«Μία ανοιχτή performance art πλατφόρμα για την παρουσίαση έργων που δε χωράνε στα στενά πλαίσια μιας ‘θεατρικής παράστασης’, αλλά συμβαίνουν ζωντανά μπροστά σε κοινό.»
Άκρως απελευθερωτικό από τα στεγανά των στερεοτυπικών θεατρικών παραστάσεων, το Glam Slam! κερδίζει με γρήγορους ρυθμούς το Αθηναϊκό κοινό. Τα όρια περί έκφρασης αποχαιρετούν τις νόρμες και αγκαλιάζουν τη ρευστότητα και τη διεκδίκηση, επανανοηματοδοτώντας τις αφηγήσεις της τέχνης και της καλλιτεχνικής έκφρασης.
Λίγο πριν την 3η εμφάνισή τους, την Παρασκευή 22 Ιουνίου στο Gabaret Voltaire, το Glam Slam! μιλάει στο Antivirus!
- Μιλήστε μας λίγο για την επιμελητική ομάδα – πυρήνα του Glam Slam!
Αυτή τη στιγμή η επιμελητική ομάδα / κεντρικός πυρήνας αποτελείται από τα: Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος, Νίκος Γεωργίου, Νατάσα Διαβαστή και Φιλ Ιερόπουλος.
Πάντως δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε πως το Glam Slam είναι μια μεγαλύτερη δημιουργική οικογένεια κατά κάποιον τρόπο, η οποία έχει βρεθεί σε διάλογο και σε διάφορα άλλα κουηρίζοντα πρότζεκτς όπως το Sound Acts, η Φυτίνη, το Queer Ink, τα Δοκούμενα, τα ΦΥΤΑ κλπ. Πολύ γρήγορα να αναφέρουμε τις φανταστικές βοηθούς παραγωγής Άννα Αποστολέλλη, Άλεξ Δημητρίου, Φοίβο Δούσο και Βάσσια Αναγνωστοπούλου,τα πολυ-εργαλεία Kangela Tromokratisch και Eggs+Legs που συνεισφέρουν σε ένα σωρό πράγματα, τον μαιτρ μας Δημήτρη Γρίτσα, τη δραματουργική βοήθεια της Παρασκευής Δαμάσκου, το team του Cabaret Voltaire και γενικά όλα όσα μας βοηθάνε χωρίς τα οποία Glam Slam δε θα γινόταν ποτέ.
- Πώς εμπνευστήκατε την ιδέα του Glam Slam! ;
Κάποια από μας έχουν σχέση με το queer περφόρμανς έτσι όπως αυτό συναντάται σε πόλεις όπως το Λονδίνο ή το Βερολίνο και αναρωτηθήκαμε γιατί να μην υπάρχει κάτι αντίστοιχο σε μια πόλη που έχει τεράστιο αριθμό θεάτρων και άρα δυνητικά τουλάχιστον ένα κοινό που ενδιαφέρεται για το περφόρμανς. Σε συζητήσεις που κάναμε μεταξύ μας σκεφτήκαμε πως θέλαμε να προσφέρουμε στο αθηναϊκό κοινό μια τελείως άλλη πλατφόρμα από το συνηθισμένο του ελληνικού θεάτρου που είναι όχι μόνο περιεχομενικά βαρύγδουπο, αλλά δυσκίνητο και από άποψη παραγωγής και μεγέθους. Υπάρχουν ουσιαστικά ελάχιστες πλατφόρμες για παρουσίαση μικρότερων έργων στην Αθήνα. Συγχρόνως νιώθαμε πως η ανάγκη του κοινού για κάτι τέτοιο μεγάλωνε, διάφορα drag shows άρχισαν να σκάνε σε χώρους και το κοινό φαινόταν να προτιμάει κάτι τέτοιο παρά να κάθεται να βλέπει τις ατέλειωτες παραστάσεις στο περσινό Φεστιβάλ Αθηνών που γενικά πήγε κάπως άπατο. Μάλλον η εποχή των επικών ολυμπιάδων έχει κάπως περάσει – και ευτυχώς δηλαδή.
