Το νομοσχέδιο για την αναδοχή και την παιδοθεσία έχει βρεθεί στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης με επίκεντρο το άρθρο 8 που αφορά στη δυνατότητα αναδοχής και από ομόφυλα ζευγάρια, που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης. Μήπως όμως έτσι βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος; Διότι το σύστημα υιοθεσίας και αναδοχής στη χώρα μας πάσχει από σειρά προβλημάτων, με κυριότερο τη μακρόχρονη -κυριολεκτικά χρόνια- αναμονή. Η οποία έχει συνέπειες για τα παιδιά και απογοητεύει τους υποψήφιους θετούς γονείς. Ενώ το σύστημα της αναδοχής χωλαίνει με αποτέλεσμα μωρά και παιδιά με ειδικές ανάγκες να στοιβάζονται σε όχι και τόσο κατάλληλα ιδρύματα.
“Κανένα παιδί στα ιδρύματα, αφού έτσι καταστρέφεται νοητικά και ψυχολογικά όπως λένε όλες οι έρευνες. Οχι άλλες τραγωδίες στην αναμονή”, δηλώνει στο News 24/7 η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου, η οποία παραμένει αποφασισμένη να προχωρήσει το νομοσχέδιο, έχοντας και την κάλυψη του Μαξίμου.
Η κ.Φωτίου αναφέρει τις βασικές αλλαγές που θα επιφέρει το νομοσχέδιο, απαντώντας και στις επικρίσεις για το θέμα των ομόφυλων ζευγαριών: “Επιτάχυνση των διαδικασιών 8 έως 12 μήνες. Διαδικασίες με σαφήνεια και με ελεγχους για την καταλληλότητα ως γονιός όχι ως προς το φύλο. Κρίνεσαι για την καταλληλότητα ως γονιός, όχι για το φύλο.”
Εξηγεί επίσης ότι: “Ολα τα παιδιά πια θα έχουν ηλεκτρονικό φάκελο για να ξέρουν τις ρίζες τους όταν ενηλικιωθούν. Όχι άλλα δράματα.”
Σημειώνει επίσης ως προς τις αλλαγές στη διαδικασία της αναδοχής: “Επαγγελματική αναδοχή για τα ανάπηρα παιδιά για να βγουν από τα ιδρύματα. Και τα μωρά που εγκαταλείπονται στα μαιευτήρια να πάνε σε επαγγελματία αναδοχο, για να μην μείνουν ουτε μία μέρα σε ίδρυμα, μέχρι να βρεθεί ο θετός γονιός”. Ειδικότερα διευκρινίζει: “Επαγγελματίας ανάδοχος είναι ο ανάδοχος γονιός που έχει εξειδικευθεί με μαθήματα και πρακτική και η διαφορά είναι πως δεν επιλέγει αλλά αναλαμβάνει το παιδί που του δίνει το ίδρυμα.”
Η κ.Φωτίου είναι αισιόδοξη παρά τις αντιδράσεις: “Θα προχωρήσει η κοινωνία μπροστά. Η κοινωνία για πολλά πράγματα φαινόταν ότι δεν ήταν έτοιμη, όπως ο πολιτικός γάμος, η έκτρωση, η αποποινικοποίηση της μοιχείας, ακόμη και μέσα στη Δικτατορία έλεγαν δεν ήταν έτοιμη για τη Δημοκρατία. Η κοινωνία είναι έτοιμη να κάνει ένα βήμα αγάπης.”
