Μοίρα χειρότερη κι από τον θάνατο;
Να είσαι τρανς άνθρωπος στο σύστημα μακροχρόνιας φροντίδας.
γράφει ο Mark Brennan-Ing, PhD
Senior Research Scientist, Brookdale Center for Healthy Ageing
Πηγή: www.psychologybenefits.org
Μετάφραση – Επιμέλεια: Ζωή Φράγκου, Ψυχολόγος, Proud Seniors Greece
«Θα αυτοκτονούσα» . Αυτό μου απάντησε πρόσφατα μια τρανς γυναίκα 70 ετών, όταν την ρώτησα τι θα έκανε εάν χρειαζόταν μακροχρόνια φροντίδα. Μπορεί να φαίνεται δραματικό, όμως είναι κοινό συναίσθημα μεταξύ των μεγαλύτερων σε ηλικία τρανς και gender nonconforming ατόμων (Witten, 2014).
Πολλά τρανς και gender noncoforming άτομα μεγαλύτερης ηλικίας δεν έχουν συγγενείς για να τους φροντίσουν και να τους παρέχουν την απαραίτητη βοήθεια μεγαλώνοντας καθώς ως επί το πλείστον έχουν απομονωθεί και εγκαταλειφθεί από τις βιολογικές τους οικογένειες σύμφωνα με την μελέτη των Grant και συν. (2011), και η φροντίδα μακράς διαρκείας ίσως είναι η μόνη τους επιλογή.
Η συγκάλυψη της ταυτότητας του φύλου τους, η αυτοκτονία και η ευθανασία αποτελούν για τα τρανς άτομα έναν τρόπο να αντιμετωπίσουν το φόβο που τους προκαλεί η λήψη υπηρεσιών μακροχρόνιας φροντίδας (Bockting & Coleman, 2007; Ippolito & Witten, 2014).
Το Εθνικό Νομικό Κέντρο για Ηλικιωμένους Πολίτες (National Senior Citizens Law Center, 2011) αναφέρει ότι τα τρανς και gender nonconforming άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, ανεξαρτήτως του βαθμού φυλομετάβασης, είναι εκτεθειμένα στον κίνδυνο της κακοποίησης, της κακομεταχείρισης ή της βίας σε ιδρύματα και δομές φροντίδας, ειδικά όσοι χρειάζονται βοήθεια με καθημερινές τους δραστηριότητες όπως το μπάνιο, το ντύσιμο ή την τουαλέτα.
Η πρόσβαση στην κατάλληλη ιατρική φροντίδα επίσης αποτελεί πρόβλημα για τα ηλικιωμένα τρανς και gender nonconforming άτομα. Εξαιτίας των πιθανών φαρμακευτικών αλληλεπιδράσεων, των αντενδείξεων και της πολυφαρμακείας, οι ηλικιωμένοι τρανς άνθρωποι που κάνουν ορμονοθεραπεία ταυτόχρονα με λήψη άλλων φαρμάκων μπορεί να χρειάζονται τακτικότερη παρακολούθηση (Grant et al., 2011, SAGE & NCTE, 2012, Witten & Eyler, 2015). Μερικές φορές αυτά τα προβλήματα μπορεί να απαιτούν διακοπή της ορμονοθεραπείας, πράγμα ιδιαίτερα τραυματικό για εκείνους που πραγματοποίησαν τη φυλομετάβαση σε μεγαλύτερη ηλικία και δεν έχουν ακόμη επιτύχει τους στόχους τους ώστε η εμφάνισή τους να είναι πιο αρσενική ή θηλυκή.
Μιας και τα μονά δωμάτια σε ιδιωτικές δομές μακροχρόνιας φροντίδας δεν καλύπτονται από την όποια ασφάλιση, τα μεγαλύτερα σε ηλικία τρανς και gender nonconforming άτομα μπορεί να φιλοξενηθούν σε δωμάτια με βάση το βιολογικό τους φύλο αντίθετα από την ταυτότητα φύλου που φέρουν.
Αυτό αποτελεί πρόβλημα τόσο για το ίδιο το άτομο όσο και για τους εκάστοτε συγκατοίκους τους. Το Τμήμα που ασχολείται με υποθέσεις Βετεράνων (2013) έχει εκδώσει οδηγία ώστε τα δωμάτια για βετεράνους τρανς και gender nonconforming να δίνονται με βάση την ταυτότητα φύλου του ατόμου ανεξάρτητα των σωματικών χαρακτηριστικών ή του χειρουργικού ιστορικού. Αυτή η πολιτική πρέπει να είναι απαραίτητη προϋπόθεση σε όλες τις δομές μακροχρόνιας φροντίδας.
Η τρέχουσα σχετική νομοθεσία (Nursing Home Reform Act, Fair Housing Act) απαγορεύουν οποιαδήποτε διάκριση και κακομεταχείριση σε δομές μακροχρόνιας φροντίδας. Επίσης απαγορεύεται (Affordable Care Act) η διάκριση εξ αιτίας της ταυτότητας φύλου από οργανισμούς παροχής υπηρεσιών υγείας (NCTE, 2015). Ωστόσο, αυτή η νομική προστασία κινδυνεύει από τα άτομα που μετά και τις εκλογές του 2016, καθώς απειλείται να ακυρωθεί από αυτούς που έχουν την εξουσία προς το παρόν.
