Από αυτή την Παρασκευή (04/11) στο θέατρο “Θησείον- ΈΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ” ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος μεταφορφώνεται σε Κόσμε ΜακΜουν, ακομπανιατέρ της διασημότερης φάλτσο σοπράνο, Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς (την υποδύεται η Ναταλία Τσαλίκη). Πρόκειται για έναν καταπιεσμένο ομοφυλόφιλο πιανίστα τη δεκαετία του ’30, που βρίσκει στο πρόσωπο της Τζένκινς την αποδοχή, μακριά από τον φόβο και την αποδοκιμασία της εποχής. Ο Προμηθέας μας μίλησε για τον ρόλο του, λίγο πριν τη μεγάλη πρεμιέρα.
Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Έχουμε επανειλημμένως συνεργαστεί με το Γιάννο Περλέγκα (σκηνοθέτης) ως ηθοποιοί και τα τελευταία χρόνια έχουμε και οι δύο εκφράσει την επιθυμία να κάνουμε κάτι μαζί. Έτσι και αλλιώς μας συνδέει μία φιλία χρόνων. Με τη Ναταλία δεν έχω δουλέψει ξανά, αλλά γνωριζόμασταν μέσα από το χώρο και μας συνέδεε μία ιδιαίτερη συμπάθεια και εκτίμηση. Πρώτα μου μίλησε η Ναταλία για τον συγκεκριμένο έργο που έτσι κι αλλιώς ήθελα να βρεθούμε σκηνικά και όταν μου είπε ότι τη σκηνοθεσία θα την αναλάβει ο Γιάννος, η θετική μου απάντηση ήταν αυτόματη.
Μίλα μας λίγο για τον δικό σου ρόλο;
Ο χαρακτήρας που υποδύομαι έφτασε τη δεκαετία του ’30 στη Νέα Υόρκη με μεγάλα όνειρα, να καταξιωθεί στο χώρο της τζαζ, να γράψει σπουδαία έντεχνα τραγούδια που ο κόσμος θα λατρέψει. Το έργο μας βρίσκει τον Κόσμε ΜακΜουν σε μεγάλη ηλικία, μόνο, έχοντας παραιτηθεί καιρό από κάθε φιλοδοξία για μια μεγάλη καριέρα στη μουσική, να αναπολεί τα χρόνια της συνεργασίας του με τη Φλόρενς αλλά κυρίως να αναρωτιέται γιατί έμεινε όλο αυτό τον καιρό δίπλα της. Μέσα σε αυτή την προσπάθειά του να θυμηθεί τα νεανικά του χρόνια και να καταλάβει τι τον έβαλε αλλά κυρίως τι τον κράτησε σε αυτή τη συνεργασία ξαναζεί πιο συνειδητά αυτή τη φορά τις πιο καίριες στιγμές της σχέσης του με τη Φλόρενς.
Πως θα σχολίαζες τη σχέση της Τζένκινς με τον ΜακΜουν;
Παρότι ο ίδιος φαίνεται πως στα νεανικά του χρόνια θεωρούσε τη σχέση τους καθαρά επαγγελματική, νομίζω πως σε μεγάλη ηλικία αντιλαμβάνεται πως ήταν πολλά παραπάνω από αυτό. Ο Κόσμε ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος όνειρα μα και γεμάτος αμφισβήτηση και έλλειψη πίστης στον εαυτό του. Νομίζω πως η σχέση του με τη Φλόρενς έγινε σιγά-σιγά μια σχέση μητέρας γιου ή ακόμα και μία πλατωνικά ερωτική σχέση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως εκείνη είχε κολλήσει σύφιλη στα 18 της και έμεινε στην ουσία μία γυναίκα ανέγγιχτη που διοχέτευσε την ερωτική της ενέργεια σε έναν άνευ όρων παθιασμένο έρωτα για τη μουσική. Ο Κόσμε μπόρεσε να πάρει από τη Φλόρενς την πλήρη αποδοχή που του έλειπε από την κοινωνία, την οικογένεια αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό. Μπορεί ποτέ να μην κατάφερε να πετύχει αυτά που θεωρούσε όνειρα του, αλλά πιστεύω πως κατάφερε να ζήσει πολύ περισσότερα από τους περισσότερους από εμάς.
Ο ΜακΜουν καπιέζεται επίσης με τη σεξουαλικότητά του. Πως αποτυπώνεται αυτό στην παράσταση; Θεωρείς ότι υπάρχουν αρκετοί “Μακ Μουν” στην εποχή μας.
