Είναι (ένα) απόγευμα Τρίτης και ο Rudolf Schenker, ένα από τα ιδρυτικά μέλη των “θρυλικών” Scorpions, αποφασίζει να δώσει την πρώτη του συνέντευξη σε ένα LGBT+ μέσο (εμάς δηλαδή) και να αναρωτηθεί για το πώς γίνεται ένα διάσημο rock συγκρότημα, όπως το δικό του, να είναι συγχρόνως και λίγο queer!
Στις 16 Ιουλίου θα παίξετε στο Παναθηναϊκό Στάδιο με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτό.
Μα φυσικά, θα παρουσιάσουμε το «Once in a Lifetime» που αποτελεί κομμάτι της παγκόσμιας περιοδείας μας. Επειδή όμως έχουμε μία ιδιαίτερη σχέση με το ελληνικό κοινό, θέλουμε να κάνουμε κάτι ξεχωριστό. Είχαμε αυτήν την ιδέα ήδη δύο χρόνια πριν και είχα βρεθεί στο Στάδιο για να δώσω κάποιες συνεντεύξεις και να δω τον χώρο του, για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε, αλλά τότε κάπως δεν έγινε. Σήμερα όμως, είναι η κατάλληλη στιγμή κι όλα είναι έτοιμα! Θέλουμε να παρουσιάσουμε ένα πολιτιστικό event. Μέχρι τώρα έχουμε κάνει πολλές rock συναυλίες κι η unplugged συναυλία μας είχε απόλυτη επιτυχία, ειδικά όταν τα πράγματα για την Ελλάδα δεν ήταν και τόσο καλά κι ο κόσμος μας έλεγε να μην το κάνουμε για διάφορους λόγους. Τότε εμείς είχαμε πει όχι, οι fans μας στην Ελλάδα είναι πολύ σημαντικοί και γι’ αυτό θα πάμε και θα παίξουμε. Αυτήν τη φορά θα έχουμε μπροστά μας την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, από μία επαφή που είχαμε εδώ στην Ελλάδα, που μιλάει άπταιστα Γερμανικά και έχουμε άψογη συνεργασία, γιατί ξέρετε, ακόμη και στον χώρο της μουσικής είναι σημαντικό να έχεις ανθρώπους με τους οποίους να μπορείς να επικοινωνήσεις καλά. Στόχος μας είναι να πλησιάσουμε τη νεολαία, να έρθουν τα νέα παιδιά πιο κοντά στην κλασική μουσική. Και φυσικά, είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα παίξουμε στο πρώτο Στάδιο που φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το οποίο είναι εκπληκτικό, είναι σα μνημείο! Θα παίξουμε δικά μας κομμάτια σε ένα δυνατό multimedia show, με φανταστικά φώτα. Ξέρουμε ότι το ελληνικό κοινό μας αγαπάει και θέλουμε να ανταποδώσουμε αυτήν την αγάπη κάνοντας κάτι ξεχωριστό. Δε θέλω να πω τίποτε παραπάνω, γιατί θα πρέπει να υπάρχει κι ένα μέρος που θα είναι έκπληξη.
Έχετε δώσει ποτέ συνέντευξη σ’ ένα LGBT μέσο σε όλη την πορεία σας;
Όχι, είναι η πρώτη φορά που το κάνω και μου αρέσει! Βλέποντας το περιοδικό σας είδα ότι είναι πάρα πολύ διαφορετικό, έχει καλή ποιότητα και μοναδικές εικόνες. Ξεφυλλίζοντας μάλιστα τη μόδα παρατήρησα την ομοιότητα του rock & roll με το leather. Όταν ήμουν πιο νεαρός δεν έδινα και τόση σημασία στη μόδα, αλλά πάντοτε φρόντιζα να επιλέγω τα κατάλληλα ρούχα για την κάθε περίσταση, γιατί βέβαια ο τρόπος που ντύνεται κάθε άτομο αποτελεί μία δήλωση, βλέποντας το τι φοράει, συχνά μπορείς να αναγνωρίσεις αμέσως το πού ανήκει.
