Είμαστε μια ομάδα φεμινιστριών. Πολλές από εμάς προσδιοριζόμαστε ως λεσβίες και ως άτομα που η πολιτική τους άποψη έχει διαμορφωθεί από τη λεσβιακή κουλτούρα. Κάποιες είμαστε cisgender, κάποιες τρανς (& non – binary). Όλες μας έχουμε ωφεληθεί από τη βαθιά ανάλυση, τον ριζοσπαστικό τρόπο ζωής και το απίστευτο θάρρος των λεσβίων φεμινιστριών που υπήρξαν πριν από εμάς – πράξεις που καταλάβαμε ότι είχαν να κάνουν με την αποδυνάμωση της πατριαρχίας και την απελευθέρωση όλων των γυναικών από την καταπίεση του φύλου.
Γι΄αυτό και απογοητευτήκαμε όταν είδαμε ότι το Pride του Λονδίνου καπελώθηκε από μια περιθωριοποιημένη ομάδα που ήθελε να διασπάσει την LGBT+ κοινότητα, με αφορμή τα τρανς δικαιώματα και πιο συγκεκριμένα αυτά των τρανς γυναικών.
Η οργανωτική επιτροπή του Pride του Λονδίνου ζήτησε συγγνώμη
Αυτό δεν το δεχόμαστε.
Επαναλαμβάνουμε την υποστήριξή μας προς τα τρανς άτομα, παντού. Το να είσαι τρανς σε μια τρανσφοβική κοινωνία είναι μια γενναία πράξη. Έχουμε αρκετό δρόμο να διανύσουμε στην καταπολέμηση του σεξισμού, της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας. Αρκετό δρόμο για να νικήσουμε τα ταξικά και ρατσιστικά συστήματα που ενισχύουν όλα αυτά. Αλλά αναγνωρίζουμε τον φανατισμό όταν τον βλέπουμε. Αναγνωρίζουμε τη διαφορά μεταξύ κριτικής και μίσους.
Οι τρανς γυναίκες αποτελούν ένα ουσιαστικό κομμάτι ενός ολοκληρωμένου και επιτυχημένου φεμινιστικού αγώνα. Θυμηθείτε ότι η καταπληκτική καμπάνια στην Ιρλανδία για τη νομιμοποίηση των δικαιωμάτων στην έκτρωση στάθηκε δίπλα δίπλα με τα τρανς δικαιώματα.
Αν δεν παλεύεις για την απελευθέρωση όλων μας, δεν παλεύεις για την απελευθέρωση κανενός ανθρώπου.
Jay Bernard, Nazmia Jamal, Natasha Nkonde, Chardine Taylor Stone και 123 άλλες φεμινίστριες
πρώτη δημοσίευση: Guardian