Φαντάζομαι πως το να είσαι ομοφυλόφιλος εκείνες τις δεκαετίες στην Αμερική θα σήμαινε μία τρομερή καταπίεση της φύσης σου, του πραγματικού σου εαυτού και μια συνεχή προσπάθεια να καμουφλάρεις και να παρουσιάζεις τον εαυτό σου σαν κάτι άλλο. Πιθανότατα το γεγονός ότι ήταν καλλιτέχνης να απλούστευε σε ένα βαθμό αυτή τη διαδικασία και να έκανε την ανάγκη για καμουφλάζ λίγο μικρότερη, μιας και οι καλλιτεχνικοί κύκλοι ήταν πάντοτε πιο ανοιχτοί στις ιδιαιτερότητες, καθώς από τη φύση της η τέχνη απαιτεί την έκθεση του πραγματικού μας εαυτού. Παρόλα αυτά, η καταπίεση και η αμφισβήτηση είναι φανερές στο πρόσωπο του ΜακΜουν και τόσο εγώ προσωπικά όσο και στο σύνολό της η παράσταση προσπαθεί να αναδείξει αυτές τις πτυχές του χαρακτήρα χωρίς κραυγαλέες δηλώσεις μα με μια διακριτική ευαισθησία, όπως -κατά τη γνώμη μου- αρμόζει σε όλες τις ιδιαιτερότητες της ανθρώπινης φύσης. Πιστεύω πως πάντα υπάρχουν και δυστυχώς θα υπάρχουν καταπιεσμένοι άνθρωποι για χιλιάδες λόγους και όχι μόνο για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Για μένα αυτές οι ιδιαιτερότητες και οι διαφορετικότητες πλουτίζουν και ομορφαίνουν τη φύση του ανθρώπου.
Πόσο σημαντική είναι η σεξουαλικότητα στην εποχή μας; Για εσένα;
Η σεξουαλικότητα δεν έχει εποχές. Τα ανθρώπινα ένστικτα είναι πάντα εκεί πέρα από μόδες, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες. Η σεξουαλικότητα μας καθορίζει όσο και αν την καταπιέζουμε ή την επιδεικνύουμε. Με χαρά διαπιστώνω πως όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να σέβονται τις σεξουαλικές προτιμήσεις των συνανθρώπων τους, αλλά ταυτόχρονα διαπιστώνω με λύπη ότι οι διαχωρισμοί και ο ρατσισμός συνεχίζουν να επιβιώνουν μέσα από παλαιολιθικές απόψεις βαθιά προβληματικών ατόμων.
Αν είχες τη δυνατότητα να φτιάξεις έναν νόμο που θα βοηθούσε την LGBT+ Ποιος θα ήταν αυτός;
Δεν τα πήγαινα ποτέ καλά με τους νόμους, ούτε με την πολιτική. Όχι ως ιδέες αλλά ως εφαρμογή ελέγχου και εξουσίας. Δεν έχω ονειρευτεί ποτέ να συντάξω ή να προτείνω τον οποιονδήποτε νόμο. Πάντα όμως ονειρεύομαι να αλλάξω τον τρόπο που οι συνάνθρωποί μου αντιλαμβάνονται τοΝ κόσμο. Αν μπορούσα να κάνω κάτι, αυτό θα ήταν να απαλλάξω όσους περισσότερους ανθρώπους μπορώ από τον κάθε μορφής διαχωρισμό ανάμεσα στα έμβια όντα. Είμαστε όλοι μέρος της ίδιας κοσμικής ενέργειας, φτιαγμένοι από φως και σκοτάδι και ως τέτοιοι το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να φέρνουμε στο φως τα όσο κρύβονται στο σκοτάδι. Με σεβασμό και αγάπη.
Τι συμβολίζει για εσένα η ιστορία της Τζένκινς;
Την ιστορία της Τζένκινς μπορεί πολύ εύκολα σε μία πρώτη ανάγνωση να τη δει κάποιος σαν την ιστορία μιας τρελής, ενός παρατράγουδου. Αν όμως έχεις τη διάθεση και τη θέληση να κοιτάξεις πέρα από το κωμικό περιτύλιγμα θα δεις έναν άνθρωπο με σπάνια Πίστη στην ανθρώπινη δύναμη, ένα άτομο που πάλεψε με πρωτοφανή μανία απέναντι στο θάνατο και τις κοινωνικές επιταγές που φέρνουν έναν άλλου είδους θάνατο. Είχε μια φιλοσοφία ζωής και μια αφοσίωση στην τέχνη που σπάνια έχουμε ξαναδεί. Όπως λέει η ίδια “ Η τέχνη δεν μπορεί να κυβερνιέται από τη σύνεση και την περίσκεψη” – εγώ θα συμπλήρωνα – ούτε η ζωή.
Άλλα καλλιτεχνικά σχέδια;
Δε μου αρέσει να δουλεύω πάνω σε πολλά πράγματα παράλληλα αλλά μου αρέσει να δίνομαι ολοκληρωτικά σε ένα project κάθε φορά. Αυτή τη στιγμή είμαι αφοσιωμένος στο «Ενθύμιο» και δεν κάνω πρόβες για τίποτα άλλο. Έχω τεράστια επιθυμία να κάνω σινεμά. Για αυτό προσπαθώ να κρατάω περιόδους της χρονιάς ανοιχτές ώστε να μπορώ να κάνω ταινίες. Έτσι δεν έχω κλείσει κάποια άλλη παράσταση για φέτος. Περιμένω νέα για τη χρηματοδότηση μιας ταινίας στην οποία μου έχει προταθεί να παίξω και ευελπιστώ να γυριστεί μέσα σε αυτή τη χρονιά. Επίσης, έχω στα σκαριά μια ταινία που θέλω να σκηνοθετήσω και στον ελεύθερό μου χρόνο δουλεύω πάνω σε αυτήν.
