Τεύχος αφιέρωμα στα 10 χρόνια του Athens Pride.
editorial 56
Όσο να πεις το φως είναι σημαντικό για την αντίληψή μας. Ή τουλάχιστον αρκεί για μια πρώτη γρήγορη ανάγνωση του περιβάλλοντός μας, ωστε να μη σκουντουφλάμε απο δω κι απο κει και γεμίζουμε καρούμπαλα.
Ίσως είναι ελαφρώς προβληματικό το δεδομένο και το απόλυτο του πράγματος. Δηλαδή οτι πάντα θα υπάρχει φως και οτι το φως είναι ο μόνος τρόπος αντίληψης. Στην τελική γίνεται μια διακοπή βρε αδερφέ. Πανικός!
Η αντίληψή μας λοιπόν αρχικά έχει δυο σοβαρούς περιορισμούς. Που εμείς τους βάλαμε.
Δεν έχω πρόβλημα μέχρι που βλέπεις. Δεν έχω πρόβλημα τι χρώμα βλέπεις την ευτυχία σου ή τι χρώμα μου δίνεις εμένα. Δεν έχω πρόβλημα με ότι ονομάζεις εσύ χρώμα, ευτυχία, αγάπη, οικογένεια. Αλήθεια. Να τα συζητήσουμε όσο θές.
Έχω πρόβλημα οταν πας να με αναγκάσεις να βλέπω τα ίδια. Ακόμα κι αν στα μάτια σου έχω σκοτωθεί στο καρούμπαλο. Ακόμη κι αν στα δικά μου έχω πάθει το ίδιο. Τα αστέρια μου θα τα επιλέξω εγώ. Και τα αγαπώ.
Καλά PRIDE.
Γιάννης Παπαγιαννόπουλος
