Με την αστυνομική αυθαιρεσία ν΄αποτελεί συχνά μια πραγματικότητα για την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, υπάρχουν και αυτοί που παίρνουν τις αποστάσεις τους προσδοκώντας μια πιο δίκαιη και πιο ανοιχτή αστυνομία. Κάποιοι, μάλιστα, απ΄αυτούς/ές τολμούν να δηλώνουν ανοιχτά ΛΟΑΤΚΙ+ και να κατεβαίνουν, όπως όλοι, στο Pride της Αθήνας.
Ο λόγος για τη “Δράση Αστυνομικών ενάντια στον Ρατσισμό”, η οποία μας έστειλε το παρακάτω κείμενο.
«Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης» Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Το γεγονός ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεσμοθετήθηκε σε έναν οικουμενικό χάρτη, επειδή η ανθρωπότητα αναγνώρισε τον θεμελιακό τους ρόλο για την κοινωνική συνύπαρξη και την ανάπτυξη των ανθρωπίνων σχέσεων με αξιοπρέπεια και αλληλοσεβασμό, αποτελεί ορόσημο για την πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού. Οι διακηρύξεις αυτές δεν κατακτήθηκαν ποτέ απόλυτα στην πράξη, τα τελευταία χρόνια όμως υπό το βάρος της επικράτησης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που θέτουν ως προτεραιότητα τα κέρδη και την οικονομία των αριθμών, βάζοντας στο περιθώριο τον άνθρωπο, παρατηρείται περαιτέρω περιστολή ελευθεριών και δικαιωμάτων, που πλήττουν κυρίως τους πιο αδύναμους και τους πιο ευάλωτους. Σε αυτό το πλαίσιο ο αγώνας για τα δικαιώματα οφείλει να είναι διαρκής , καθημερινός, διεκδικητικός, έντιμος κι ειλικρινής.
Ο σεβασμός των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων σε καμία περίπτωση δεν τίθεται υπό διαπραγμάτευση, ούτε εναπόκειται σε συγκυριακές πλειοψηφίες ή μειοψηφίες. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που το ελληνικό Σύνταγμα, ως υπέρτατος Νόμος, τα περιλαμβάνει σε περίοπτη θέση. Ο ρατσισμός και οι διακρίσεις αποτελούν βραδυφλεγείς βόμβες στα θεμέλια των κοινωνιών, διαρρηγνύοντας τον κοινωνικό ιστό και προκαλώντας βλάβες, ενίοτε και ανεπανόρθωτες, στο σώμα της ανθρωπότητας. Στη μάχη με αυτά τα φαινόμενα κανένας θεσμός δεν πρέπει να μένει αμέτοχος.
Το μέγεθος των παραπάνω συνεπειών συχνά υποεκτιμάται και παραγνωρίζεται από τις κρατικές δομές που έχουν την κύρια ευθύνη της διασφάλισης της εύρυθμης κοινωνικής λειτουργίας. Σ αυτή τη λογική και η Αστυνομία, μπορεί και οφείλει, παρά τις μεγάλες δυσκολίες να αναδειχθεί σε θεματοφύλακα όχι μόνο της ασφάλειας με την περιοριστική έννοια του όρου αλλά και των δικαιωμάτων και των ελευθεριών όλων ανεξαιρέτως. Μπορεί και πρέπει ν’ αποτελέσει το δίαυλο επικοινωνίας με τις ευάλωτες στο ρατσισμό κοινωνικές ομάδες, να αναπτύξει συνεργασία με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, να καλλιεργήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες να επιμορφώσει και να ευαισθητοποιήσει το προσωπικό της κ.α. Εξάλλου οι αστυνομικοί, γυναίκες και άντρες, σύμφωνα με τον κώδικα δεοντολογίας τους οφείλουν να ενεργούν με βάση τις αρχές της νομιμότητας, της ίσης μεταχείρισης και του σεβασμού της διαφορετικότητας των ατόμων, αποφεύγοντας στερεότυπα και προκαταλήψεις. Έτσι θα είναι πιο εύκολο για τα θύματα να προσέρχονται στις Αστυνομικές Υπηρεσίες και να καταγγέλλουν τα περιστατικά Ρατσιστικής Βίας χωρίς φόβο, ενδοιασμούς και δισταγμούς. Δυστυχώς η αφετηρία των Pride είναι μία επέτειος μνήμης απέναντι σε ένα περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας, που συνέβη στη Νέα Υόρκη στις 28 Ιουνίου 1969.
Τότε, στο gay bar ‘’Stonewall Inn’’, υπήρξε βίαιη εισβολή της Αστυνομίας, με σκοπό την εκδίωξη και εκφοβισμό των ομοφυλόφιλων και τρανς ατόμων. Ανάλογα γεγονότα δυστυχώς έχουν συμβεί από Αστυνομίες ανά τον κόσμο. Αντίστοιχα κι εδώ ο θεσμός έχει κληθεί επανειλημμένα να υπηρετήσει και να εφαρμόσει πολιτικές που καταστρατηγούν δικαιώματα κι ελευθερίες (διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, εφαρμογή ξενοφοβικών και κατασταλτικών πρακτικών απέναντι σε απελπισμένους κι εξουθενωμένους από τον πόλεμο ανθρώπους κ.α).
Εμείς ως αστυνομικοι / αστυνομικίνες καθώς και ως πολίτες που έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η θέση μας είναι δίπλα στο συνάνθρωπο μας, στον πρόσφυγα, το μετανάστη, τα LGBTQI άτομα, τα άτομα με αναπηρία, τον άστεγο καθώς και σε όσους βιώνουν την αμφισβήτηση των ατομικών και κοινωνικών τους ελευθεριών, διατρανώνουμε την καταδίκη μας σε κάθε ρατσιστική συμπεριφορά, όχι μόνο με την παρουσία μας στο φετινό Pride αλλά και με δράσεις που έχουν προηγηθεί και θα ακολουθήσουν στο πλαίσιο του αντιρατσιστικού αγώνα σε όλα τα επίπεδα. Πέραν των άλλων η συμμετοχή μας αποτελεί και μια κίνηση αναγνώρισης των δικαιωμάτων των LGBTQI Αστυνομικών, που δεν είναι λίγοι και βιώνουν την απαξίωση, το χλευασμό και τις διακρίσεις, τόσο εντός της Αστυνομίας, όσο και της ίδιας της κοινωνίας.
