Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σήμερα. Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας τιμάται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, για να μας θυμίσει μία μεγάλη εξέγερση που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857, από γυναίκες που εργάζονταν στα κλωστοϋφαντουργεία της Νέα Υόρκης, και διεκδίκησαν καλύτερες συνθήκες στην εργασία τους και ισότιμη μεταχείριση με όλους τους ανθρώπους. Από τότε κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι, χωρίς ακόμη η ισότητα να έχει επιτευχθεί. Αδιάψευστος μάρτυρας οι στατιστικοί δείκτες για την ισότητα των φύλων, που ακόμη δείχνουν απόκλιση.
Εμείς, οι τρανς γυναίκες, έχουμε κάθε λόγο να τιμάμε περήφανα την ημέρα αυτή, έχουμε κάθε λόγο να τη γιορτάζουμε. Και τούτο γιατί ζούμε καθημερινά στο πετσί μας τι σημαίνει διάκριση, περιθωριοποίηση, ρατσισμός, ακόμα και βία, λόγω της ταυτότητας αλλά και της έκφρασης του φύλου, δηλαδή συμπυκνωμένη στην έξαρσή της όλη την κακοποίηση που μπορεί να νιώσει κάποια γυναίκα λόγω του φύλου της, χωρίς όμως να αναγνωριζόμαστε ως γυναίκες.
Κάθε μέρα, από την στιγμή που θα εκφράσουμε τη ταυτότητά μας, στη καθημερινότητά μας, έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους δαίμονες των στερεοτύπων και των έμφυλων διακρίσεων. Τα βασικά θεμελιώδη μας δικαιώματα, όσα για κάθε άλλον άνθρωπο θεωρούνται αυτονόητα, καταστρατηγούνται: το δικαίωμα στην εργασία, στην υγεία, το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα, στην οικογένεια, το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή.
Καθημερινά πράγματα όπως το να παραλάβεις ένα συστημένο γράμμα από ένα ταχυδρομείο, να κάνεις μία τραπεζική συναλλαγή ή ακόμα και να νοικιάσεις ένα σπίτι για να μείνεις, που για όλους τους ανθρώπους ακούγονται τόσο απλά, για ένα τρανς άνθρωπο είναι γολγοθάς. Και σε αυτό τον άνισο πόλεμο, μόνα μας όπλα, η αλήθεια μας και αυτοεκτίμησή μας.
Μία αλήθεια μας, που ταυτόχρονα, όμως, γίνεται το τίμημα για όσα αντιμετωπίζουμε. Που όταν τολμήσουμε να την κάνουμε ζωή μας, θα βρεθεί κάποιος που θα μας αποκαλέσει στο λάθος γένος, να αναφερθεί με κακοποιητικό τρόπο ή ακόμα αυτό θα γίνει η αιτία για πλήθος διακρίσεων ή και βίας. Μπορεί να γίνουν τα καρφιά, που σταυρώνουν την ψυχή μας, το είναι μας το ίδιο καθημερινά.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι τρανς άνθρωποι έχουμε Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης, τιμώντας έτσι τους τρανς ανθρώπους, που έπεσαν θύματα ρατσιστικής βίας και έχασαν την ζωή τους, λόγω της ταυτότητας φύλου τους και δεν είναι καθόλου τυχαίο που τα περισσότερα θύματα είναι τρανς γυναίκες.
Ποιος λοιπόν, είναι αυτός, που μπορεί να καθορίσει το φύλο ενός άλλου ανθρώπου; Η βιολογία; Ποιος μπορεί να κρίνει, αν εγώ, εσύ, η οποιαδήποτε είναι περισσότερο γυναίκα από κάποια άλλη;
Οι τρανς γυναίκες, είμαστε γυναίκες και είμαστε εδώ διεκδικώντας τα δικαιώματά μας, χωρίς εκπτώσεις!!!!
πηγή: transs.gr