Θα λέγατε ότι μέσα από τη μουσική σας προωθείτε την ποικιλομορφία και την αποδοχή;
Εννοείται ότι με τη μουσική μας προωθούμε την ανεκτικότητα, την αγάπη, την ειρήνη, το rock & roll και την ευτυχία. Θέλουμε όλα αυτά να τα διασφαλίζουμε κι αυτός είναι κι ο σκοπός της μουσικής εν γένει, να φέρνει τους ανθρώπους κοντά. Αν θυμηθείτε εικόνες από παλιά, όταν στην Αμερική ζούσαν σκλάβοι, το πρώτο πράγμα που έκαναν για να αντέξουν τις αντιξοότητες ξέρετε ποιο ήταν; Εύκολο να το μαντέψετε: τραγουδούσαν! Τραγουδούσαν όλοι μαζί! Ξέρετε γιατί; Γιατί η μουσική ενδυναμώνει τον άνθρωπο και δημιουργεί δεσμούς, δημιουργεί αυτό το «μαζί». Αυτό είναι το μυστικό της ζωής! Το τραγούδι δίνει τόση δύναμη και τόση ευτυχία και δημιουργεί κοινότητα, κι αυτό είναι όλο το νόημα. Πρέπει να τραγουδήσεις μαζί με τον άλλον άνθρωπο, για να μπορέσεις να τον ακούσεις πραγματικά και στη συνέχεια να συνδεθείς μαζί του. Αυτό είναι που φέρνει δάκρυα στα μάτια σου! Όταν, για παράδειγμα, ένας ιερέας μιλάει και δεν μπορείς να αισθανθείς τα λόγια του, το νόημα σίγουρα θα μπορέσεις να το καταλάβεις μέσα από μία συναυλία, ακούγοντας τους στίχους ενός τραγουδιού και τραγουδώντας κι εσύ μαζί. Οι συναυλίες είναι ίσως ο νέος τρόπος επαφής των ανθρώπων. Γιατί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν στ’ αλήθεια στις διαφορές, βλέπουν τους πολέμους που γίνονται και σκοτώνονται άνθρωποι και το ξέρουν ότι αυτό είναι ηλίθιο. Η νέα γενιά που παρακολουθεί τον πόλεμο και το μίσος για οικονομικούς, θρησκευτικούς ή άλλους λόγους, προσπαθεί να καταλάβει την προηγούμενη γενιά των πατέρων της και να βρει τον δρόμο της προς το μέλλον. Βλέποντας τους ανθρώπους να χάνουν τα σπίτια τους στη Συρία, ποιο είναι το νόημα σ’ όλο αυτό; Είναι ηλίθιο και δεν υπάρχει ελπίδα να συνεχιστεί στο μέλλον, θα το σταματήσει η νέα γενιά. Η μουσική μας, λοιπόν, προσπαθεί να δώσει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να πιστέψουν στο μέλλον, αυτό περιμένει κι η νέα γενιά από εμάς.
Έχει περάσει από τους Scorpions κάποιο ανοιχτά LGBT άτομο ποτέ;
Όχι, απ’ όσο ξέρω. Αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι έχουμε έναν Έλληνα τώρα, τον Μίκι Ντι, που είναι μισός Σουηδός και μισός Έλληνας. Το θέμα όμως είναι άλλο, να αναρωτηθούμε το εξής: Ακόμη κι αν κάποιο μέλος μας άνηκε στην LGBT κοινότητα, αυτό θα ήταν κακό; Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να δίνεται σημασία στο συναίσθημα και στην αίσθηση του ανθρώπου για το σώμα του και τον εαυτό του.
