Την κάναμε “Rooftop” με τη Sma Rag Da

07/04/2016

Το 2ο TEDxUniversityoftheAegean, το οποίο θα πραγματοποιηθεί αυτό Σάββατο (9/4), στάθηκε η αφορμή να γνωρίσουμε τη Sma Rag Da (Σμαράγδα Αλεξανδρή). Μια νέα καλλιτέχνιδα, μόλις 20 ετών, η οποία παίζοντας και συνθέτοντας εξ’ ολοκλήρου τη μουσική και τους στίχους των τραγουδιών της, κατάφερε να δημιουργήσει ένα δικό της, μελωδικό, συνήθως αισιόδοξο και άλλες φορές εξομολογητικό κόσμο. Μια γνωριμία για την οποία είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι.

Sma Rag Da σε συναντάμε λίγο πριν το performance σου στο TEDxUniversityoftheAegean. Πως προέκυψε αυτό;

Αφότου ήρθα σε επαφή με τα παιδιά που δουλεύουν (σκληρά!) για τη διεξαγωγή του TEDxUniversityoftheAegean, άρχισα να καταλαβαίνω γιατί επέλεξαν εμένα. Μοιραζόμαστε την ίδια φιλοσοφία, γι’ αυτό. Προσπαθούμε και παλεύουμε μόνοι μας για κάτι καλύτερο. Μας αρέσει να πηγαίνουμε ένα βήμα παραπέρα, να βελτιωνόμαστε, να κάνουμε πράγματα παρ’όλο που οι συνθήκες –ειδικά τώρα- το κάνουν αρκετά δύσκολο. Δεν μπορώ να περιγράψω τη χαρά μου όταν μπήκα στα μέηλ μου και είδα την πρόσκληση!

Είσαι ένα άτομο που δεν φοβάται να μιλήσει ανοιχτά για θέματα σεξουαλικότητας, αλλά και για τις δικές του προτιμήσεις…

Η ερώτηση είναι γιατί θα έπρεπε να φοβάται κανείς να μιλήσει ανοιχτά. Ειδικά αφότου μετακόμισα στο Λονδίνο για σπουδές και ήρθα σε επαφή με μια άλλη νοοτροπία, μου φαίνεται αδιανόητο που ακόμη τα συζητάμε αυτά τα πράγματα. Σε κανέναν δεν πρόκειται να κάνω τη χάρη να ζω κρυφά ή πιο ‘διακριτικά’. Για ποιό λόγο; Για να μην προσβάλλω την ‘ανώτατη αισθητική’ τους; ή για να μην προσβληθεί η σαθρή ηθική τους; Δεν κατάλαβα! Επίσης θεωρώ οτι το να είναι κανείς out and proud, όχι μόνο όσον αφορά στη σεξουαλικότητα άλλα γενικά, έχει και ακτιβιστικό χαρακτήρα. Ο κόσμος φοβάται γιατι δεν καταλαβαίνει, γιατί ποτέ δεν έτυχε να έχει επαφή με ανθρώπους διαφορετικής σεξουαλικότητας. Άν όμως οι lgbtqi+ άνθρωποι αρχίσουν να μιλάνε ανοιχτά και να μη φοβούνται να περπατήσουν χέρι χέρι ή να φιληθούν με τ@ συντροφ@ τους στο δρόμο, τότε σιγά σιγά ο κόσμος θα συνηθίσει και θα καταλάβει οτι δεν υπάρχει τίποτα κακό ή τρομακτικό στη διαφορετικότητα. Και κυρίως θα καταλάβει πως οι lgbtqi+ άνθρωποι όντως υπάρχουν και ζούν ανάμεσά μας. Δεν είμαστε μυθικά τέρατα, ούτε υπάρχει κάτι που θα έπρεπε να κρύβουμε. Δεν πρέπει να φοβόμαστε να ζούμε και να εκφραζόμαστε ελεύθερα. Το αντίθετο είναι που πρέπει να φοβόμαστε.

Θεωρείς τον εαυτό σου επαναστάτρια;

Εξαρτάται πως ορίζει κανείς το «επαναστάτρια». Για μένα, ναι, είμαι. Έκανα την προσωπική μου επανάσταση. Δεν ήταν εύκολο. Μέχρι πριν λίγα χρόνια μπορώ να πώ οτι ήμουν ενα πολύ προβληματικό άτομο κι είχα τόσα να λύσω που δεν ήξερα απο πού να αρχίσω. Δεν είναι εύκολο να παραδεχτείς στον εαυτό σου ότι δεν είσαι καλά. Κάπως όμως ήρθαν τα πράγματα που τη βρήκα τη δύναμη κι άρχισα να λύνω. Ένα-ένα, σιγά-σιγά. Είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό καθώς πλέον ζω πιο όμορφα και ξέρω καλύτερα ποιά είμαι και τι θέλω. Άμα με κάποιον μαγικό τρόπο όλοι οι άνθρωποι άρχιζαν να ασχολούνται περισσότερο με την ‘προσωπική επανάσταση’ τους, τότε πιστεύω πως ολες οι άλλες ‘σημαντικές’ επαναστάσεις θα έρχονταν απο μόνες τους.