Αν πράγματι ακυρωθεί, τα ηλικιωμένα τρανς και gender nonconforming άτομα θα χάσουν κάθε δικλείδα ασφαλείας απέναντι στην άρνηση παροχής υπηρεσιών σε δομές φροντίδας, αλλά και πρόσβασης σε εγκαταστάσεις όπως οι τουαλέτες σύμφωνες με την ταυτότητα φύλου τους, αλλά και στην κατάλληλη προστασία απέναντι σε περιπτώσεις παρενόχλησης και αποκλεισμού από το προσωπικό.
Υπάρχουν πολλαπλές διαθέσιμες πηγές διαρκούς επιμόρφωσης για τους φροντιστές στις υπηρεσίες μακροχρόνιας φροντίδας, ώστε να είναι σε θέση να ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες των τρανς και gender nonconforming ατόμων.
Σε αυτές περιλαμβάνεται το “National Resource Center on LGBT Aging” , που προσφέρει πολλές δια ζώσης και on line επιλογές (http://www.lgbtagingcenter.org/training/index.cfm). Οι φροντιστές που δουλεύουν με βετεράνους μπορούν να εξετάσουν επιλογές εκπαίδευσης και επιμόρφωσης στο σύστημα “VA” στο http://www.patientcare.va.gov/LGBT/index.asp.
Και η γραμμή για τρανς άτομα “TRANSLINE” παρέχει on-line συμβουλευτική για επαγγελματίες υγείας και κοινωνικής φροντίδας (http://project-health.org/transline/ ).
Δυστυχώς, σύντομα θα γίνουμε μάρτυρες ενός πισωγυρίσματος στην προστασία των τρανς και gender nonconforming ατόμων στη μακροχρόνια φροντίδα υγείας.
Ως εκ τούτου, είναι πιο σημαντικό από ποτέ η τρανς και gender nonconforming κοινότητα και οι σύμμαχοί της να εργαστούν σκληρότερα από ποτέ ώστε να διασφαλιστεί πως οι πολιτικές, η νομοθεσία και τα εκπαιδευτικά προγράμματα θα παραμείνουν ως έχουν, ώστε τα ηλικιωμένα τρανς και gender nonconforming άτομα να αντιμετωπίζονται με την αξιοπρέπεια και τον σεβασμό που τους αξίζει στις δομές μακροχρόνιας φροντίδας και σε οποιεσδήποτε άλλες κλινικές συνθήκες φροντίδας.
Πηγές:
American Psychological Association (2015). Guidelines for psychological practice with transgender and gender nonconforming people. American Psychologist, 70(9), 832-864. http://dx.doi.org/10.1037/a0039906 .
Bockting, W. O., & Coleman, E. (2007). Developmental stages of the transgender coming‐out process. In R. Ettner, S. Monstrey, & A. Eyler (Eds.), Principles of transgender medicine and surgery (pp. 185‐208). New York, NY: Haworth.
Department of Veterans Affairs (VA; 2013). Providing health care for transgender and intersex veterans (VHA Directive 2013–003). Retrieved from http://www.va.gov/vhapublications/ViewPublication.asp?pub_ID=2863
Grant, J. M., Mottet, L. A., Tanis, J., Harrison, J., Herman, J. L., & Kiesling, M. (2011). Injustice at every turn: A report of the national transgender discrimination survey. Washington, DC: National Center for Transgender Equality & National Gay and Lesbian Task Force. Retrieved from http://endtransdiscrimination.org/PDFs/NTDS_Report.pdf
Ippolito, J., & Witten, T. M. (2014). Aging. In L. Erickson-Schroth (Ed.), Trans bodies, trans selves: A resource for the transgender community (pp. 476-497). New York, NY: Oxford University Press.
National Center for Transgender Equality (2015). Know your rights: Healthcare. Retrieved from http://www.transequality.org/know-your-rights/healthcare
National Senior Citizens Law Center (2011). LGBT Older Adults in Long-Term Care Facilities: Stories from the Field. Washington, DC: National Senior Citizens Law Center.
Porter, K. E., Brennan-Ing, M., Chang, S. C., dickey, l. m., Singh, A. A., Bower, K. L., & Witten, T. M. (2016). Providing competent and affirming services for transgender and gender nonconforming older adults. Clinical Gerontologist. http://dx.doi.org/10.1080/07317115.2016.1203383
Services and Advocacy for GLBT Elders (SAGE) & National Center for Transgender Equality (NCTE; 2012). Improving the lives of transgender older adults. New York, NY: Authors. Retrieved from http://transequality.org/Resources/TransAgingPolicyReportFull.pdf
Witten, T.M. (2014). End of life, chronic illness and trans-identities. J. Social Work in End-of-Life and Palliative Care, 10(1), 1-26. doi:10.1080/15524256.2013.988864
Witten, T.M. & Eyler, A.E. (2015). Care of aging transgender and gender non-conforming patients. In. R. Ettner, S. Monstrey and A.E. Eyler (Eds.), Principles of transgender medicine and surgery. New York, NY: Routledge Press.