Πείτε μας την ιστορία πίσω από το κομμάτι «He is a woman, she is a man» που γράφτηκε το 1977;
Ναι, τη θυμάμαι (γέλια). Πηγαίναμε στο Μουλέν Ρουζ με το αυτοκίνητο, οδηγούσα εγώ, ο Κλάους ήταν δίπλα μου κι οι άλλοι τρεις στο πίσω κάθισμα. Ήταν κάποιες κοπέλες, λοιπόν, λίγο πιο κάτω στο δρόμο, οπότε ο Ματίας μου λέει: «Ε, Ρούντολφ πήγαινε προς τα εκεί» και είπα οκ. Έπειτα, μου είπε ν’ ανοίξω το παράθυρο και φώναξε: «Ε, τι είσαι εσύ;» Οπότε ένα άτομο μας πλησίασε κι είπε: «Φίλε, είμαστε άνδρες.» Έτσι, αυτό το περιστατικό μας έδωσε την ιδέα για το τραγούδι, αλλά μη με ρωτήσετε να σας πω τι έγινε μετά, τη συνέχεια της ιστορίας!
Έχετε πει στο παρελθόν ότι αν έπρεπε να δώσετε έναν τίτλο στους Scorpions θα ήταν: “Building Bridges”. Θεωρείτε ότι η μουσική έχει τη δύναμη να υπερβεί τη βία, τις διακρίσεις και την προκατάληψη κατά των μειονοτικών ομάδων;
Ασφαλώς! Το πιστεύω πολύ αυτό. Ο Μότσαρτ είχε πει το εξής: «Τι θα ήταν ο κόσμος χωρίς τη μουσική!» Η μουσική ζει περισσότερο απ’ ό,τι ο άνθρωπος (γέλια). Όταν έρθει ο καιρός για τον άνθρωπο να καταλάβει, θα καταλάβει. Το μόνο πράγμα που έχει σημασία είναι να απολαμβάνουμε τη ζωή, γιατί η ζωή είναι κάτι πολύ περισσότερο από μία διαρκής μάχη. Μπαίνουμε σε μάχη, γιατί πολύ συχνά το «εγώ» μας θεωρεί ότι είναι προτιμότερο να συγκρουστούμε, παρά να μην πούμε τίποτα. Αλλά τι είναι η μάχη; Καθόμαστε εδώ, στο σημείο που ο Πλάτωνας κι ο Σωκράτης είχαν αυτήν την πεποίθηση για τον κόσμο, ότι ο θεός χώρισε τον άνθρωπο σε δύο μισά κι από τότε το ένα μισό ψάχνει να βρει το άλλο. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί έχουμε στο μυαλό μας το «μισό» και το «δίπολο»; Γιατί να πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος θα ήταν πραγματικά ευτυχισμένος αν είχε την οπτική των 360 μοιρών; Όσο ξεκάθαρα κι αν βλέπεις τη μία μεριά των πραγμάτων, την ίδια στιγμή υπάρχει μία άλλη, που δεν μπορείς να τη δεις. Κοιτάς κι αναρωτιέσαι, μα φυσικά, από εδώ είναι ο σωστός δρόμος, γιατί δεν το βλέπουν οι άλλοι; Έπειτα, γυρνάς και προς την αντίθεση μεριά και λες, όχι, από εδώ τελικά είναι καλύτερα, όμως έχοντας ήδη σταματήσει να βλέπεις την προηγούμενη μεριά, ήδη έχεις αρχίσει να μπερδεύεσαι. Κι αυτό ακριβώς είχε πει ο Σωκράτης κι ο Πλάτωνας, ότι δε μπορείς να είσαι σωστός και τέλειος, σε σχέση με την οπτική των 360 μοιρών. Έτσι, είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος κι ο κόσμος μας. Όσο δεν μπορείς να έχεις αυτήν την οπτική, πολεμάς τον ίδιο σου τον εαυτό, γιατί πολύ απλά δεν μπορείς να είσαι τέλειος!
Είναι εντυπωσιακό που έχετε μελετήσει τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα!
