Δεν γίνεται να μιλήσεις για τo ελληνικό ποπ τραγούδι χωρίς να προφέρεις το όνομά της. Και δεν γίνεται να μην καταλαβαίνεις ότι μιλάμε για μια δεκαετία (αυτή του 90′), στην οποία τα πρώτα – made in Greece- ποπ είδωλα κάνουν την εμφάνισή τους. Είδωλα που έμελλε να παίξουν τον ρόλο των πρώτων μέινστριμ συμμάχων της κοινότητάς μας. Ως ένα τέτοιο είδωλο αλλά και ως μια τέτοια σύμμαχος, η Ευρυδίκη εμφανίστηκε στη σκηνή του φετινού Athens Pride, θυμίζοντας μας “αυτό το φιλί”.
Η Ευρυδίκη “παρούσα” στο φετινό Athens Pride. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Ήταν μία υπέροχη, μοναδική και συγκινητική εμπειρία. Όταν όλοι γίνονται μία τεράστια αγκαλιά, ενώνονται για έναν κοινό στόχο που δεν είναι άλλος από τη διεκδίκηση του δικαιώματος του κάθε ανθρώπου να είναι ο εαυτός του, βγαίνεις από αυτό ακόμα πιο δυνατός, ακόμα πιο συνειδητοποιημένος και σίγουρα αισθάνεσαι ακόμα πιο ισχυρή τη δύναμη της αγάπης…και στη δική μου περίπτωση, τη δύναμη της μουσικής.
Η θεματική του φετινού Athens Pride ήταν οι θηλυκότητες. Πώς αντιλαμβάνεσαι εσύ αυτό τον όρο και πώς θεωρείς ότι το αντιλαμβάνεται η υπόλοιπη κοινωνία;
Για μένα θηλυκότητα είναι η αλήθεια που κρύβεται μέσα μας. Όταν αναγνωρίσουμε και αποδεχτούμε αυτή την αλήθεια, κοιτάξουμε κατάματα τον εαυτό μας και αφήσουμε ελεύθερη την αληθινή μας έκφραση τότε θα λάμψει και ο αληθινός μας εαυτός. Γιατί θηλυκότητα είναι δύναμη, είναι μυαλό, είναι αγάπη, είναι ομορφιά, είναι ενέργεια και χαρά της ζωής. Αυτό είναι η γυναίκα. Η χαρά της ζωής. Αν απευθύνεις την ερώτηση «τι είναι θηλυκότητα» στον κόσμο γενικότερα, ίσως οι απαντήσεις και οι απόψεις να διαφέρουν. Ίσως να επικρατεί η άποψη ότι η θηλυκότητα έχει να κάνει κυρίως με την εξωτερική εμφάνιση της γυναίκας, το make-up, τα ρούχα, τα παπούτσια, την εικόνα της γενικότερα, αλλά αυτή είναι και η παγίδα στην οποία εύκολα πέφτουν κυρίως τα κορίτσια που μεγαλώνουν με συγκεκριμένα στερεότυπα και πρότυπα που προβάλλει η κοινωνία χάνοντας από πολύ νωρίς τον εαυτό τους και μεγαλώνοντας με ένα κενό αποδοχής μέσα τους. Είναι σημαντικό λοιπόν να γνωρίζουμε το ποιοι/ποιες είμαστε γιατί τότε παύουμε να υποτιμούμε τον εαυτό μας, τότε εκφραζόμαστε, τότε ζούμε!
Αν η Ευρυδίκη ήθελε να καλέσει και άλλους καλλιτέχνες για να εμφανιστούν εκείνη την ημέρα, ποιους – ποιες θα επέλεγε και τι θα τους έλεγε για να τους/τις κλείσει;
Θα επέλεγα καλλιτέχνες οι οποίοι θα μπορούσαν, κατά τη γνώμη μου, να περάσουν μηνύματα και να επηρεάσουν την κοινή γνώμη. Καλλιτέχνες με προσωπικότητα, με άποψη, δυνατό μυαλό και κοινωνική ευαισθησία. Καλλιτέχνες που να έχουν αποδείξει με τη στάση τους ότι είναι ανοιχτόμυαλοι και βρίσκονται κοντά στις ομάδες ανθρώπων που η κοινωνία αδικεί, εκμεταλλεύεται ή στέκεται απέναντι. Τι θα τους έλεγα; Νομίζω κάτι όπως «με τη συμμετοχή σου δηλώνεις ΠΑΡΟΥΣΑ στη ζωή, βοηθάς συνανθρώπους σου να αποδεχτούν τον εαυτό τους, να αποκαλύψουν την αλήθεια τους και να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους, αλλά και άλλους να δουν πιο καθαρά ώστε να αναγνωρίσουν ότι όλοι είμαστε ίσοι» θα ήταν αρκετό. Ίσως πάλι και να μη χρειαζόταν να πω κάτι, αφού οι άνθρωποι με παιδεία είναι αυτοί που στηρίζουν και τη διαφορετικότητα.
