Η Ρωσία παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των LGBT+ ανθρώπων, με την απαγόρευση των εκδηλώσεων Pride, σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Τρίτης 27 Νοεμβρίου του 2018.
Η υπόθεση ασκήθηκε από τον Ρώσο LGBT+ ακτιβιστή Νικολάι Αλεξέγιεφ και έξι ακόμη άτομα, που ισχυρίστηκαν ότι τους έχει στερηθεί συστηματικά το δικαίωμα να διεξαγάγουν εκδηλώσεις Pride σε πόλεις της Ρωσίας. Αναφέρθηκαν 51 περιπτώσεις, στις οποίες η άδεια για εκδηλώσεις Pride απορρίφθηκε.
Οι αρχές συχνά αναφέρουν τον νόμο περί «προπαγάνδας» του 2013, ο οποίος απαγορεύει την «προπαγάνδα των μη παραδοσιακών σεξουαλικών προσανατολισμών» προκειμένου να μπλοκάρουν τα Pride, αν και οι αρνήσεις στην υπόθεση χρονολογούνται από το 2009 έως το 2014.
Οι αιτούντες υπέστησαν αδικαιολόγητη διάκριση λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού.
Το δικαστήριο, κατά της Ρωσίας, έκρινε ότι “η απαγόρευση της διεξαγωγής δημοσίων συναντήσεων LGBTI ατόμων… δεν αντιστοιχούσε σε κάποια κοινωνική ανάγκη και επομένως δεν ήταν απαραίτητη σε μια δημοκρατική κοινωνία.”
Η απόφαση της 27ης Νοεμβρίου διαπίστωσε επίσης ότι «οι αιτούντες υπέστησαν αδικαιολόγητη διάκριση λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, ότι η διάκριση αυτή ήταν ασυμβίβαστη με τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ότι στερήθηκε αποτελεσματικής εγχώριας προσφυγής, όσον αφορά τις καταγγελίες για παραβίαση της ελευθερίας του συνέρχεσθαι» .
Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η απαγόρευση αυτή παραβίασε τα Άρθρα 11 και 14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα οποία προστατεύουν την ελευθερία του συνέρχεσθαι και την απαγόρευση των διακρίσεων.
Παρόλο που η Ρωσία έχει υπογράψει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το διεθνές δικαστήριο έχει μικρή εξουσία πάνω της.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει ήδη αποφανθεί ότι ο νόμος «προπαγάνδας» παραβιάζει τα πρότυπα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μάλιστα, τον Ιούνιο του 2017, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο νόμος «ενίσχυσε το στίγμα και τις προκαταλήψεις και ενθάρρυνε την ομοφοβία» .
Οι δικαστές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο νόμος παραβίασε τους κανόνες της ευρωπαϊκής συνθήκης για την ελευθερία της έκφρασης.