- Ποιά είναι η βάση που συνδυάζονται τα διαφορετικά είδη περφορμανς που βλέπουμε κάθε φορά;
Μέχρι στιγμής τα δυο Glam Slam που έχουν συμβεί – αλλά και το τρίτο που έρχεται την Παρασκευή 22 Ιουνίου – δεν είχαν κάποιον αυστηρό θεματικό άξονα. Μας αρέσει να χρησιμοποιούμε μοτίβα ελαφρά, πχ στο πρώτο υπήρξε η 21η Απριλίου, Χούντα κλπ, στο δεύτερο η ιδέα του “δυο” και τι σημαίνει αυτό, αλλά όχι με αυστηρότητα που να πρέπει να διέπει το κάθε act. Απ’ αυτή την άποψη το τι θα αποκομίσει η θεατής κάθε φορά συνολικά είναι ανοιχτό κι αυτό μας αρέσει. Προσπαθούμε να εναλλάσσουμε μέσα στο πρόγραμμα τα πιο αστεία με τα πιο βαριά, τα πιο διασκεδαστικά με τα πιο άβολα και γενικά το όλο πράγμα να ρέει και να είναι fun. Ένας από τους στόχους μας με το πρότζεκτ γενικότερα είναι να προτείνουμε το ότι μπορείς να δημιουργήσεις πράγματα που είναι πολύ περίπλοκα σημειωτικά, χωρίς να είναι υπαρξιακά και βαρύγδουπα. Είναι ένα point που πιστεύουμε πως είναι σημαντικό να γίνει, γιατί στην Αθήνα ακόμα και σε θεατρικά πλαίσια που κάπως προσδιορίζονται ως queer παραμένει η προκατάληψη πως για να μιλήσει κανείς για τη σωματική ή ταυτοτική εμπειρία πρέπει να το κάνει με τρόπο άκρως δραματικό και κάπως ‘θεατρένιο’. Εμείς θεωρούμε την επίθεση μας στη σοβαροφάνεια και στην τεχνική αρτιότητα κομμάτι ενός “queer art of failure” και άρα σαφή πολιτική τοποθέτηση. Τώρα το γιατί λείπει τόσο πολύ το καλιαρντό και το πανκ από το ελληνικό θέατρο, τι να σου πούμε, δεν ξέρουμε, ίσως να φταίει το βάρος των ακροπόλεων, των επιδαύρων και των αρχαίων τραγωδιών.
- Θεωρείτε πως η Αθήνα είναι μία πόλη που μπορεί να ευδοκιμήσει η κουίρ τέχνη; Φαινεται να υπάρχει μια άνοδος κουιρ εκδηλώσεων και ομάδων τα τελευταία χρόνια. Γιατί τώρα είναι τόσο έντονο;
Σίγουρα οι πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων χρόνων που οι έμφυλες διεκδικήσεις είναι στο προσκήνιο βοηθούν για να δημιουργηθούν και αντίστοιχες σκηνές τέχνης, αλλά και το κοινό να δείχνει ενδιαφέρον για μια σειρά από θεματικές που έχουν να κάνουν με το φύλο. Όμως αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι κάπως γιατί όταν κάτι αρχίζει να ενδιαφέρει περισσότερο κόσμο γίνεται και λίγο πιο πολύ ‘της μόδας’, οπότε σαφώς το queer είναι κάτι που πουλάει αυτή τη στιγμή, υπάρχει ένας άλφα οπορτουνισμός, κάποιες φορές και θεσμικός. Το queer όταν πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα σαν όρος είχε σημαντικές πολιτικές διαφορές μ’ αυτο που ονομάζουμε mainstream LGBT, ήταν πολύ πιο πολιτικό και διαθεματικό, αυτή όμως η χρήση φαίνεται να έχει φθίνει και σήμερα πολλές φορές το queer χρησιμοποιείται σαν ανταλλάξιμο