Η κοινωνία μας έχει τα ταμπού γύρω από το το σεξ;

Εννοείται. Κι είναι απλά λυπηρό. Ποιός φταίει; Μάλλον η εκκλησία και το «bullying» της. Φοβερίζει τους ανθρώπους οτι θα πάνε στην κόλαση και άλλα σχετικά βασιζόμενη σε ένα σάπιο σύστημα αξιών και ηθικής που ως αποτέλεσμα έχει το να πιέζει τους ανθρώπους να αποκοπούν απο κάθε είδους ευχαρίστηση. Αυτό είναι απλά κρίμα, δεν είναι; Γιατί να υπάρχουν ταμπού γύρω απο το σεξ; Σε τι ακριβώς βοηθάει το να έχει κανείς ταμπού γενικότερα; Ποτέ δεν τα κατάλαβα αυτά τα πράγματα.

Τον Ιούνιο θα πραγματοποιηθεί στην Πάτρα το πρώτο pride, στην πόλη που μεγάλωσες. Πως αισθάνεσαι για αυτό. Θα το παρακολουθήσεις.

Στην Πάτρα μετακόμισαμε όταν ήμουν 8. Δυστυχώς το καλοκαίρι θα δουλεύω και μάλλον δε θα μπορέσω να παρευρεθώ αλλά είμαι πολύ χαρούμενη που επιτέλους θα γίνει και στην Πάτρα. Θα προσπαθήσω σίγουρα να πάω! Καιρός ήταν νομίζω ! Περηφάνια παντου!

Πως χαρακτηρίζεσαι καλλιτεχνικά;

Αυτή είναι πάντα η πιο δύσκολη ερώτηση. Όπως και στη ζωή μου έτσι και στη μουσική μου είμαι αυθόρμητη και ειλικρινής. Νομίζω αν είναι κάτι που με χαρακτηρίζει καλλιτεχνικά είναι η ειλικρίνεια κι η αμεσότητα. Στα τραγούδια μου δεν υπάρχει τόσο το μυστήριο. Μ’αρέσει να λέω τα πράγματα ακριβώς όπως τα νιώθω και τα σκέφτομαι, χωρίς καμία ωραιοποίηση. Μ’αρέσει να πειραματίζομαι με πολλά είδη και να συνδυάζω διαφορετικές επιρροές, οπότε μου είναι δύσκολο να απαντάω γενικά στο ‘πως θα χαρακτήριζες την μουσική σου΄. Δεν ξέρω πως θα τη χαρακτήριζα, ειλικρινά. Τώρα ετοιμάζω το δεύτερο μου άλμπουμ και είναι πολύ διαφορετικό απο το πρώτο. Βλέπεις, ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μουσική σε σχετικά μικρή ηλικία, οπότε η μουσική μου αλλάζει κι ωριμάζει μαζί με εμένα.

Μίλα μας λίγο για τα καλλιτεχνικά σου σχέδια;

Έχει ήδη κυκλοφορήσει το πρώτο single απο το δεύτερο μου άλμπουμ, το τραγούδι “Rooftop”. Σε λίγους μήνες απο τώρα θα βγεί το δεύτερο single με τίτλο “Marie”. Αυτό το τραγούδι το έγραψε ο φίλος και συμφοιτητής μου Riccardo Zanotti που είναι ένα απο τα πιο γλυκά και συναισθηματικά αγόρια που ξέρω. Είναι ένα τραγούδι που παρουσιάζει την ρομαντική πλευρά της ιστορίας του Guillame Le Gentil, ενος Γάλλου αστρονόμου που θεωρείται απο τους πιο άτυχους ανθρώπους στον κόσμο. Και τα δυο αυτά κομμάτια που προανέφερα, είναι κομμάτια απο το δεύτερο άλμπουμ μου που θα βγεί μέσα στο 2016 και θα έχει τίτλο «Wisdom Tooth». Γιατί να βγάλω το άλμπουμ «φρονιμίτη»? Γιατί αυτό το άλμπουμ αποτελείται απο κομμάτια-ιστορίες που έγραψα την περίοδο μετά το τέλος της εφηβείας, που δεν είσαι ούτε ενήλικας, ούτε παιδί πλεον και σκέφτεσαι «ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΜΟΥ ΣΥΜΒAΙΝΕΙ TΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ». Με ωρίμασε αρκετά αυτή η περίοδος έχω να πω. Η απόδειξη είναι το ίδιο το άλμπουμ που είμαι σίγουρη οτι θα αγαπήσετε!

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!