Μα φυσικά, από πολύ νεαρή ηλικία διάβασα τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. Ο λόγος για τον οποίο μπορούμε εμείς σήμερα να παίζουμε ροκ μουσική είναι γιατί έχουμε το προνόμιο να στεκόμαστε στον τόπο που γεννήθηκε η δημοκρατία. Αυτή είναι η ομορφιά της δημοκρατίας.
Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στην LGBT κοινότητα;
Βέβαια, κι έχω να πω κάτι πολύ απλό. Κάντε διαλογισμό. Ανακαλύψτε την ειρήνη μέσα στην καρδιά σας. Διαλογισμός σημαίνει να βρεις τον εαυτό σου, να ξέρεις τον σκοπό στη ζωή σου. Αυτό σημαίνει για μένα, ότι ο διαλογισμός είναι για όσους ανθρώπους, δεν ξέρουν πού να πάνε στη ζωή και τι να κάνουν. Με τον διαλογισμό ο άνθρωπος βρίσκει τις απαντήσεις και την αλήθεια για τον εαυτό του. Πολλοί κάνουν το λάθος να σκέφτονται: «θέλω να μοιάζω έτσι, θέλω να γίνω σαν εκείνον ή σαν τον άλλον.» Αυτό είναι ψεύτικο. Ψεύτικο, ψεύτικο, ψεύτικο! Το μόνο αληθινό είναι αυτό που ΕΣΥ αισθάνεσαι, αυτό που ΕΣΥ στα αλήθεια θέλεις και το παίρνεις μόνο από τον εαυτό σου και πολύ περισσότερο, όταν κάνεις διαλογισμό. Είχα βρεθεί στα Ιμαλάια με έναν γιόγκι κάποτε. Φεύγοντας, παρατήρησα ότι πήρα μαζί μου όλα τα καλά, το κάρμα ήταν μαζί μου και τότε κατάλαβα το εξής: Χρειάζεται να κάνεις εσύ τον εαυτό σου ευτυχισμένο, εκεί που βρίσκεσαι και με αυτά που έχεις. Θέλω να προτείνω ένα σπουδαίο βιβλίο στους αναγνώστες σας, την «Αυτοβιογραφία ενός γιόγκι» του Παραμχάνσα Γιογκανάντα. Αυτό είναι το καλύτερο πράγμα που μπορώ να πω στους νέους ανθρώπους, που αισθάνονται αβοήθητοι και χωρίς ελπίδα σε έναν κόσμο που φαίνεται να μην έχει προορισμό. Με τον διαλογισμό βρίσκεις την σωστή πυξίδα μέσα σου και μετά ξέρεις πού να πας. Κρατήστε το αυτό, το πιστεύω πολύ. Όλοι εκπέμπουμε μία συχνότητα. Υπάρχει μία παλιά ιστορία που λέει: «Κάποιοι γιόγκι στα Ιμαλάια έχουν την ικανότητα να μπερδεύουν τη συχνότητα στην οποία εκπέμπουν, ώστε κανείς να μην μπορεί να τους εντοπίσει.» Αυτό σημαίνει ότι η συχνότητα που ΕΣΥ εκπέμπεις είναι αυτή με την οποία θα διασυνδεθείς αργά ή γρήγορα. Αν αισθάνεσαι φόβο, θυμό, λύπη, τότε προσελκύεις ανθρώπους που έρχονται κατά πάνω σου. Αν αισθάνεσαι ισορροπία κανείς δε θα έρθει εναντίον σου. Κι αυτό είναι το μυστικό. Η δύναμη είναι μέσα μας, όχι στους άλλους. Το μόνο που χρειάζεται είναι να βρεις τον τρόπο να την χρησιμοποιήσεις. Αν δε μπορείς να βρεις τον τρόπο να βάλεις τη βενζίνη στο αυτοκίνητο, κάθεσαι μέσα και απλά θεωρείς ότι δε δουλεύει και δεν μπορείς να πας πουθενά. Όταν όμως βρεις από πού γεμίζει το αυτοκίνητο, ενθουσιάζεσαι, το φουλάρεις με βενζίνη, μπαίνεις μέσα, πατάς το γκάζι και φεύγεις μπροστά ουρλιάζοντας «Ναιαιαι, φύγαμεεεε!!» (γέλια)
Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η τεράστια επιτυχία των Scorpions όλα αυτά τα χρόνια;
Το ότι ξεκίνησα να κάνω διαλογισμό το 1969. Ποτέ δε θα καταφέρναμε να βγούμε από το Χίλντεσχαϊμ της Γερμανίας, ως συγκρότημα, αν δεν είχα κάνει διαλογισμό. Αυτό μου έδωσε δύναμη, αυτοπεποίθηση και τον στόχο, για το τι έπρεπε να κάνω. Ακόμη κι όταν περάσαμε πολύ δύσκολες στιγμές, δεν ήταν στ’ αλήθεια τόσο πονετικές, ήταν κι αυτές μέρος μίας διαδικασίας, όπως έχει πει κι ο Βούδας: «Το μονοπάτι είναι ο δρόμος». Ο διαλογισμός μου έδωσε ακόμη τη δύναμη της σύνθεσης μουσικής. Το πρόγραμμά μου ξεκινούσε χωρίς πρωινό, μόνο με διαλογισμό, μετά έγραφα μουσική, στη συνέχεια έκανα πάλι διαλογισμό, έγραφα μουσική και πάει λέγοντας. Έγραψα τα καλύτερα τραγούδια μας την εποχή εκείνη, όπως το «Still loving you» , το «Noone like you» κι άλλα. Αυτό που κάνει τα καλύτερα κομμάτια μας να είναι τόσο δυνατά, είναι το γεγονός ότι ταξίδεψα βαθιά μέσα στον εαυτό μου.
Μπορεί hard rock να είναι queer;
Το hard rock είναι για όλους! Εγώ για παράδειγμα είμαι ένας ροκ μουσικός, αλλά κάνω και διαλογισμό. Το ροκ είναι ένας υπέροχος δρόμος για εκείνους που θέλουν να κάνουν μουσική μ’ έναν πιο σκληρό τρόπο, αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που μπορούν να κάνουν κάτι άλλο. Η μουσική είναι ένα μεγάλο φάσμα. Και το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι ότι κάποιοι άνθρωποι είναι gay και δημιουργούν κοινότητα μεταξύ τους, γιατί συχνά κάποιοι άλλοι θέλουν να τους εκμεταλλευτούν, να βγάλουν χρήματα σε βάρος τους και τους πλησιάζουν με σκληρότητα. Τα gay άτομα όμως δεν αγωνίζονται για χρήματα ή για εξουσία, αλλά για τον εαυτό τους και για το όραμά τους για το αύριο. Αυτός ο κόσμος αλλάζει συνεχώς και γι’ αυτό λέω, ότι το μυστικό είναι ότι ο διαλογισμός, επειδή δεν αλλάζει και πάντα δίνει σε ΕΣΕΝΑ τη σωστή κατεύθυνση, αποκτάς συνείδηση, γίνεσαι πιο δυνατός και στη συνέχεια, επειδή γνωρίζεις πραγματικά ποιος είσαι γίνεται ανθεκτικός, αποκτάς αντοχή και δύναμη.
Τι είναι το hard rock τελικά για εσάς;
Είναι η δύναμη στον ωκεανό, όπου όλα τα κύματα πάνε κι έρχονται, αλλά το ροκ είναι παντοτινό. Ναι!! (γέλια) Έχω ταξιδέψει σε τόσα πολλά μέρη στον κόσμο κι έχω δει τόσα πράγματα και καταλαβαίνω ότι αυτά τα τραγούδια, αυτή η μουσική θα μείνει για πάντα! Αυτό είναι το ροκ, χτίζουμε το ροκ και ζούμε τη ζωή μας γύρω από το ροκ!
Κλεοπάτρα Οικονομίδου & Βασίλης Θανόπουλος