με το gay-themed, ειδικά σε πλαίσια τέχνης. Μια τέτοια χρήση για παράδειγμα νιώθουμε πως κάνουν τα Queer Theatre Awards, στα οποία παρουσιάζονται έργα που απλώς έχουν κάποιες αναζητήσεις φύλου ή κάποιους gay συντελεστές, οπότε η έννοια queer φεύγει από την έννοια του αλλόκοτου, του ανώμαλου, του άβολου, του ακανθώδους. Εμάς αυτή η έννοια μας αφορά, αλλά φαίνεται πια να έχει περάσει στην ιστορία και στην Ελλάδα. Κάποιες από μας ένα χρόνο πριν πήραν μέρος στην περφόρμανς «The Death of Queer» (φεστιβάλ Sound Acts) , οπότε δεν ξέρουμε αν το Glam Slam είναι queer ή ανήκει σε κάποια queer σκηνή. Ίσως είναι post-queer ;-)
- Ποιο θα λέγατε ότι είναι το κοινό του Glam Slam! ;
Το κοινό μας έχει εντυπωσιάσει με την ποικιλομορφία του. Από φοιτητές της καλών τεχνών και άτομα από queer καταλήψεις μέχρι κόσμο που παρακολουθεί το πιο θεατρένιο θέατρο ή την μετα-documenta διεθνή σκηνή τέχνης που έχει ξεμείνει στην Αθήνα, μάλλον υπάρχει κάτι για όλα στο Glam Slam, μάλλον η ιδέα για μια πιο ανοιχτή και λιγότερο καταπιεστική για τους θεατές πλατφόρμα είναι ανάγκη πολλών διαφορετικών κοινών.
- Τι θεωρείτε πως προσφέρει ως καλλιτεχνικό δρώμενο; Η ελληνική καλλιτεχνική κοινότητα πως βλέπετε να το έχει αντιμετωπίσει;
Έχουμε πει ήδη κάποια πράγματα, αλλά θα αναφέρουμε δυο ακόμα που θεωρούμε πως προτείνουμε σε επίπεδο μεθοδολογίας αλλά και πολιτικής τοποθέτησης. Το πρώτο έχει να κάνει με τον πολυσυλλεκτικό τρόπο εργασίας. Αν και η Αθήνα έχει όπως ανέφερες πολλές εκδηλώσεις, σπάνιες είναι οι λεγόμενες σκηνές, ο καθένας φαίνεται να παίζει στο δικό του μυθιστόρημα, πολύ σπάνια πράγματα κινούνται ως ρεύματα, ως τάσεις. Εμείς προσπαθούμε να κάνουμε κάτι πιο κοινωνικό και που δεν είναι απλά μια αισθητική πρόταση από καλλιτέχνες-ιδιοφυίες-μονάδες, αλλά συμπεριλαμβάνει και φτιάχνεται από προσωπικές σχέσεις με ένα κάρο ανθρώπους, καταστάσεις, χώρους, ομάδες. Δεν είναι πάντα εύκολο – είμαστε εκρηκτικές περσόνες και αλληλοενοχλούμαστε συχνά. Αλλά το προσπαθούμε γιατί είναι σημαντικό. Το δεύτερο έχει να κάνει με το ότι οι περφόρμερς του GS πάντα πληρώνονται ένα honorarium, που μπορεί να μην είναι ποιος ξέρει τί ποσό, αλλά είναι μια σημαντική κίνηση, ειδικά για events που συμβαίνουν χωρίς επίσημο εισιτήριο, αλλά με συνεισφορά. Θεωρούμε απαράδεκτη την κανονικοποίηση της απλήρωτης δημιουργικής εργασίας που συμβαίνει στην Ελλάδα παντού, κάποιες φορές ακόμα και σε θεσμικό επίπεδο και αρνούμαστε να συμμετέχουμε σ’ αυτό. Ευτυχώς το κοινό έχει υπάρξει πολύ γενναιόδωρο μέχρι στιγμής και όντως μας στηρίζει στο να μπορούμε από τις συνεισφορές να καλύπτουμε τα έξοδα παραγωγής και τα honoraria.