Από πολύ νωρίς είχες κατακτήσει τον τίτλο του pop icon; Τι ρόλο πιστεύεις ότι έχει παίξει η LGBTQ+ κοινότητα στην καριέρα σου;
Πιστεύω ότι υπάρχει μία μεγάλη μερίδα κοινού που ανήκει στην LGBTQ+ κοινότητα η οποία με στήριξε πολύ από το ξεκίνημα μου και με ακολουθεί μέχρι και σήμερα με πολύ μεγάλη αγάπη. Είναι ίσως λόγω των τραγουδιών μου, έχουν κάτι οι στίχοι μου, είναι η δική μου στάση, δε μπορώ να γνωρίζω. Αυτό πάντως για το οποίο είμαι σίγουρη είναι ότι έχω εισπράξει πολλή αγάπη και ένα μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας μου οφείλεται σε αυτούς τους ανθρώπους που με βλέπουν με μία διαφορετική ματιά.
Ποια είναι η δική σου ιστορία “διαφορετικότητας”, που θα ήθελες να μας διηγηθείς;
Μικρό κοριτσάκι ήμουν πάντα λίγο ανασφαλής και κλεισμένη στον εαυτό μου. Απέφευγα να λέω τη γνώμη μου, δε σήκωνα ποτέ το χέρι στην τάξη ακόμα κι όταν ήξερα την απάντηση, δεν έλεγα ποτέ όχι στους φίλους μου, ακόμα κι αν καταπιεζόμουν… Άρχισα να πιστεύω στον εαυτό μου όταν ανέβηκα για πρώτη φορά στη σκηνή, στο δημοτικό σχολείο σε μια σχολική παράσταση. Κι από κομπάρσος έγινα πρωταγωνίστρια. Εκεί δεν ήμουν πια το ντροπαλό, στρουμπουλό ασχημούτσικο κορίτσι αλλά «εγώ»! Και αυτό που πραγματικά ήμουν ήταν ένα γλυκό πλάσμα με ταλέντο, με όμορφη φωνή και γεμάτη αγάπη ψυχή που με το τραγούδι του έκανε και τους άλλους να ονειρεύονται μαζί του. Ένιωσα δυνατή, έξυπνη, σημαντική, και το συναίσθημα που μου χάρισε αυτή η γνώση του ποια πραγματικά είμαι, το χρησιμοποιούσα σε κάθε βήμα που έκανα σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου.
Αν σου ζητούσαμε να ξεχωρίσεις τις σημαντικότερες στιγμές της καλλιτεχνικής σου σταδιοδρομίας, ποιες θα ήταν αυτές;
Έχω ζήσει απίστευτες, μοναδικές στιγμές χαράς και συγκίνησης όλα αυτά τα χρόνια. Σίγουρα σημαντικές είναι όλες οι συμμετοχές μου σε μεγάλες διοργανώσεις όπως ο διαγωνισμός της EUROVISION, αλλά και οι συναυλίες μου στα μεγάλα θέατρα της χώρας με τις παραστάσεις μου «ΕΝΑΣ ΖΗΛΙΑΡΗΣ ΟΥΡΑΝΟΣ» και «Ο,ΤΙ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΙ» μαζί με τον Γιώργο Θεοφάνους, καθώς και οι μουσικοθεατρικές παραστάσεις τις οποίες ξεχωρίζω όπως οι «ΕΓΩ, η EDITH ΚΑΙ Ο ELVIS…ΤΟ ΜΠΛΕ ΤΑΞΙΔΙ» και «ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΞΥΠΝΗΣΑ». Οι συνεργασίες μου με καλλιτέχνες που θαύμαζα ανέκαθεν όπως οι Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Αντώνης Βαρδής, Κώστας Τουρνάς, άνθρωποι που στάθηκαν δάσκαλοι και με επηρέασαν θετικά σε κάθε βήμα μου. Το σίγουρο είναι ότι μέσα από κάθε συνεργασία και μέσα από κάθε στιγμή πήρα μαθήματα πολύ σπουδαία για να προχωρώ πιο δυνατή στο ταξίδι της μουσικής αλλά και της ζωής μου.
Μίλα μας λίγο για τα καλλιτεχνικά σου σχέδια.
Αυτό το καλοκαίρι θα ταξιδέψω σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας για κάποιες εμφανίσεις, αλλά κυρίως θα κάνω διακοπές – μόλις το επιτρέψει ο καιρός – οργανώνοντας ουσιαστικά το χειμώνα που μας έρχεται. Ετοιμάζω αρκετά καινούργια πράγματα, δε ξέρω με ποια σειρά θα τα παρουσιάσω, αλλά θα είναι σίγουρα και πάλι ένας πολύ δημιουργικός χειμώνας με νέα τραγούδια, παραστάσεις και ιδιαίτερες συνεργασίες.
Ποιο τραγούδι σου μας αφιερώνεις και γιατί;
Νομίζω το «ΜΙΑ ΑΠ’ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ» είναι το ιδανικό. Αφενός γιατί είναι ένα πολύ αγαπημένο μου τραγούδι, αφετέρου γιατί απευθύνεται στους ανθρώπους που συνειδητοποιούν ότι για να κατακτήσουν οτιδήποτε σε έναν κόσμο όπου όλα γκρεμίζονται, πρέπει να γίνουν ο εαυτός τους.
