Ήταν πριν από επτά χρόνια όταν η Μαριάμ, μια 14χρονη λεσβία που ζούσε στην Γκάνα, συναντήθηκε με έναν φίλο της για να γιορτάσει τα γενέθλιά της. Όταν συναντήθηκαν, εκείνος της ζήτησε να πάνε στο σπίτι του, μιας και της έχει ετοιμάσει μια έκπληξη.
Ήταν εκεί που ανακάλυψε ότι το αγόρι, που πίστευε ότι ήταν φίλος της, είχε καλέσει άλλα τέσσερα αγόρια για να τη βιάσουν.
Την χτύπησαν στον πρόσωπο, πριν τη σύρουν στο κρεβάτι. “Ήταν ο φίλος μου που με βίασε πρώτος”, δήλωσε η ίδια σε εφημερίδα. Λίγο μετά η Mariam λιποθύμησε, με το πολλαπλό βιασμό να συνεχίζεται.
Εξ΄αιτίας του βιασμού η άτυχη κοπέλα έμεινε έγκυος και γέννησε λίγους μήνες πριν κλείσει τα 15. Το παιδί δόθηκε σε μια άλλη οικογένεια ενώ η Μαριάμ προσπάθησε να αυτοκτονήσει 4 φορές μετά το περιστατικό του βιασμού, ο οποίος παραμένει ατιμώρητος εδώ και 7 χρόνια.
“Ξεκίνησα να συμπεριφέρομαι άσχημα. Ήμουν χάλια. Κάποιες φορές ούρλιαζα. Χρειάστηκε να νοσηλευτώ σε μια ψυχιατρική κλινική. Βασικά σε πολλές, μιας και δεν μπορούσαν να με συνεφέρουν”.
Το τραύμα της γινόταν όλο και χειρότερο, αφού ένας από τους βιαστές της συνέχιζε να της στέλνει μηνύματα, γράφοντας της ότι δεν θα τον πιάσουν ποτέ.
Και είχε δίκιο.
“Έπρεπε να τους συλλάβουν, αλλά η αστυνομία δεν είχε καμία πρόθεση να με βοηθήσει. Δεν ξέρω γιατί.”
Στην κοινωνία της, όπως λέει, ο βιασμός θεωρείται ασήμαντο έγκλημα. “Δεν είμαι η πρώτη και σίγουρα όχι και η τελευταία. Ο βιασμός από ομάδες θεωρείται κάτι το κανονικό”.
Η Μαριάμ είπε ότι τόσο αυτή όσο και ο πατέρας της πάνε στο τοπικό αστυνομικό τμήμα κάθε τόσο για να αναφέρουν τον βιασμό, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
“Ο αστυνομικός λέει ότι είναι το μόνο άτομο στο τμήμα και δεν μπορεί να φύγει για να συλλάβει έναν απλό εγκληματία”.
