορετικότητα;
Κ: Η διαφορετικότητα έχει πολλές μορφές. Αν πρέπει να διαλέξω μια θα ήταν να μην καταπιέζεις τις επιθυμίες σου επειδή πρέπει ν’ αρέσεις στους άλλους και να συμβαδίζεις με τα κοινωνικά πρότυπα.
Γ: Δεν τον αντιλαμβάνομαι. Για μένα όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και όλοι διαφορετικοί ο ένας από τον άλλο.
Εσύ γιατί αισθάνεσαι διαφορετικός/ή;
Κ: Δεν αισθάνομαι διαφορετική.
Γ: Δεν αισθάνομαι διαφορετικός με την έννοια του ξεχωριστού τουλάχιστον. Είμαι όσο διαφορετικός από τον διπλανό μου όσο κι εκείνος από μένα.
Θεωρείς ότι η τέχνη μπορεί να κάνει να συμβάλλει στην καταπολέμηση των κοινωνικών στερεοτύπων; Αν ναι, με ποιον τρόπο μπορεί να γίνει;
Κ: Η τέχνη μορφώνει τους ανθρώπους, τους εξελίσσει, τους προβληματίζει και τους πάει ένα βήμα παραπέρα. Τους βοηθάει να κατανοήσουν το εαυτό τους και τον κόσμο γύρω τους. Σίγουρα είναι ένας τρόπος να διαμορφώσεις συνειδήσεις.
Γ: Αν είναι κάτι τέτοιο δυνατόν, θα γίνει μόνο αν η ίδια η τέχνη καταφέρει να είναι απαλλαγμένη από στερεότυπα κ φόβους.
Ποιο είναι μήνυμα θέλετε να στείλετε στην ελληνική ΛΟΑΤ+ κοινότητα;
Γ: Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ικανό να στέλνει «μηνύματα». Ούτε από θέση, ούτε από φύση. Αν θα έστελνα ποτέ κάποιο μήνυμα θα ήθελα να είναι προς τον άνθρωπο εν γένει. Να δουλεύει με τον εαυτό του, να εξελίσσεται και να προσπαθεί να μάθει να αγαπάει.
Βινύλιο
Τετάρτη – Κυριακή
Θέατρο του Νέου Κόσμου (Δώμα)