Η ελληνική καλλιτεχνική κοινότητα (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) αντιμετωπίζει το Glam Slam σίγουρα με περισσότερη επιφύλαξη απ’ ό,τι το κοινό, αλλά αυτό μάλλον είναι συνηθισμένη αντίδραση στην Ελλάδα απέναντι σε οτιδήποτε έρχεται να προσφέρει μια διαφορετική προσέγγιση και άρα να επαναπροσδιορίσει όρους και πιθανώς εκθρονίσει προηγούμενα αστέρια του καλλιτεχνικού πενταγράμμου. Οι περισσότερες προτάσεις που παίρνουμε στο κάλεσμά μας για συμμετοχή είναι από πολύ νέους ανθρώπους κι όχι από καλλιτέχνες που έχουν ήδη μια πορεία. Για μας το να έχουμε νέους περφόρμερς είναι πολύ καλό, δείχνει ότι το πάμε σωστά. Συμβαίνει συχνά όταν οι καλλιτέχνες στην Ελλάδα γίνουν ‘φτασμένοι’ να χάνουν τελείως επαφή με μικρότερες σκηνές και να μην σκέφτονται την πιθανότητα να κάνουν στην ίδια σαιζόν και Επίδαυρο και drag show. Εμείς προτείνουμε στους φτασμένους θεατρανθρώπους και καλλιτέχνες να παίξουν μαζί μας γιατί είναι πολύ απελευθερωτικό να κάνεις κάτι και πιο καλιαρντο και πιο μικρό, κάτι που συνειδητά να μην προσπαθεί να είναι το αριστούργημα της καριέρας σου, το απαύγασμα της καλλιτεχνικής σου πορείας κλπ.
- Τι να περιμένουμε από το 3;
Τώρα ως προς το τι να περιμένετε απο το 3, θα θέλαμε να πούμε πως μια από τις γενναίες αποφάσεις που πήραμε όταν αποφασίσαμε να κάνουμε το Glam Slam είναι πως θα το προωθούμε σαν πλατφόρμα και δε θα ανακοινώνουμε τις εκάστοτε συμμετοχές στη σελίδα μας. Μας αρέσει αυτή η ιδέα να έρθει το κοινό να δει κάτι που προτείνουμε ως επιμελητική ομάδα και να μην επιλέξει με βάση αυτά που ξέρει. Είναι κάτι που δεν πολυσυνηθίζεται στην Ελλάδα, να εμπιστεύεσαι δηλαδή τους επιμελητές να σου προτείνουν κάτι κι αυτό μάλλον έχει να κάνει με το ότι η έννοια του επιμελητή δεν υπάρχει ιδιαίτερα ούτε σαν εργασιακή συνθήκη ούτε σαν κάτι που πρέπει να γίνεται με έρευνα και προσοχή. Με μια έννοια κάθε Glam Slam είναι και ένα έργο όλο μαζί, ένα έργο που λαμβάνει χώρα μόνο μια φορά και το κοινό καλείται να έρθει να είναι witness σ’ αυτό το έργο που θα συμβεί μόνο μια φορά. Οπότε δε θα σας κάνουμε spoiler, αν οι εικόνες που έχετε δει σας κινούν το ενδιαφέρον ελάτε να δείτε και μόνες σας τι είναι το Glam Slam!
Ευχαριστώ πολύ το Glam Slam! για την υπέροχη συνέντευξη.
Το Glam Slam! 3 μπορείτε να το απολαύσετε την Παρασκευή 22 Ιουνίου, στο Gabaret Voltaire.
Oι Πόρτες ανοίγουν στις 20:30
Oι εκπλήξεις ξεκινάνε στις 21:00
Kαι το show Αρχίζει στις 21:30
Δείτε το facebook event εδώ.
